KOD: HUZUR

~ON ALTI~

KORAY'DAN

Arabayı evimin önüne park edip kendimi dışarı attım. Neler dönüyor bilmiyorum. Babamla bu meselenin ne gibi alakası olabilir? Bora Aslan kim?

Evimin kapısına geldiğimde derin nefes alıp verdim. Elimi yumruk yapıp kapıyı tıklattım. Birkaç dakika beklememe rağmen kapı açılmamıştı. Korku bütün bedenimi sararken ceplerimi aramaya başlamıştım bile. Kavradığım anahtarı hızla cebimden çıkartıp kapıyı açtım.

Salonda kimse yoktu. Ortam sessizdi. Telaş olmuş hâlde kapıyı hızla kapatıp merdivenleri çıkmaya başladım. Su...

Odamızın önüne geldiğimde derin nefes alıp verdikten sonra kapıyı aralamaya başladım. Düşündüğüm olmasın...

Arkası dönük hâlde aynanın karşısında duruyordu. Onun oluşu ile nefes verirken gülümsememe engel olamadım.

Beyaz şalı başında oyalıyordu. Bu hâline gülümseyip kendimi fark ettirmemeye çalışarak yanına adımlamaya başladım. Beni fark etmemişti bile.

Hareketsiz kaldığında duraksadım.

"Koray..."

İstemsiz kaşlarımı çatmıştım. Nasıl... Hızla arkasını dönüp bana baktı. Elindeki şal yere düşmüştü. Şaşkın hâlde bir bana bir yerdeki şala bakmaya başladı. Bu hâline gülerek yerdeki şalı aldım.

"Koray, sen ne ara geldin?"

Elimdeki şalı iki taraflı tutup saçlarının üzerine bıraktıktan sonra güzel karıma yaklaştım.

"Şalı düşürmeden önce..."

Yüzündeki gülümsemesini büyüterek gözlerini kaçırıp kollarını bana sardı. Düşmemesi için tuttuğum şalını düşürmeyerek başını kendime çektim. Şaldan taşan saçlarını öpüp daha çok sardım onu.

"Özledim..."

Kollarını daha çok sarıp konuştu.

"Özledim..."

Başını benden uzaklaştırdığında başındaki elimi gevşettim. Başını kaldırıp bana bakmaya başladı. Çok güzel bakıyordu. Bu hâline gülümseyip başımı eğdim. Alnına yaklaşıp uzunca öptüm. Karım...

Ondan ayrıldığımda gözlerini aralamaya başladı. Sevdiğim...

"Seni çok seviyorum..."

Gülümseyerek dudağını araladı.

"Seni çok seviyorum..."

...

"Fuat, senden birini araştırmanı istiyorum."

"Dinliyorum abi..."

Nefes verip masaya yaslandım.

"Bora Aslan..."

"Başka bilgimiz var mı abi..."

Elimi saçımdan geçirip yerimde doğruldum.

"Bilmiyorum..."

"Tamam abi. O isimdeki kişileri araştırmaya başlarız..."

"Sağ ol Fuat. Kolay gelsin..."

Telefonu kapatıp masaya bıraktım. Babam belki söylerdi. Ama meseleden beni uzak tutmak için üzerini kapatmaya çalışacağı kesindi. Kapatmaya çalışması onun zarar görmeyeceği anlamına gelmezdi. Ne yapıp edip bu meseleye el atmam gerek. Bu mesele babamın meselesi olabilir ama onun meselesi benim meselem!