BEHIND THAT EVERY SMILE (On-Going)

C11-With them

WARNING:Typographical and Grammatical errors ahead.

Arissa's POV

Matapos ang mahaba-habang mga ganap sa room ay sa wakas breaktime na dahil ang dami naming ginawa kanina ay kailangan namin ng maraming pagkain. Marami na naman ang tao ngayun dito sa canteen paano ba kasi ay nagkasabay sabay ang ibang grade year level at mga dating iba ang schedule. No choice naman kami kung hindi makipag share ng table sa iba o kaya naman may makishare sa table namin. Napakahaba ng pila kaya si Yexa nalang muna ang mag oorder ng para samin. Inikot ko ang panigin ko at nagbabakasakali na may makitang bakante pa at yung sanang kilala namin. Napabuntong hininga ako ng walang makita nang biglang may humatak sakin inupo sa isang table, si Morrix pala yung humila sakin nagpasorry naman sya hindi ko raw kasi sya naririnig eh kaninan nya pa ako tinatawag.Kasalanan ko talaga yun ah.

"Tsk dito nalang kayo maupo nung kaibigan mo tutal ayaw naman naming may kashare na hindi kilala sa table"sabi ni Kael.

"May magagawa pa ba ako eh nahila nyo na ako"naasar na wika ko bakit kasi kailangang hilain pa tas yung nanghila eh si Morrix pa tatlo naman silang nandito ah basta wag nyo nalang pansinin kulang lang ako sa almusal.

"WaW ikaw pa choosy noh ate kung labag naman sa loob mo ay kami na ang aalis baka hindi ka mabusog eh" boses bakla na sagot ni Morrix. Tinignan ko muna sya ng masama bago inirapan.

"Salamat sa concern ah pero sige dahil pinipilit moko pwede ka nang umalis go shupii!" Naka ngiti kong sabi sakanya. Agad naman kaming binawalan ni Kael at sinabig kaming dalawa ang paalisin nya kung hindi kami tumigil. Buti nalang talaga at dumating na si Yexa dala ang aking happiness inshort PUDS! Andyan na rin pagkain ng apat kaya pwede na akong kumain yehey. Nanatiling tahimik ang lamesa dahil hindi naman ito nagsasalita. Abala ang lahat sa pagkain lalo na ako. At sila ang bumasag sa katahimikan na kanina pa bumabalot sa amin.

"Ah basta epic pa rin nung nakilala natin yung kuya ni Arissa HAHAH" Pangunguna ni Zeff.

"Nako sinabi mo pa, sobra pa naman tayong napahiya nun HAHAHA" Kasabay ng malakas na tawa ni Morrix.

"Eh sana kasi ay pinigilan nyo akong sundan hindi ba, kayo kasi sumama pa eh" sabat naman ni Xamiel sakanila. Kami ni Yexa ay ngumingiti lang habang si Kael ay walang pakielam.

"Sorry bro ah kasalanan talaga namin yun, parang hindi ikaw yung susugod na dapat ah" pang-aasar naman ni Morrix.

"Ha? Bakit ano bang akala nyo kay kuya? HAHAHA" ako na ang nagsalita. Nagtataka kasi ako kung bakit nga nila kami sinundan nun. Sasagot na sana ang pinakamadaldal na si Morrix pero tinampal ng kamay ni Kael ang bibig nito.

"Eat silently please, just enjoy the food and don't talk too much" okay goiz dito na nagsimula ang napaka tahimik na kainan kung saan bawat kagat at inom sa mga pagkain sa lapag ay dinig na dinig sa sobrang katahimikan. Sa wakas ay natapos na ako kumain at makakaalis na ako dito hindi ko na kayang tumagal sa ganitong lugar.

Napansin kong nagsasalubong minsan ang paningin nila Yexa at Zeff pero agad din nila itong iniiwas. Umusog ako palapit kay Yexa at sumenyas na may ibubulong ako at tama nga napansin kong nilingon sya ni Zeff. "Marami ka ng utang sakin, magkwento ka sa garden tara na dali" agad namang syang umuoo at sabay kaming nagpaalam na may pupuntahan lang pagkatapos nun ay hinila kona sya kaagad papunta sa tambayan syempre.