SNARED

34

When she said that my mom is the one who hit her with a car, hindi ako naniwala, why would my mom do that?.

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya, nakita ko siyang ngumiwi doon.

"dahil may nakita akong hindi ko dapat makita" she said..

"shut your mouth!" sigaw ni uncle Gin at itinutok ang baril sa kanya..

No!

"I saw that man and your mother!" sigaw niya.

"they are, . . ..  making out for pete's sake! hahahah" wika niya at tumawa. Huh! Nagpapatawa kaba Ganee. My mom loves my father so much.

Nang humandusay si uncle Gin sa sahig ay doon ko napagtanto ang mga bagay bagay.

My mom cared for him, lagi kaming magkakasama noon pa man, akala ko nga noon ay siya ang ama ko.

"kill them son!, papatayin nila tayo!" pagmamakaawa ni mama.

No, hindi madigest ng utak ko ang mga nangyayari, pakiramdam ko ay may kulang pa.

"sige, kill me! Para hindi mo malaman ang totoo!" sigaw ni Ganee.

Dahilan para mapalingon ako sa kanya.

Hindi ako nakagalaw nang makitang duguan ang kanan niyang braso, I tried to stop mom for the second time pero mukhang hindi na kailangan.

"what is it, Ganee? Tell me. Anong tungkol kay papa?" I pleaded.

Please, Ganee.  Kung naalala mo nanga lahat, malamang, naaalala mo narin ako.

"your dad. . ..  was . . killed . . .  by  " paputol putol niyang wika.


No, sinubukan kong lumapit sa kanya but her guards are forbidding me to come near her.

"tell me!" I shouted. Damn it!

"son!, stop it" mom shouted.

Is it you mom?!

"ano ma! May kinalaman kaba sa pagkamatay ni papa!" marahas kong hinawakan si mama sa braso. No!

Lumuhod siya sa haarapan ko, it's like, she's answering my question. No, hindi totoo, hindi mo magagawang patayin si papa.


"the killer is. . . the woman . .


. . . in front of you!" she shouted.

Nanigas ako sa kinatatayuan ko, what did you say, Ganee?.

"i'm sorry son, I'm sorry"pagmamakaawa ni mama.

Hindi parin ako gumalaw.

my mom killed my dad?. why?.

"bakit?" I asked bitterly.

"let me explain son" nakaluhod na wika ni mama.

Paano mo nagawa sa akin to ma?. bakit?.

"you killed my father?!" sigaw ko.

Umiiyak si mama, she tried to reach my face but I forbid her to do so.

Paglingon ko ay nakita kong buhat buhat ni Frank si Ganee. No, huwag namang pati ikaw Ganee.

I called for my men immediately.

"paki dala si mama sa Headquarters ng Park" wika ko kay Ramon.

Nagpumiglas pa siya ngunit wala na siyang nagawa. No mom, mag-uusap pa tayo.

Paglabas sa gusaling iyon ay nakita ko ang sasakyan ko.

Sumakay ako doon at sinundan ang sasakyan ni Ganee.

Please, God. Huwag mo namang hahayaang may mangyaring masama sa kanya.

Takot ang naramdaman ko sa mga oras na iyon.

I am willing to give up everything, para kay Ganee.

Pagdating sa hospital ay nakapalibot doon ang mga tauhan ni Ganee.

I parked my car in front of it.

Nakita iyon ng mga tauhan niya at agad silang naglabas ng mga baril.

Bumaba ako sa kotse ko at naglakad papunta sa pinto ng hospital.

"let me in" matigas kong wika sa mga tauhan niya.

Hinaharangan nila ako gamit ang mga bisig nila.

"i said, let . me. .in" wika ko.

"sorry, sir Naiad. Hindi po pwede" wika ni Mario.

"Mario, please, I need to see her" wika ko.

"papasukin mo, Mario" wika ni Chan na naglalakad palapit sa banda ko.

Lumapit siya sa akin at huminto sa harapan ko.

"Naiad" wika niya at tsaka ako tinapik sa balikat.

Yumuko siya at tila nagpipigil ng iyak.

"you're frightening me, Chan" wika ko sa kanya.

Naglakad siya paloob kaya't sumunod naman ako.

Bawat hakbang ay lalong lumalala ang kabang nararamdaman ko.

Nang nasa harapan na kami ng pinto ng operating room ay lalo lamang akong nahabag sa nakita.

Napakaraming doktor ang nakapalibot sa kanya. For pete's sake! Isang bala lamang ang tumama sa kanan niyang balikat.

"Chan, what is happening?" kabadong tanong ko sa katabi ko.

Si Frank ay kanina pang lakad ng lakad sa likuran namin.

"Frank, stop, damn it!" walang lingon kong wika.

"sorry, your mother will pay for this" mahina pero madiin niyang wika.

I know, hindi ko siya pinansin sa sinabi niyang iyon.

"there is a poison in the bullet" wika ni Chan.

Ang kabang kanina ko pa nararamdaman ay lalo lamang bumigat dahil sa narinig. Naupo ako sa upuan malapit kay Frank.

No, Lord. Don't do this to me, I've waited for 7 years, nagtiis ako sa ibang bansa, malayo sa kanya at ngayong malapit na ako ulit ay ilalayo Niyo naman siya sa akin.

Yumuko ako at nagdasal. Please, spare her.

Lord,

Alam ko, marami akong nagawang kasalanan, nagawang mali dahil sa mga mali kong desisyon, si Ganee ang isa sa pinakatamang nangyari sa buhay ko. If I only have 1 year to live, please, give the half to Ganee.  I need her, I love her so much. Hindi ko pa natutupad ang pangako ko sakanya.

I don't care if people will see me crying.

Naramdaman ko nalang ang mahinang tapik sa magkabila kong balikat, pagtingin ay nakita ko si Chan at Frank, hindi man sila nakatingin sa akin ay ramdam ko ang pagdamay nila.

"she will be fine" wika ni Frank.

She will be fine, pero mag aapat na oras na kami ditong naghihintay, walang lumalabas na doktor o nurse man lamang.