Anıl hâlâ şehir dışındaydı ve bu beni üzüyordu.
Biraz ders çalıştıktan sonra sandalyeyi bir tur döndürdüm.
"ÖĞRENCİ OLMAK ÇOK ZOR!"
Tek başıma olduğum odada istediğim kadar bağırabilirdim. Annemler aşağıda en sevdikleri filmi izliyorlardı.
Gelmezlerdi yani.
"SUS KIZ! FİLM İZLİYORUZ KEYFİMİZİ BOZMA!"
Göz devirdim. Evlatlığım.
•••
Yaklaşık üç saat daha ders çalıştıktan sonra yatağıma yattım. Henüz izlediğim dizinin etkisinden çıkamamıştım ve biri bittiğinde hemen bir başkasına geçebilen bir tip değildim.
Maalesef..
Babam odaya girip elindeki kağıt parçalarını salladı. "Bak sana ne aldım!"
Yataktan doğrulup ona baktım.
"Ne aldın? Piyango bileti mi? ZENGİN Mİ OLACAĞIZ BABA?!"
Bana kızgınca baktı. "Maddi durumumuz gayet iyi. Fazlasına ihtiyacımız yok. Şu istediğin çocuğun gösterisine bilet aldım. Haftaya annen, sen, ben gidiyoruz."
"Ya gerçekten mi? Teşekkür ederim!!"
"Rica ederim. Kızımı mutlu ediyorsa yapmak benim vazifem"
Bu adama aşığım. Canım be!
Başımdan öpüp biletleri yatağıma bıraktı.
"Hadi uyu artık geç oldu"
"Tamam uyuyayım"
Odadan çıkarken ışığı kapamadı. Kapıyı da.
"O KADAR SEVGİ GÖSTERİSİNDEN SONRA BARİ KAPIYI KAPASAYDIN YA!"
Çok geçmeden annemin sesi duyuldu. "KIZ NE BİÇİM KONUŞUYORSUN BABANLA!?"
Bir bölüm daha atayım çünkü taslakta 42. bölümü yazdım az önce. Hemen ilerleyelim istiyorum.
