Take Notes

19 - Officieel

"Nee, echt Nien" zegt Niels

"Ik luister" zeg ik en kijk hem aan. "Ik heb eigenlijk twee dingen die ik wil zeggen en vragen" zegt Niels.  "Als eerste, ik vind je gewoon fantastisch en wat nu allemaal gaande is geweest denk ik.. dat we het officieel moeten maken. Als je het oke vind dan, en ik ga het niet delen met de media" zegt Niels. Ik kan de gigastische lach op mijn gezicht niet helpen en knik met een smile van oor tot oor. "Is dat een ja?" Vraagt Niels en hij kijkt me nieuwsgierig aan. Ik knik met een lach en omhels hem, "ja" zeg ik en het klinkt gedemt omdat mijn mond half in zijn schouder zit. "Wanneer gaan we het tegen onze ouders zeggen?" Vraag ik als we elkaar weer hebben losgelaten. "Zullen gewoon een maandje wachten?" antwoord hij vragend. "Is goed, maar we gaan het niet moeilijk doen hoor. Qua thuis" zeg ik. Niels schiet in de lach, "sowieso, voor de media wel" zegt hij. Ik knik en val in zijn armen, hij moet lachen want ik voel zijn borst op en neer gaan. Ik kijk hem aan en hij geeft me een kus op m'n voorhoofd. Een warme rilling gaat door mijn lichaam en uit reflex leg ik mijn hand op zijn bovenbeen. "Wowowowow, niet te snel hè" zegt hij lachend op mijn actie. Lachend kijk ik hem aan, "grappig man" zeg ik sarcastisch. Niels knikt blij, "Niels?" Vraag ik. "Ja?" Antwoord hij, "mag ik een portret van je maken?" En ik kijk hem met een glinlach vragend aan. "Het is dat je er goed in bent" zegt Niels, ik kijk hem meg fronsende wenkbrauwen aan. "Hoe weet jij überhaupt dat ik teken?" Vraag ik. Ik zie aan Niels dat hij zenuwachtig er van wordt, "vertelll" zeg ik langzaam en kijk hen via beneden aan omdat Niels naar zijn eigen benen kijkt. "Kijk, nou, niet boos worden of zo, maar, laatst, en toen was je even weg, ik zag het liggen, en toen wilde ik het niet, maar toen heb ik het wel gedaan, sorry." Zegt Niels. "Wacht, wat?" Lach ik, dit is het meest slechte verhaal wat ik ooit heb gehoord. "Niels, vertel even in een goed lopend verhaal met niet zo veel pauzes ertussen" zeg ik rustig en til met mijn wijsvinger zijn hoofd omhoog. Niels kijkt me schamend aan, "ik schaam me ervoor" zegt hij als een klein jongetje wat een extra snoepje heeft gepakt zonder toestemming. "Kijk uit het raam als je het verteld, dat is makkelijker" zeg ik en trek mijn hand die nog steeds op zijn bovenbeen lag terug om hem zijn ruimte te geven. Niels kijkt naar buiten en haalt diep adem, damn z'n side profile is echt goed ook. "Je ging drinken halen.. en ik keek een beetje rond in je kamer.. en ik zag een roze boek of zo liggen op je bureau.. en im weet het Nien, er stond op 'afblijven' maar het maakte me nieuwsgierig en je had iets mysterieus.. Ik wilde het niet maar ik kon het niet helpen.. ik sloeg het open waar er een pen tussen de bladzijdes zat.. en daar stond een verhaal dat je me leuk vond en vervolgens een snel maar mooi en gedetailleerd portret van mij.. ik had maar 0,1 seconde nodig om te zien dat ik het was en toen je binnen kwam klapte ik het snel weer dicht.." verteld hij zachtjes en twijfelend. "Hé.." zeg ik rustig en zachtjes, Niels kijkt me aan. Onzeker, en teleurgesteld in zichzelf. "Ik ben gewoon blij dat je het eerlijk hebt gezegd" zeg ik en trek hem zowat naar me toe. Zijn hoofd valt op mijn schouder en ik zit aan zijn haar. "Ik voel me zó stom" zegt Niels, "hoezo?" Vraag ik. "Gewoon, ik heb in iets privé's van jou gelezen en ik wist dat het niet mocht." antwoord hij. Ik grinnik, "ey, het is oke" zeg ik en duw Niels weer rechtop. Hij kijkt me aan, "ja, je hebt in mijn notieboek gelezen waar dingen instaan die niemand weet. So what? Je weet het nu en in dit geval heeft het goed uitgepakt" zeg ik en kijk hem overtuigend aan. Ergens zie ik dat ik de overtuiging overbreng, maar er blijft ergens iets droevigs over hem. "Niels, ik vergeef je. Want ik hou van je" zeg ik. Ik zie dat Niels verbaasd, blij en geschokken tegelijk is. "Ik meen het" zeg ik en voor Niels kan reageren zoen ik hem. Ik geef nog wat kusjes na en zeg, "Niels Schlimback: ik hou van je". Er verschijnt een lach op zijn gezicht. "Kijkkk, zo zie ik je graag" zeg ik en val blij in zijn armen voor een knuffel.