SNARED

29

"what ma?. why??" kunot noong tanong ko.

"son, you need to leave, nanganganib ang buhay mo dito" mahinang wika ni mama.

Tumango nalang ako sa sinabi ni mama. I know the nature of their job. Ganee's not yet aware of it but me, I know.

Papayag ako sa pag-alis na pinaplano ni mama, pero babalik ako, at pagbalik ko, I will protect Ganee, I will give my everything para mailayo siya sa lahat ng kapahamakan.

I stayed in Spain for 6 years, pagbalik ko sa Korea ay marami ng nagbago.

I went to the Park's', nag apply ako as the head of security at natanggap ako.

"Naiad, I trust you. Please, find my daughter and protect her" wika ni Mr. Park.

"i will" wika ko.

I don't know if they knew what happened to my dad, ang sinasabi ni mama ay ang pamilya ni Ganee ang pumatay sa kanya, they ambushed him, I did not ask the details.

I need to be on my own, I need to find out the truth on my own.

Pumunta ako sa Pilipinas kung nasaan si Ganee.

I even lived to the apartment she's living in.

I watched her everyday, she has changed a lot. Sobrang ganda na niya. My love for her didn't change a bit. Siya at siya parin talaga.

I live next door.

One afternoon, dinahilan ko sa sarili ko na bibili lang ako ng kung ano sa tindahan pero ang totoo ay gusto ko siyang makausap.

Paakyat siya ng hagdan at ako naman ay pababa, let's meet halfway then.

Akala ko ay aatras siya, pero hindi, gaya ng dati, hindi talaga siya nagpapatalo.

Nang magkatapat na kami ay bigla akong tumigil.

Good thing, tumigil din siya.

Akala ko ay lilingon man lamang siya ngunit hindi, damn.

Hahakbang na siya paalis sa pwesto niya kaya hinablot ko ang braso niya dahilan para mawalan siya ng balanse.

Nahila ko siya palapit sa banda ko at nakitang kinakabahan siya. Ni hindi siya makatingin sa akin, what's the matter?.

"Don't you remember me?" kinakabahang tanong ko.

Damn, what if?, nakalimutan na niya ako. Oh?. how's that even possible, pwede ba yun?

"do I know you?" ang tanong niyang iyon ay nagmistulang yelo na bumuhos sa buo kong pagkatao.

Hindi niya ako naaalala, what the hell happened?.

Tumingin siya sa akin, deretso sa mata, no, Ganee.

Tumitig siya sa akin ng matagal, nagulat nalang ako nang unit-unting tumulo ang luha sa kanyang mga mata.

Mr. Park didn't tell  me what happened o kung may nangyari man.

I wiped her tears, the truth is, I want to hug her right now.

Umiling lamang siya at walang salitang pumanhik sa itaas.

Hindi ko na siya sinundan pa dahil alam kong may pinagdadaanan siya.

After that day, I researched everything.

:It was two days after the Valentine's ball, she was hit by a car, hit and run, amnesia.

Napayuko ako at napaluha sa binabasa, nakalimutan nga niya talaga ako.

Anong gagawin ko para maalala niya ako.

Napatigil ako sa pag iisip nang biglang tumunog ang cellphone ko.

It's mom.

"yes ma?" tanong ko.

I browsed the internet at binasa pa ang ilan sa mga article.

"son, where are you?" tanong ni mama.

"somewhere" sagot ko.

"son, your uncle Gin will be in the Philippines, I want you to come with him" sa sinabing iyon ni  mama ay masama ang kutob ko.

"for what mom?" kunot noong tanong ko.

"he's looking for someone" wika ni mama.

"okay, send me the details of it" wika ko.

"okay son" wika ni mama at pinatay ang tawag.

I waited for the details to come at nagulat ako sa nabasa, he's looking for Precious.

Hindi ako lumabas ng apartment ng araw na iyon, nagmasid ako sa paligid.

Shit. They are here, nasaan naba si Ganee. Anong oras na?. dapat ay hindi na muna siya umuwi. Damn, I don't even have her contact number.

Narinig ko ang  paakyat na yabag, I looked at my window at nakitang papasok na siya sa apartment niya. Shit.

Bumaba ako sa lobby at kumatok sa pinto ni Jhi.

Bakit ba antagal nito?.

Bumukas ang pinto at bumungad ang pawis na pawis na si Jhi. Saan ba to galing?.

"oh! Mr. Pogi!" nakangiting bati niya.

"we don't have time for that, here is my car key" wika ko sabay abot sa kanya nito.

Kumunot ang noo niya.

"kunin mo ang sasakyan ko sa basement at ipark mo sa harap ng building, wait for us" wika ko.

"para saan to?" tanong niya.

"we don't have much time, Jhi. Nasa taas si uncle Gin" bulong ko.

Nakita ko ang gulat niya, tinakpan niya ang bibig niya gamit ang kamay tsaka nagsalita.

"oh my gosh! Champ?!!!!" hysterical niyang sigaw.

"shhhhhh, we'll keep it a secret, okay?" wika ko.

"makakaasa ka" wika niya sabay tapik sa balikat ko.

Tumango tango naman ako at pumanhik na siya pababa.

Now, huminga ako ng malalim at nagsuot ng face mask.

Sa tinagal tagal kong nakatira rito ay naobserbahan ko na ang lahat. She never closes her window, maaring doon ako pumasok.

I did not waste any of my time, narinig kong nag park ang kotse sa harap kaya't umakyat na ako.

"shit, ang hirap naman nito" wika ko.

Madaming lumot ang pader, tssss. Kailangan na itong linisan.

Pagdating ko sa tapat ng unit niya ay naaninag kong naka upo siya.

Unti unti kong binuksan ang bintana. What happened to her?.