Chasing Forest [EDITING]

Kabanata 15

Forest's POV

"I'll go ahead, suit yourself." 

Naunang humiwalay 'yung tatlo after they snatched their own carts. Alam kong gustong humabol ni Pipay sa kanila ngunit wala siyang ibang choice. 

Actually, she has. Hindi niya lang maisip dahil sa kitid ng brain cells niya. Pwede naman siyang magsarili, it's not like we're buying the same products. Hindi rin kami nagkakasundo, we're better off apart.

She responded with a single shrug, eyes glued on the floor.

I exhaled, taking her attitude as a sign to go on my own. I hate wasting my time, mas pipiliin kong ma-cross out 'yung listahan ko kaysa ma-ekisan ko siya sa mukha kakasagad niya sa'kin.

"Grab whatever you want, si Storm naman ang magbabayad niyan," I muttered. 

Inisa-isa ko lahat ng flavor ng Dutch Mill na meron sila. I'm starting to think I'm obsessed with this drink. Hinanap-hanap na talaga ng dila ko simula noong matikman ko 'to when I was young.

Umiling si Pipay habang nagtitingin-tingin sa row ng fridges. She stayed in front of the bottled juice drinks. 

"Ay, shit!"

Pinigilan kong mapatalon nang bigla siyang sumigaw, muntik ko pang mabitawan 'yung palamang hawak ko. What the fuck is wrong with this lady? Ang tahi-tahimik tapos biglang sisigaw!

Iniwan niya ako at nagmamadaling pumunta sa kabilang aisle. She came back with two dozen of eggs cradled in her arms. 

Tahimik ko siyang pinanood. Parang wala lang niyang isinama 'yung mga bitbit niya sa cart ko. She tried pulling it after, I did not move.

Nag-angat siya ng tingin at sinalubong ang mata ko. Nobody said a word. She stared at me with those chocolate-brown eyes filled with curiosity.

Ako ang naunang nag-iwas. Inirapan ko siya at umalis. Hindi niya ako kakausapin nang matino? Fine, mabulok siya riyan.

I stormed towards the section where most people I know love to drown themselves. Candies, chocolates, gums... goodness, puro sweets. Just by looking at them, I can already imagine their excessive sweetness and stomach-churning sugar that calls for diabetes. Gosh. 

Natigil ako sa pagdampot ng kung anu-ano nang mapansin si Pipay. Nakatayo siya sa isang tabi, ogling at the bundles of marshmallows. Ang arte talaga nitong batang 'to. Hindi na lang kunin, ang mura-mura lang niyan.

Ilang minuto niyang tinitigan 'yon, hindi na ako nakatiis at tumungo sa tabi niya. I snatched three packs of mallows at dahan-dahang sinama sa cart, ensuring she sees every inch of my movement.

She'll play the role of a snob? Good. Aasarin ko na lang siya. Bumalik ako sa pwesto ko kanina, humming quietly as I push the cart.