Masum Mavi

bölüm 30

Kapının çalmasıyla oturduğum pembe yataktan kalktım. Bu kadar erken mi gelmişlerdi. Anahtar yanlarında yok muydu. Kapıyı açtığımda karşımda onu görmeyi beklemiyordum.

"Niye geldin" içeri girip kapıyı kapattı.

"Evdeler mi" kaşlarımı çattım.

"Ne" merdivenlere ilerledi.

"Ablanlar. Evdeler mi" yukarı çıktığında peşinden gittim.

"Hayır" bana kısa bir bakış atıp aralık olan odanın kapısından içeri girdi.

"Ne yapmaya çalışıyorsun" geldiğimden beri dolaba yerleştirmediğim bavulumun fermuarını kapatıp eline aldı.

"Ne yapıyorsun" pişmanlıkla bana baktı.

"Yaptığım ilk ve son hatayı değiştirmeye çalışıyorum" hesap sorma vakti gelmişti.

"O zaman niye yanıma geldin." Elimi tuttuğunda geri çekildim.

"Yaptığım ilk ve tek hata orada onları söylemek ve gitmene neden olmaktı" başımı iki yana salladım.

"Yaptığın ilk ve tek hata. Mavi saçlı, küçük ve artık basitleşmiş. Tecavüzcüsünden ve üvey abisinden başka sevgilisi olmayan üvey kardeşine  her zaman yanında olacağına dair söz vermekti. O zamanda sana söyledim. Tutamayacağın sözleri verme" bir adım bana yaklaştı. Geri çekildim.

"Biliyor musun. Bana basit demenden bir gün önce, o kızı öptüğün gün. Kendime ne olduğunu anlamadım. Pişmandım. Ama sen bana pişman olunca yanıma gelme dediğin için sana belli etmemeye çalıştım. Tek arkadaşımın yanına gittiğimde bana haksızsın dedi. Her ne kadar istemesem de haksız olduğumun farkındaydım. O gün yanında kimse yoktu. Benimle konuşmak istediğin için kimsenin olmadığını sandım. Sen onları bana söyleyene kadar çok haklıydın." Gözümden düşen yaşı arkamı dönüp sinirle sildim.

"Yaptığına bak. Ben senin yüzünden neden ağlıyorum. Neden canım acıyor." beni aniden kendine çevirip  yüzümü avuçlarının arasına aldı. Gözümden düşen bir damla yaşı baş parmağıyla yavaşça sildi.

"Özür dilerim. Dediklerimi düşünemiyordum. Haklısın. ne desen haklısın ama burada durmanı istemiyorum. Yaptığım hatayı düzeltmeme izin ver" eline aldığı bavulla merdivenlerden indi.

"Sonra ne olacak. Üvey kardeşler birbirini seviyor diye bütün okul yankılanacak." Merdivenlerden yukarı çıkmaya başlamıştı.

" Senin için bu önemli olmasa bile benim için önemli. Ayrıca" devam etmeme izin vermeden dudağıma yapıştı.

*********

Bah dan

Yanağında duran elimi hafifçe boynuna kaydırdığımda duraksadı. Elimin hemen altındaki damardaki nabzının bariz bir şekilde hızlandığını hissediyordum. Bu kadar heyecanlanmasını gerektirecek bir şey olmadığını düşünsem de benim ondan hiçbir farkım yoktu. Sadece ondan daha kontrollüydüm. O daha önce böyle hissetmediği için telaşlanıyordu ve ne yapacağına emin olamıyordu.  Yüzlerce kişiyle onun aklının hayalinin dahi alamayacağı şeyleri yaşarken bile böyle hissetmemiştim. duygularıma göre değil, onun duygularına göre hareket ediyordum. Tereddüt edip geri çekildiğini hissettiğimde ona baktım. Yanakları ve burnunun üstü hafifçe kızarmış olsa da beyaz teniyle oldukça belirgin oluyordu. Gözlerini kaçırıp geri çekildi.

"Senin o basitleşmişlerden farkın ne biliyor musun" bunu şöylerken öne eğilip ellerimi dizlerime koydum ve boylarımızı eşitledim. Kolay olduğu söylenenezdi. Bana bakmamakta ısrar ettiğinde yanağına elimi değdirdim. Sıcaklığını hissediyordum. Uzun kirpiklerinin arasından bana baktı.