Unicode
ညအချိန်ကလှပလွန်းတယ်။ လပြည့်ဝန်းရယ် ကြယ်သေးသေးလေးတွေရယ် ဖြည်းညင်းစွာတိုက်ခတ်နေတဲ့လေညင်းရယ်နဲ့ လှပလွန်းတယ်။ နတ်သားတစ်ပါး အပြစ်ပေးခံရဖို့ကိုလှပနေလွန်းတယ်။
"Yoongi ရေ သေချာရဲ့လား??"
ပြောရင်းဆိုရင်း အနွေးထည်အထူလာလွှားပေးတဲ့ Seokjin ကြောင့် Yoongi အတွေးလွန်နေရာကနေ ကောင်းကင်ပေါ်ကိုတစ်ခါထပ်ပြီးမော့ကြည့်လိုက်တယ်။
"အင်း သေချာတယ်"
"ဟုတ်ပြီ Hyung က မင်းကိုယုံတယ်ဆိုတာသိတယ်မလား"
နှစ်ယောက်သားခဏကြာတိတ်ဆိတ်သွားပြီး Yoongi ဘက်ကစကားပြန်စလေတယ်။
"နတ်သားတွေက တကယ်ကို ရက်စက်တဲ့မျိုးနွယ်တွေပဲ။ ကိုယ့်ကိုကိုယ်တော့ မြင့်မြတ်တဲ့ပုံဖမ်းပြီး ကလေးတစ်ယောက်ကိုတော့ အပြစ်ပေးသတဲ့လား?"
"သူတို့ခုချိန်ထိရှင်သန်နေတာ အဲ့လိုတွေကြောင့်ပဲလေ။ သူတို့အဓိကလိုအပ်တာ လူသားတွေရဲ့ ယုံကြည်မှုပဲကို။ လက်ကသွေးစွန်းနေရင်တောင် ဒါသန့်စင်မှုအတွက်ဆိုပြီးပြောတဲ့မျိုးနွယ်တွေ"
"တစ်ခါတစ်လေ ကျွန်တော်နတ်ပြည်မရောက်ခဲ့တာကျေးဇူးတင်တယ်။ အနည်းဆုံးတော့ Black Sheep Coven ကကျွန်တော့ကိုလက်ခံခဲ့တာပဲ"
"အဲ့ဒါကြောင့်လို့ ကျေးဇူးတင်ရင် ဒီအကိုကြီးကိုလည်း ဘယ်တော့ဖူးစာဖက်တွေ့မလဲဆိုတာ အာရုံလေးဘာလေးရပေးပါဦးလား ဟမ်!!"
"ဘယ်နှခါပြောရမှာလဲ ကျွန်တော်က ရှေ့ဖြစ်ဟောတာမှမဟုတ်တာ! ဒီအတိုင်းဖြစ်လာမှာကိုပဲမြင်တာပါလို့"
နှစ်ဦးသားစကားများနေကြရင်းနဲ့ ရုတ်တရတ် Yoongi ရဲ့မျက်လုံးတွေက အဖြူရောင်ကိုပြောင်းသွားတယ်။
"Yoongi!! ဘာဖြစ်တာလဲ ဘာမြင်လို့လဲ?"
"ရောက်လာပြီ နတ်သားကောင်လေး ဒီကိုရောက်လာပြီ"
"ဘယ်နားမှာလဲ?"
Seokjin ဟိုသည်ကြည့်ရင်းရှာနေဆဲမှာပင် အလင်းတန်းတစ်ခုနှင့်အတူ ပြုတ်ကျလာခဲ့သောခန္ဓာကိုယ်ငယ်။ ကြမ်းတမ်းသော မြေပြင်နဲ့ မထိစေရအောင် Seokjin ကအစွမ်းနှင့်ထိန်းထားရင်း Yoongi ၏လက်ထဲသို့ကျရောက်လာသောနတ်သားလေး။
