Bir Aşk Meselesi (bxb)

35 (2.çift) -geçmiş-

*Ortalama 2.5 bin kişi okuyor ama yorumlar 100  kişiyi geçmiyor. Biraz parmaklarınızı yorun. İyi okumalar 🖤 :)

3 yıl önce

Cevher çiftliği, nesillerdir Antalya'nın nezih ailelerinden biri tarafından işletiliyordu. Şehir içinde küçük bir kır yaşam yeri gibiydi. Dışarıdan bakıldığında hayranlık veren bu yerin içine girdiğinizde aşık oluyordunuz.

Bu nezih yere hiç uymayan bir partide içeri giren herkesin düşündüğü buydu. Etraf resmen tarih kokuyordu. Yapılan hazırlık ise çağdaş bilimin en üst kısmındaydı.

Barbekü yapan bir robotun varolduğunu, gelenler burda öğrenmişti.

Cenk hayranlıkla etrafa bakan insanların arasından geçerken, arada bir durup doğum günü tebriklerini alıyordu. Lisedeki arkadaşları onunla bağlantıyı kesmemekle ilgili konuşurken hepsiyle alay etmişti. Ardından ailesinin iş ortaklarının çocuklarıyla küçük bir sohbet edip, çiftliğin kapısına ilerledi. Egemen'i karşılamaya gidiyordu. Sevgili olmalarının üzerinden 1 yıla yakın süre geçmişti. Başta aralarındaki iletişim garipleşse bile, şimdi eskiye dönmüşlerdi. Cenk bu konuda hiç zorlanmamıştı. Büyük kapıdan geçen arabaların içleri kontrol edilirken arkalara doğru ilerledi. Siyah arabanın önünde durup, pencereye tıklattı. Egemen camı indirdikten sonra yumruk tokuşturmuşlardı.

"Ulan sözde yakın arkadaşımsın nasıl en geç gelenlerden olabilirsin?"

Egemen sırıtıp "Assolistim." demişti.

Cenk göz devirip ona arabasından inmesini işaret etti. Indiğinde korumalardan birini çağırıp arabayı içeriye sokmasını istedi. Onlar yürüyerek devam edebilirdi.

Egemen ıslık çalıp "Yalnız ortam fena." dedi.

Geçtikleri yerlerde göz alıcı bir ışıklandırma vardı. Yolun iki yanındaki aslan, maymun ve diğer hayvanlara bakarken tekrar konuştu.

"Hayvanları niye kafesliyorsunuz vicdansızlar?"

"Misafirler gelecek diye kafesledik. Normalde çiftlikte geziniyorlar."

Burası ormanın ortasında bulunan büyük bir çiftlikti ama sınırları bununla kalmıyordu. Ormanın tamamına yakını onların araziydi. Bazı egzotik hayvanları babası yurtdışından getirmişti. Çoğu hasta olan hayvanları tedavi edip, geri yolluyorlardı. Babasının hayvanlara karşı büyük bir ilgisi vardı. O sırada renkli bir papağan gittikleri yoldan onlara doğru uçtu.

Cenk omzuna konan hayvanın gagasının üstünü okşadı.

"Paçoz mutlu gibi."

"Misafirlerden birinin papağanı var arkadaş olmuşlar. Kuşun üstüne çıkıp duruyor azgın."

Papağan "Egemen, Egemen" diye tekrar ederken, Egemen ona uzanmıştı.

Ardından partinin iki assolisti insanların toplandığı alana girdi. Onların gelmesiyle küçük bir alkış tuttu. Cenk eğilir gibi yapıp, referans verdiğinde papağan omzundan uçmuştu.

Doğum günü için yaptığı abartı parti gibi abartı tepki alıyordu.

Egemen "lisede seni reddeden kız şu an pişman." dediğinde Cenk kolunu onun omzuna sardı.

"Ben hiç reddedilmedim ki"

Egemen ona tek kaşını kaldırıp bakınca omuz silkti. Yavşadığı birkaç kız olmuştu ama hiçbirinde ciddi değildi. Kızlar da ciddi olmadığını bildiğinden yüz vermemişti. Ortam dolup taşarken Cenk ve Egemen neredeyse herkesle konuşuyordu.