*İyi okumalar 🖤
Yemek sorunsuz geçince 'oh be' çekmiştim. Babamlar gelip, iyi olduğuma emin olduktan sonra uçağa binmeye gitmişlerdi. Tabi annem benden Antalya'ya gelme sözünü almıştı. Taksi çağırıp beklemeye başladım. İshak'ın yanımdan ayrıldığını görünce hemen onun önüne geçtim.
"Nereye?"
"Eve."
Oflayıp, koluna girdim.
"Yavrum tek kelimelik cevaplar beni öldürüyor. Eve nasıl gideceksin mesela? Taksi bekliyoruz şu an."
Kolumdan sertçe kurtuldu. Tabi omzum bu hareketiyle acımıştı. Belli etmek için inledim. Kaşları çatıldı.
"Yapışma bana. Sana yardım ettim, benden bu kadar."
Bu vedaya kalbim dayanmazdı.
"Nasıl bu kadar? Daha Antalya'ya gideceğiz."
Bana öldürecek gibi baktı. Ben de bakışlarımı gelen taksiye çevirdim.
"Bak piç." diye başladığında ona döndüm.
"Sana anlık bir dalgınlıkla yardım ettim diye, devamı geleceğini düşünme. Ailenle arandaki şeyi kendin halledersin."
Dişlerimi sıkarken gülümsemeye çalıştım.
"Düzeltiyorum anlık bir dalgınlık değil, anlık bir kaldırma yüzünden."
Sertçe kolumu tuttu. Sol kolumu tuttuğu için canım acıdı. Sanırım ben bu kolu kurşunla deldirip, bu şekilde de koparttıracaktım.
"Bunu bir kez daha söylersen senin ağzını sikerim."
"Sakso istiyorsun yani? Önce ben seni, sonra sen beni aşk-"
Yüzüme yediğim yumrukla geriyi sendeledim. Taksi korna çaldıktan sonra, uzaklaştı. Sinirle tısladım. Yakasına yapışıp, kafamı kafasına gömdüm. İnleyip geriye çekildi.
"Yaralı insana vurulur mu orospu çocuğu!"
Sonunda ona hep yuttuğum küfrü edebilmiştim. Hızla doğrulup bana yumruk salladığında çekilip, karnına dizimi geçirdim. Ardından beklemeden eğilen sırtına dirsek attım. Kafasına bir tekme daha attığımda acıyla hırladı.
"Vurmuyoruz diye götünüz kalkıyor amına koyayım."
Dikleşip tekrar yakama yapıştığında göz devirdim. Ardından attığı yumruğu tutup kolunu ters çevirip, onu yere fırlattım.
"İshak kolum acımasa seni öbür tarafa bile postalarım, rahat dur."
Yalnız, ona vurduğumda canım sıkıldı. Zorla yerden kalktığında içimi bir pişmanlık kapladı. İşte bu yüzden 'hoşlantı' hissini sevmiyordum. Kızları sevmek daha kolaydı. Erkekler katıksız orospu çocuğu oluyordu.
Sinirle yere tükürdü, dağ ayısı. Bana kazanamayacağını umarım anlamış olurdu.
"Siktir git."
"Bende seni aşkım, yani bu kaçıncı oldu gerçekten bende seni seviyorum ama şiddetle başlayan aşklar şiddetle son bulur hiç duymadın mı?"
Gerçi bunun orjinali hazdı ama kimin umrundaydı. Bir yerde yumruklaşmayı bırakmalıydık. Çünkü artık istemsizce birbirimizin hayatlarına dahil olmuştuk. Ben bunun farkındaydım da İshak bunu pek ciddiye almıyor gibiydi. Tekrar üstüme yürüdü. Burnundaki kanı koluyla silip tam karşımda dikildi. Neyse ki ikinci bir yumruklama girişimine karşılaşmadı.
Güzel sol omzum, çürümüştü.
"Benden uzak dur Egemen! Senin gibi heriflerden nefret ederim!"
![](https://img.wattpad.com/cover/249983325-288-k154276.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Aşk Meselesi (bxb)
HumorTAMAMLANDI Egemen şuursuzca yaşayan biriydi. İshak ise sadece yaşamaya çalışıyordu.