Avcunu yalarsın

54.bölüm

Ilayda'nın ağzından:

"rüzgar beni nereye götürüyorsun bıraksana beni!" Diye bağırdım fakat o kolumdan sımsıkı tutmuş bırakmak bilmiyordu. "Yeter artık! Bugün tamamen benim olacaksın anladınmı? Herkes benim olduğunu anliyacak." Diye kükredi üzerime. "Ya ben senin değilim! Beni böyle yaparak kendinden sadece çok daha iğrendiriyosun! Seni sevmiyorum!" Bunu acımasızca demiştim. "Seviyosun." Dediğinde sinirden gülmeye başladım "senden nefret ediyorum Rüzgar Soykıran." Dediğimde kolumu bırakıp yere itti, ben tabi yere düşmüştüm. Yukarıya baktığımda sadece sinirli bir Rüzgar görüyordum "öylemi? Tamam . Çıkıyorum hayatından. Birdahada gelmiyeceğimden emin olabilirsin! Haa bu ara geliyor seninki." Dediğinde arkama baktım. Nicolas koşarak bize doğru geliyordu. "Are you stupid! Why did you hit her? She is a girl." (salakmısın? Neden ona vurdun, o bir kız)
"Nobody cares." (Kimseyi ilgilendirmez) deyip arabasına bindi. İlk defa sinirli bir tepki göstermedi. Yuh. Ama kırılda galiba, çokmu acımasızdım diye düşünürken Nicolas kolumdan tuttu "are you okay dear?" (İyi misin canım?) "yes. Yes I am okay, thanks." Dedim gülümseyerek. (Evet, evet iyim. Sağol.)
"Would you speak with me? I really need it." Dedi yüzü asık bir şekilde (Benimle konuşabilirmisin? Gerçekten ihtiyacım var.) biraz düşündükten sonra kafamı olumlu anlamda sallayıp "yes..." (Evet) ile cevap verdim. Çok sevdindiği belliydi.
Arabasına bindik ve sürmeye başladı.
***
Arabasını durdurduğu an birbirimize baktım.. "ılayda... I know you dont love me.. You love Rüzgar.. But... Why you cant give me a chance ?" (ılayda.. Biliyorum beni sevmiyorsun... Rüzgarı seviyorsun.. Fakat bana neden bir şans vermiyorsun?)
"Okay... " dedim. "What? Really" (ne gerçektenmi?) "yes.. I think so.." (Evet, galiba.