ANONİM TEXTİNG (DÜZENLENDİ✔)

-52

Son nefesimi vermek nasıl bir duygu bilmiyorum. Nasıl bir his onuda bilmiyorum. Ben hissetmekle kalmadım. Ben hissedipte yaşamakla kaldım. Ben o an gerekten o an şuan bulunduğum yerden yok olmak istedim. Ben hayatımı emirin üzerine kurdum. Ve şimdi eğer bu gerçekten kaçarsam biliyorum ki hayatım boyunca hep bu acıyı ve merakı yaşayacaktım. Belki de tek bir şansım vardı.

Belki de bana gerçekten son ve ilk bir seçenek sunmuştu. Bu seçeneğin üzerine gitmek istiyordum. Geri kaçmak istemiyordum. Biliyorum geri kaçarsam hep kaybederim. Belki de sadece bir görmekle ihanet etmiş olmam Emire ama ben hep kalbimde bu yükü taşıyacaktım. Onuda biliyorum. Her iki seçenekte çok ağır bir cezaydı.

Ekranı kapatıp direk telefonu komedinin üzerine koydum. Elimi kalbime bastırmak istiyordum ama birşey tarafından engelleniyordum. Ben bu kadar çaresiz değilim. Bu kadar çaresiz olamam. Biliyorum elbette gidecektim ama Emir korkum vardı. Birbirimizden ayrılırsak işte o an ölürdüm. Sanki bedenim buz kesmiş gibi hareket ettiremiyordum. Bakışlarımı boşluğa çekip titrek bir nefes aldım.

Mira gerçekten bu kadar aptal olamazsın! Bu kişi belki de seninle ilgili bildikleri vardır? Veya belki de tanıdık biridir. Bu seçeneği sana ilk ve son kez sundu farkındamısın gitmen lazım!

Kolay değilki içses. Hiç birşey kolay değil. Hayatın bana sunduklarıda kolay değil. Yaşadıklarım. Yaşatmak zorunda kaldıklarım Zorunda kalıpta yaşamak için savaş verdiğim anların hiçbiri kolay değil. Biliyorum yarın gitmek zorundayım.. zorunda değilim belki ama en azından onu görmem gerek.

Bakışlarımı bana sırtı dönük emire çevirip aynı şekilde onun gibi yan uzanıp arkadan kollarımı beline doladım. Kafamı yastık yerine sırtına koyup yan bir şekilde derin nefes aldım. Ben bu kokuya aittim. Ben bu kokuya sindim. Bırakamamki.. nolursa olsun bırakamam.

******
Yüzümde hareket eden el ile rahatsız olmuş bir şekilde kaşlarımı çattım ve gözüm kapalı yüzümdeki eli itmeye çalıştım ama inatla daha çok okşuyordu. Kim lan bu! "Çek!" Dedim uykulu ve boğuk çıkan sesimle. Yerim o kadar rahattı ki kalkmak istemiyordum ama inatla beni uyandırmak istermiş gibi daha yavaş hareket ettiriyordu. Rahatsız olduğumu anlamış gibi inatla devam ediyordu.

Sıkıntıyla ağzımdan olumsuz mırıltılar çıkartıp gözümü zorlukla açmaya çalıştığımda karşımda bir adet sırıtan emirle göz göze geldim. Sevdiceğimmiş ya bende bir an başkası sandım!

Ulan mal Mira başkasının koynunda ne işin var!

Oda doğru! Neden hep haklısın iç.ses!

Ben haklıyım çünkü hakkım haklı olmak.

Komikmisin?

"Demek çek ha?"dedi alayla. Az önce sinirle ve uyku halimle söylediğimi şimdi yüzüme vuruyordu. "Sende uyandırmasaydın beni!" Dedim.

Demek zeytin yağı gibi üste çıkmak böyle birşey. Helal olsun kız!

Ne demek iç ses her zaman.

"Saat öğlene geldi farkındamısın güzelim?" Dedi gülerek. Işık hızında başımı yastıktan kaldırıp etrafta saat aramaya başladım. Allah kahretsin! Ya o mesaj attıysa. Ya gelmezse! Ya bu şansı kaçırdıysam! "Mira sakin olurmusun güzelim noldu?" Dedi. Sorgulayıcı bir ses tonuyla. Ben şuan pot mu kırdım!

"Noldu Mira."dedi tekrardan. Yüzüme umursamaz bir tavır takıp, "Yok birşey. " başka şeylerle onu tatmin edebilirdim ama ona yalan söylemek istemiyordum artık. Belki buda bir yalandı. Artık herşeyden yoruldum.

"Peki." Yüzünde oluşan huzursuzlukla inanmadığını belirtti. O an kalbime giren ağrıyla dudaklarımı ısırmamak için kendimi çok zor tuttum. Benden şüphelenmeye mi başlamıştı gerçekten.