Avcunu yalarsın

21.bölüm

Ilaydanın gözünden:
Media: rüzgar
Beni Rüzgar arabasına atmış sürüyordu. Bende salak salak 'nereye götürüyorsun beni?' Diyordum. 'Bakiremisin?' Diye sordu sert bir şekilde. 'Sanane..' Dedim. 'Biliyordum. Oruspu olduqunu biliyordum.' Deyip sinirlenmeye başladı. 'Sakin ol tamammı! Ben oruspu falan değilim, bakireyim.' Dedim. 'İyi. Az sonra değişecek.' Dedi pis bir gülümsemeyle. Kemerimi açıp 'Bırak beni ..' Dedim. 'Tak şu kemerini.' Diye bağırdı. Çok hızlı gidiyordu.bende korkudan yenidn bağladım.

•••
Eve vardık ve çeketini çıkartıp üstüme doğru geldi, yavaşcana çeketimi çıkartıp beni kucağına aldı. Bende onu itmeye çalışıyordum, fakat o benden 1000 kat güçlü olduğu için başarısızdım. Beni yukarıya çıkarttı ve bir odanın kapısını açıp yatağa attı. Ben ağlıyordum. 'Ilayda sus ağlama.' Dedi bağırarak. 'Istemiyorum..' Dedim hıçkırarak. 'İstiyeceksin.' Dedi dahada bağırarak. 'Hayır. Rüzgar babam duyarsa biterim ben , lütfen bakireliğimi bozma..' Dedim ve yüzüne baktım. 'Umrumda değil. Seni boşuna kurtarmadım okadar.' Deyip üstümü çıkartmaya başladı. Ben sadece ağlıyordum. 'Rüzgar...' Dedim hıçkırarak. 'Yapma!' Dedim. 'Kes' dedi . Tam boynumu öpecektiki telefonu çaldı. Telefonunu alıp kulağına dayadı. 'Alo? Baba.' Dedi. Demek babası var..
Eh yani.....
'Gelemem baba. İşim var.' Dedi sert , bu babasınadamı böyle yha?
'Tamam be geliyorum.' Deyip yüzüne kapattı. 'Ben biryere gidiyorum. Sakın buradan ayrılma. Akşam durduğumuz yerden devam edicez.' Deyip bacağıma dokundu. Hemen bacağımı çekip üstümü giyinmeye başladım. Ardından aşşağa inip kapıyı açmaya çalıştım fakat kilitlemişti. Dur bi .. Rüyayı arayım? Hemen yukarıya koşup numarasına bastım , onu 'bebeqim' diye kaydetmiştim :))
'Alo rüya. Zor durumdayım. Nolur beni kurtar. Lütfen..' Dedim ağlıyarak. 'Iloş? Noluyo ?' Dedi. 'Rüzgar...' Diye başlayıp herşeyi anlattım. 'Nerdesin şuan oraya geliyoruz..' Dedi. 'Bilmiyorum rüzgarın evi herhalde.' Dediğinde edizin sesini duydum 'ben biliyorum kalk. Ama bence bırakdaydık, hazır birbiri-' ama sözünü bitirmeden rüya 'edizz.. Susss' dedi ve telefonu kapattı.

***
10 dakikka sonra kapı çaldı. Açamadığımı anlattım. 2 dakikka sonra bahçe kapısından ses geldi. Hemen koşup açtım. Ediz ile Rüyaydı. Rüyaya sarılıp ağladım, onunda gözleri sulanmıştı. 'Nebiçim bir kuzenin var yha.' Dedi rüya edize bakarak. 'Ne var lan. Adam gibi adam, işini biliyor işte.' Dedi piçimsi gülümsemeyle. Edize yaklaşıp 'edizz.. Gerçekten sizi yanlız bırakamadığım için çok özür dilerim. Ama burada sizden başka birim yok.' Dedim . 'Tamam ya sorun yok.' Deyince gülümsedim. 'Hadi ama.' Dedi rüya ve eşyalarımı alıp çıktık.