YENİ-DEN AŞK/TAMAMLANDI

18. BÖLÜM

Ertesi gün öğlene doğru içindeki aşkı durduramayan Levent Gözde'yi aradı.

"Merhaba, nasılsın?"

"İyiyim, teşekkür ederim. Sen nasılsın?"

"Bu akşam benimle buluşmayı kabul edersen çok iyi olmaya adayım diyelim!"

Gözde gülümseyerek konuştu: "Bu akşam mı?"

"Evet, sakın 'toplantım var' deme!"

"Demeyeceğim, merak etme; buluşabiliriz..."

"Ne seversin? Balık mı et mi?"

"İkisini de desem..."

"Şu an her şeyi bırakıp yanına gelmek istiyorum desem..."

Genç kadın tekrar güldü: "Aslında bu kadar işin arasında hiç fena olmazdı; ama inan ki hiç vaktim yok..."

"Tamam o zaman, ne yapalım; akşamı bekleyeceğiz...Ama 06'da alırım seni, uygun olur mu?"

"Peki, 06'ya kadar hepsini bitirmem gerekiyor o halde; sıkı çalışmam lazım..."

"Kapat diyorsun yani?"

"Hayır, sadece aklım sende kalırsa çalışamam diyorum."

"Kalsın, hep bende kalsın aklının bir kısmı; olmaz mı?"

Gözde bu defa kahkahalarla gülüyordu: "Sen nereden çıktın benim karşıma?"

"Nereden olduğu önemli değil; ama iyi ki çıkmışım. Seni başka bir adamın yanında görseydim kesin çıldırırdım."

O sırada Gözde'nin masasındaki dahili telefonun sesi duyuldu. "Buna bakmam lazım. Muhtemelen patron arıyor. Akşama görüşsek?"

"Tamam, seni işyerinden alacağım; görüşürüz..." deyip kapatmak zorunda kaldı telefonu Levent. Neyse ki birazdan onun da yoğunluğu başlayacaktı. 05'e kadar muayeneleri vardı. Yoksa zaman hiç geçmeyecekti.

Deniz Gözde'den bu akşam buluşacakları haberini almıştı. Onun bile kalbi heyecanla atıyordu. Ömer'i arayıp müjdeyi verdi: "Bizimkiler bu akşam yemeğe çıkıyorlar, biliyor musun?"

"Bak sen! Haberim yoktu. Az önce Levent'i aradım; ama asistanı açıp çok yoğun olduğunu söyledi."

"Ömer!"

"Efendim güzelim?"

"Ben korkuyorum..."

"Neden?"

"İleride ayrılırlarsa ben Gözde'den bin kat daha fazla üzülürüm çünkü. Onu öyle görmeye dayanamam."

"Ben bu sefer Levent'ten çok umutluyum. Hem Gözde'yi üzerse karşısında beni bulur. Sen takma kafanı bunlara. Aslında biz de bu akşam yemeğe çıksak hep birlikte? Hem annem de biraz dinlenmiş olur."

"Çok iyi fikir...Ne kadar tembih etsem de ben eve gelene kadar bütün işleri bitiriyor annem. Temizliğe gelen Fatoş'a bile iş kalmıyor neredeyse..."

"Biliyorum güzelim. O tutamaz kendini, ne yapsın; öyle alışmış..."

"Peki, nereye gidiyoruz?"

"Sürpriz olsun, bana bırak olmaz mı?"  dedi Ömer sevinçle karısına.

"Tamam bıraktım bile...Ama onların da seveceği bir yer olsun mutlaka!"

"Oldu bil güzelim, akşama görüşürüz..."

"Görüşürüz," diyen Deniz tekrar işlere gömüldü.