Asist¹¹ | Texting - ⋆

Reads 273,584
Votes 15,251
Parts 35

Reads 273,584
Votes 15,251
Parts 35

Tamamlandı.
    
    "Hepinize iyi akşamlar. Abla ve Batu abi öncelikle mutluluklar. Buraya çıkma sebebim, öncesinde güzeller güzelli birisine söz vermemden kaynaklanıyor." Sahneye çıkmış konuşan Efehan ile gözlerim anında onu bulmuştu. Gözlerimin içine bakarak konuşmaya devam etti. "O hatırlamıyordur ama benim aklımdan hiç çıkmadı." 
    
    Kaşlarım çatılırken Efehan mikrofonu eline alarak daha önce orada olup olmadığını bilmediğim sandalyeye oturup mikrofonu sabitledi ve yerde duran gitarını aldı. "Küçükken bir sokakta ağlıyordu ve neden ağladığını sorduğumda bana abilerinin basketbol oynarken onu aralarına almadığından bahsetti. Bende ona ileride basketbolu öğrenip, beraber oynama sözü verdim. O ise buna sevinip, ona şarkı yazıp söylememi istedi." Gözlerimden mutluluktan yaşlar akarken konuşmaya devam etti. 
    
    "Ben o gün eve gidince şarkıyı yazmaya başladım ama bir daha o kızı görme fırsatım olmadı. Onu bulmak için aradım ama o beni buldu. Tanıyamadım başta, o küçük kız gitmişti ve yerini çok güzel birisi almıştı sanki. Şimdi ise huzurunuzda ona verdiğim sözü tutmak istiyorum." Söyledikleriyle aklıma gelen anı ile gülümsedim. Efehan'ın o çocuk olduğunu bile hatırlamıyordum ama o hatırlamıştı. 
    
    ~
    
    *Wattpad'de yayımlanan Asist isimli ilk hikayedir.*All Rights Reserved

anonim asist aşk basketbol bilinmeyen efehan gençkızedebiyatı komik kısahikaye kısakurgu mesaj mizah pota romantizm text texting top

Table of contents

Tamamlandı.
    
    "Hepinize iyi akşamlar. Abla ve Batu abi öncelikle mutluluklar. Buraya çıkma sebebim, öncesinde güzeller güzelli birisine söz vermemden kaynaklanıyor." Sahneye çıkmış konuşan Efehan ile gözlerim anında onu bulmuştu. Gözlerimin içine bakarak konuşmaya devam etti. "O hatırlamıyordur ama benim aklımdan hiç çıkmadı." 
    
    Kaşlarım çatılırken Efehan mikrofonu eline alarak daha önce orada olup olmadığını bilmediğim sandalyeye oturup mikrofonu sabitledi ve yerde duran gitarını aldı. "Küçükken bir sokakta ağlıyordu ve neden ağladığını sorduğumda bana abilerinin basketbol oynarken onu aralarına almadığından bahsetti. Bende ona ileride basketbolu öğrenip, beraber oynama sözü verdim. O ise buna sevinip, ona şarkı yazıp söylememi istedi." Gözlerimden mutluluktan yaşlar akarken konuşmaya devam etti. 
    
    "Ben o gün eve gidince şarkıyı yazmaya başladım ama bir daha o kızı görme fırsatım olmadı. Onu bulmak için aradım ama o beni buldu. Tanıyamadım başta, o küçük kız gitmişti ve yerini çok güzel birisi almıştı sanki. Şimdi ise huzurunuzda ona verdiğim sözü tutmak istiyorum." Söyledikleriyle aklıma gelen anı ile gülümsedim. Efehan'ın o çocuk olduğunu bile hatırlamıyordum ama o hatırlamıştı. 
    
    ~
    
    *Wattpad'de yayımlanan Asist isimli ilk hikayedir.*

35 parts