Scalpel

Bulong,Hinanakit,Muling Pagkikita

Tiffany's POV . . . .

 "I'm about to go bar hopping with my friends ,naka-postura na nga ako e,I'm well-dressed,match sa red dress ko ang color ng lipstick ko,FLAMING RED!Gusto kong magsaya,ngayong gabi para makalimot sa nakakatakot na nangyari sa amin nung nakaraang buwan,pero bukod sa nakakakilabot na pangyayaring yun,gusto ko rin makalimot kahit saglit lang,bout what happened between me and hans.I want to forget the pain,his face,his killer smile,his eyes . . . his lips...

Ughh!!I want to forget him!na sa ganong pagsesenti ako nang magulat ako sa lakas ng kalabog sa pinto ng unit ko,papalabas na sana ako nun,nang buksan ko,nagulat ako nang makita roon si karah,Takot na takot siya,nagkalat ang mascara niya sa mukha niya dahil sa pag-iyak,gulo-gulo pa ang buhok nito,at magkaiba ang suot niyang tsinelas.Kinutuban ako.Inakala kong nagahasa siya,yumakap siya sa akin,at histerikal na umiyak,nalito ako at nakaramdam din ng takot sa maaring dahilan ng pag-iyak niya,pinapasok ko siya sa loob.Hindi na natuloy ang lakad ko.Tinext ko si abby na di ako makakasama sa kanila nang tanungin niya ako kung bakit,di na ako nag-reply.Binigyan ko ng tubig at pinakalma si Karah.Damang-dama ko ang takot sa mga mata niya,parang nakakita siya ng multo!Kinilabutan ako,pinilit kong alisin ang naisip ko,kahit ang totoo'y pinanayuan ako ng balahibo.

I'm trying to comfort her,kahit di ko forte yun,but i still tried.Naiinis na ako nang di siya sumasagot sa mga tanong ko nang mag-gi-give up na sana ako ay narinig ko siyang nagsalita.

 " she's back... " mahina niyang sagot,she's still shaking with fear.

 she's back, what? sino ang tinutukoy niya?

 " What are you talking about karah?" I asked,nakaramdam na ako ng takot.

 " I don't know,but she's back,she's here to kill us! "histerikal pa rin na sagot niya.

 " papatayin niya tayo!AYOKO PANG MAMATAY " 

Nagulat ako nang humarap sa akin si Karah,nakakatakot talaga yung itsura niya,SWEAR!Napasigaw pa nga ako dahil sa nakakatakot na aura niya,parang di siya ang kaharap ko,lalong sumidhi ang takot ko nang hawakan niya ako sa balikat,at nanlalaki ang mga mata niyang sumisigaw 

"JESSIE'S BACK!SHE'S GOING TO KILL US!" 

"Ano ba,bitawan mo nga ako karah,ano bang nangyayari sayo?"sobrang natatakot na ako sa kinikilos niya.I decided to make a phone call,pero bago pa masagot ni Jerome ang tawag,nagulat ako nang pigilan ako ni Karah.Nakayuko siya noon,sobrang lamig ng mga kamay niya!atnapakahigpit ng pagkakahawak niya sa braso ko,pero higit ang takot at kabang nararamdaman ko sa oras na iyon dahil nanatiling nakayuko si karah,di gumagalaw.

" Karah, are you ok? " 

Walang sagot. 

"KARAH? "naiiyak na ako sa takot,hindi ko na alam ang gagawin ko,unti-unti siyang humarap sa akin,

 ITIM NA ITIM ANG MGA MATA NIYA! nakakatakot ang mga iyon!

Lumabas ang mga ugat nito sa noo at magkabilang pisngi ,para siyang naubusan ng dugo dahil sa sobrang putla ng mukha niya!Nakakakilabot ang titig niyang yun!Hindi siya nagsasalita!Pilit kong inaalis ang pagkakapit ng kamay niya sa braso ko.  

BUT ............................

I HEAR SOMEONE WHISPHERED IN MY EARS!

Naramdaman ko pa ang hininga niyang iyon! Pero , paano? Kaharap ko pa rin si karah, at di man lang bumubuka ang bibig nito. Ayokong lumingon sa gilid ko. Pero, parang may sariling isip ang ulo ko at kusa akong napalingon sa gilid ko.