ANONİM TEXTİNG (DÜZENLENDİ✔)

| ÖZEL BÖLÜM |2

Bir anonim hikayesi nasıl başlamıştı? Seni seviyorum diye değil de bir Nasılsın? Sorusuyla başlamıştı. Evet Emir Nasılsın? O iyi olmadıktan sonra benim sevgim neye yarardı ki.. birini seviyorsanız ilk önce duygularla değil de o kişinin asıl ne hissettiğini öğrenmektir sevmek. Seni seviyorum demek değildir sevmek. Gerçekten sevmek sevdiğinin canı yanıyorsa işte o anda senin de canının yanması dır sevmek.

Sevmek seviyorum demekle bitmiyordu. Sevmek yaraları birlikte iyileştirmektir Emir Aksoy ilk aşkım. Tek aşkım. Tek sevdiğim. Nasılsın? Gerçekten soruyorum Nasılsın?

                                           Emir 'e 02.03.2022

_Bensensiziyideğilim/

2 yıl sonra...

"Hazırmısın?" Dedi. Ben hazırdım ama kalbim hazırmıydı onu bilmiyorum. Bakışlarımı gökyüzünden çekmeden derin bir nefes alarak olumsuzca kafa salladım. Sanki beni ve içimdeki duyguları bana bakarak içinde yaşıyormuş gibi yanıma bir adım attı ve eliyle omzuma hafif baskı uygulayıp beni göğsüne yatırıp saçlarıma dudaklarını bastırdı. "Bak güzelim biz özgürlüğe uçtuk. Sen düşmek üzereyken benim dallarıma kondun. Rüzgar çıkınca elimden geleni yapıp dallarımı sallandırmadım ve sende düşmedin. Biz birlik olduk. Biz birbirimizin aşkını birbirimize emanet ettik. Şimdi sıra kuşta. Kuşlar bize bu yolu gösterdi. Biz doğru yolu bulduk. Şimdi de sıra sende, uçan kuşun Belki uzaklarda beklediği ailesi vardır."dedi elimde ki serçe kuşunu göstererek. Bu düşündüğünüz bir serçe kuşu değildi. Bu kuş kanatlaru rengarenk başı küçük ve kafasında şapka gibi bir tüyleri olan bir kuştu. Bu kuş anonimin kuşuydu.

İki hafta önce bahçede bulmuştuk. Emirle alıp veterinere götürüp iyileşmesini sağlamıştık. Şimdi de onun özgürlüğe uçma vakti gelmişti. Çünkü o iyileşmişti. Tıpkı benim iki yıl önce suyun altında Emir sayesinde kurtulduğum gibi.. usulca kafa sallayıp ellerimin arasında öylece duran kuşu dudaklarıma doğru yaklaştırıp özlemle dudaklarımı küçük kanatlarına bastırdım. Neden içimden ağlamak geliyordu. Neden kendimi kötü hissediyordum. "Hadi güzelim vakti geldi bırak artık." Dedi Emir. Saçlarımın arasında ki eliyle beni rahatlatmaya çalışıyordu ama olamıyordum.

Titreyen dudaklarımı bir kez daha küçük kafasına değdirdiğim de derin bir nefes aldım ve aklıma gelen fikirle Emire çaktırmadan kulağına doğru yaklaşıp o sözleri söyledim. "Nasılsın Anonim kuş. Gitme vakti geldi. Seni özleyeceğim. Bizim aşkımızı sana veriyorum kalbimde ki bütün yükü özgürlüğümü herşeyi sana vaadediyorum. Uç. Sürekli uç. Vazgeçme. Seni seviyorum." Dedim ellerimin arasında ki kuşu parmaklarımı iki yana açıp gökyüzüne doğru attım.

Önce sarsaklaşsa da dengesini sağladı ve özgürlüğe doğru uçmaya başladı.

"Hoşcakal Anonim."

"Hoşcakal Anonim." Dedi Emir benim gibi yüksek bir sesle.

"Gitti." Dedim fısıltıyla. Emirin aynı benim gibi gökyüzüne doğru olan başı ağır ağır bana doğru çevrildi ve kafasını sallayarak, " Gitti." Dedi aynı şekilde benim gibi. "Senin ve benim gibi özgürlüğe uçup gitti. Senin ve benim gibi mutluluğu bulmak için gitti. " dediği an damla damla akan göz yaşımı usulca silip ona döndüm ve onunda bana dönmesinden faydalanıp kollarımı beline dolayıp başımı göğsüne koydum. "Biz mutluluğu bulmak için gittik değil mi?" Dedim ve bir kez daha konuşmak için sakinleşmek adına kokusunu içime çekip birbirine yapışan dudaklarımı araladım.

"Biz kaçmadık değil mi? Sadece mutlu olmak için gittik." beni yavaşça kendinden ayırıp hiçbirşey demeden alnıma dudaklarını bastırıp öylece bir süre durdu ve tenimizin birbirine değerek çıkardığı sıcaklığa ve huzura sığınıp, "Biz kaçmadık. Biz huzura geldik. Geri de bıraktıklarımız bize iyi gelmeyen kişilerdi. Biz birbirimizin huzurunu yakalamak için gittik." Dedi.