Wat irritant, nu ben ik én heel vroeg wakker en de buren kunnen me zien omkleden, chill maar niet heus. Lekker dan..
Onderweg naar het nieuwe huis, kijk ik een beetje uit het raam en aai Bobbie. Straks gaat ze het nieuwe buis voor het eerst zien, ik ben benieuwd wat ze er van vindt. Ik vind het een mooi huis en ook wel chill of zo. We stappen uit en Bobbie begint gelijk met rondsnuffelen. En we zijn nog niet eens binnen. In de hal vraag ik aan mam of ze los mag, ze knikt en ik maak haar los van de riem. Blij en nieuwsgierig rent ze het huis door, met haar neus strak op de grond. Ik leg de riem op een kastje in de hal en loop naar boven. Bij mijn toekomstige kamer aangekomen, loop ik naar binnen. De muur is inderdaad geverfd, het is echt de goede kleur. Ik kijk door het raam recht in de kamer van, ik denk mijn buurmeisje. Er brand een beetje licht maar de gordijnen zijn open dus ik kan zo naar binnen kijken. Is het onbeleefd? Ja. Doe ik het toch? Ja. Is het uit nieuwsgierigheid? Ja.
Het is een meisjeskamer, niet te missen. De muur achter het bed is voor 3 kwart donkergrijs geverfd en er hangen wat foto's. Dit is kut voor ons allebei en ik ken haar nog niet eens.
Een halfuurtje later zitten we met z'n drieën weer in de auto onderweg naar huis. "Wat gaan we eten?" vraag ik aan mam. "Uhmmmm..... iets makkelijks sowieso, volgensmij had pappa pizza gehaald" antwoord ze. "Lekker, daar heb ik echt zin in" zeg ik als mam de auto parkeerd. Laatste avondmaal in dit huis..Pov Nienke
Ik zit helemaal onder het zand en mam heeft dus ook een handdoek op de stoel van de auto gelegd. Lachend stap ik in, "hoiiii" zeg ik. "Hoi, je training ging goed begrijp ik" zegt ze lachend. "Ja, inderdaad en nu heb ik trek" zeg ik met een lach op mijn gezicht. "Dat is mooi, want pappa heeft speciaal voor jou pasta pesto gemaakt en dat staat nu in de warmte houd lade. Dus je kan kiezen of je eerst gaat eten of eerst gaat douchen". "Eerst eten" antwoord ik lachend.*vrijdag ochtend*
Pov Niels
Voor het laatst vertrek ik van dit huis. ik fiets weg van huis, opweg naar school. Ik vind het zo raar dat ik straks naar een ander huis 'thuis' kom.
Ik loop met vrienden door de gang naar het lokaal. Ik begin vandaag gelukkig het tweede lesuur. Als we op de gang aan het wachten zijn, komt er een meisje uit het lokaal en ze loopt lachend naar vrienden. "Sorry hoor, maar het is toch niet terecht dat ik eruit ben gestuurd?" vraagt ze. Lachend antwoord een vriendin "eerlijk, ja. Maar het is tenminste niet de 'dan kan je flikflooien met Sam'". Lachend lopen ze weg, flikflooien? Dat is sowieso mevrouw van Kop, ik heb straks van haar les. "Lekker in gedachten Nielsie?" Lacht een vriend. Als ik niet eens reageer op de bel.Pov Nienke
Caat is eruit gestuurd bij mevrouw van Kop. Té melig! Lachend komt Caat het lokaal uit en passeerd een groepje jongens. "Sorry hoor, maar het is toch niet terecht dat ik eruit ben gestuurd?" vraagt ze lachend. "Eerlijk, ja. Maar het is tenminste niet de 'dan kan je flikflooien met Sam'" antwoord ik lachend en we lopen naar het volgende lesuur. Op naar economie..*na school*
Helemaal moe zet ik mijn tas op de grond, eindelijk weekend. Ik zie een jongen playbacken op waarschijnlijk muziek en tegelijker tijd een bed verschuiven. Lachend leg ik mijn sleutels op mijn bureau, en verbind mijn telefoon met mjjn box. Al het huiswerk voor maandag heb ik af en voor de andere vakken ben ik bij dus ik heb een lekker vrij weekend.
Pov Niels
Met muziek ga ik mijn kamer indelen. De verhuizers hebben mijn bed alleen in mijn kamer gezet, maar ik wil hem in de hoek. Zachtjes zing ik mee met het nummer en duw voorzichtig het bed naar de hoek. Als het goed staat, kijk ik even snel naar de kamer van mijn buurmeisje en zie dat ze op bed ligt met haar telefoon. Zover ik kan zien heeft ze een bekend gezicht, geen idee waarvan. Misschien een keer van een meet en greet of zo, ik weet het niet. Ik haal mijn hand door mijn haar en kijk even rond. Gelukkig staat mijn kast wel al op de goede plek, ik zoek de doos met 'kleding' om uit te pakken en de kleding in mijn kast te hangen. Wat ik op kan vouwen, vouw ik op en alles wat ik ga ophangen, leg ik op mijn bed. Als ik de eerste doos met kleding dichtvouw en wegleg in de hoek, kijk ik even snel opzij. Op dat zelfde moment kijkt zij ook opzij. Uit stress zwaai ik, en ze zwaait lachend terug.*zaterdag*
Om 17:00 gaan we naar familie Huis, ik kwam er vanochtend achter dat ze zo heten. 'Yoo Niels! Kom je vanavond naar Jan? Het is een beetje laat maar misschien kan je nog' - appje van Ian.
Balen, ik kan dus niet.. 'yo, nee man.. ga borrelen met de nieuwe buren.. misschien dat ik morgen weg mag' stuur ik terug. Gelijk komt er antwoord: 'balen, voor morgen kan je wel ff vragen'. "Mam!" Roep ik, "rustig aan, ik sta in de kamer naast je" zegt ze lachend en ze loopt naar me toe. "Kan ik morgenavond naar de boys?" vraag ik. Denkend kijkt ze me aan, "nee, sorry jongen.. Maar het komt even niet goed uit met de verhuizing. Vraag ze maar als alles klaar is, oke?" antwoord ze. "Oke.." zeg ik teleurstellend en knik. Het is jammer, maar opzich snap ik het wel. En we zijn allemaal een beetje moe van het verhuizen. Vooral pap en mam. 'Nee man, kan niet. Ik zie jullie wel een andere keer' app ik naar Ian. Normaal heb ik elk weekend minimaal 1 keer fource. Maar nu niet, dag kwam heel goed uit met de verhuizing.Pov Nienke
Ik lig op de bank beneden op tiktok te scrollen. "Nien ga je mee?" vraagt mam. "Waar naar toe?" "De supermarkt, borrelhappen halen" antwoord ze. "Mwah, nee geen zin" antwoord ik lachend. "Heb je nog wat nodig?" vraagt ze terwijl ze haar jas aantrekt. "Nee" "oke tot zo, laat jij Boris nog even uit?" En ze trekt de deur dicht. Boris kijkt langzaam over het randje van zijn mand, en hij kijkt me aan. "We gaan wel over een kwartiertje Bor" zeg ik en Boris nestelt zich opnieuw op het kussen in de mand.
JE LEEST
Take Notes
FanfictionANDERE VERHALEN: Volgverzoek Vertrouwen moet je verdienen Nienke woont in Nijmegen en er komen nieuwe mensen naast haar wonen. Een vriend (Sam) en Nienke hebben een intieme band, maar de nieuwe buurjongen krijgt al snel meer aandacht. BIJ HOOFDSTUK...