...
Son dakikalara bakıp derin bir iç çektim. Zil çalımına az bir süre kala kafamı bir kez olsun ayırmadığım pencereden ayırıp ders anlatmaya çalışan hocaya çevirdim. Sınıfın çoğu uyuyordu ve bazıları ise hocayı dinliyormuş gibi yapıp ayakta uyukluyorlardı. Sabahtan beri bir kez olsun o İlayda gereksizine dönmediğim için bakışlarım oraya kaydı. Yanında ki arkadaşıyla beni göz hapsine almışlardı. Onunla göz göze gelmemizle aniden sinirle çatılan kaşlarıma engel olamayıp ilaydaya bakmaya devam ettim.
Oda yüzünde eksik olmayan sırıtışıyla bana bakıyordu. Daha düne kadar yalvaran ilaydadan eser yoktu. Sınıfa aniden sessizlik düşmesiyle eminim ki herkesin bakışları benle ilaydanın üzerindeydi. Hoca bile susmuş bize bakıyordu. İnatla bakışlarımı çekmeden dik dik ona bakmaya devam ettim.
"Bir sorun mu var kızlar?" Diyen edebiyatçıya döndük ikimizde. İlayda omuz silkip tekrar bana dönünce hoca sorarca bana bakmaya başladı. "Mira?" Sesi fazlasıyla sorgulayıcı çıkmıştı. Birşey söylemem gerekti yoksa bu bakışlar hiç de iyi değildi. Kapının çalmasıyla tam konuşacaktım ki kelimeler havada asılı kaldı. Giren kişiye baktığımızda alt sınıflardan bir kız, "Hocam dersinizi böldüm kusura bakmayın. Müdür Mira Çevik arkadaşımızı çağırıyor." Dedi. Anında ışık hızında herkesin bakışları bana kaydı. Ben ise fazla rahattım.
Nedensizce.
"Mira noluyor kızım?" Diyen edebiyatçıya dönüp ayağa kalktım. "Bilmiyorum hocam." Dedim. "Git bakalım kızım sonra teneffüste bana uğra." Dedi hoca. Onu başımla onaylayıp sınıftan o kızla çıktım. Kız yanımda biraz geriledi ve çekine çekine yere bakmaya başladı. Ben canavarmıyım ya!
Arkamda kalan kıza dönüp, "Sen iyimisin?" Dedim. Kızın yerdeki bakışları bana kaydığında gözleri dolmuştu. Buna bir anlam veremiyorum. "Evet abla." Dedi. Ve hemen koşarak müdür odasına doğru gitti. Yada ben öyle sanıyorum. Arkasından şok olmuşcasına baktım ve adımlarımı hızlandırıp müdür odasının önüne geldim.
Kapıyı çalıp müdürün gel demesine izin vermeden içeri girip kapıyı kapattım ve müdüre dönmemle şaşkınlıkla açılan ağzıma küfüler savurup karşımdaki Emire birşey çaktırmamak için daha rahat bakmaya çalıştım. Bakın diyorum sadece çalıştım of allahım nedir günahım da ben bunlarla sınanıyorum. Müdürün sesiyle bakışlarımı emirden çektim. "Gel kızım otur şöyle." Dedi.
Dünki kavgadan çağırdığını biliyorum ama Emir ne alakaydı. Yoksa yalancı şahitlik mi yapacaktı. Malmısın kızım burası mahkememi tövbe yarabbim ya. Neyse hocaya uyup adımlarımı emirin oturduğu karşı koltuğa attım. Çekine çekine oturup emirle göz göze gelmemeye çalışıp hocaya döndüm. "Kızım duydum ki dün birşeyler olmuş." Dedi. "Kavganın sebebini bilmediğim için her iki tarafıda dinleyip ona göre karar vereceğim. Şimdi anlat dün neden kavga ettiniz. Daha doğrusu dün neden arkadaşının boğazına atıldın?" Dedi. Emir kavga ettiğimizimi söyledi? yada ilaydanın intikamını omu alıyordu şuan!?
Sesi fazlasıyla sakindi. Ben bu okula geldiğimde beri ilk defa müdürle konuşmuştum. Özellikle şuan karşımdaki Emirin babasıydı. Emirin de burda olması gayet normal birşeydi. Bakışlarım istemsiz Emiri bulduğunda onunda bakışları üzerimdeydi. Şuan göz gözeydik. "Oğlum sen çık dışarı." Dedi levent hoca Emire. Anında bakışları babasını buldu. "Sorun olduğunu sanmıyorum baba." Dedi. Benden bahsediyordu.
Dün arkamdan Mira diyerek seslenmişti. Ve şuan onunla anonim olarak konuşan ben ailemle ilgili birşeyi onun yanında açabilecekmiydim. Sanmıyorum. Stresten dudağımı kemirip müdüre döndüm. "Sorun yok hocam." Kahretsin! Neden böyle dedim şimdi!
Levent hoca anladım anlamında kafasını sallayıp tekrar bana döndü. "Anlat kızım." Dedi. Ne dicektim şimdi babamla annem bana hiç sevgi göstermedi ve sürtük ilaydada ileri geri konuşunca kendime engel olamayıp üzerine mi atladım diyecektim. Yada sinir hastasıyım ve kendime engel olamadımmı diyecektim! Hangisi!?
Bakışlarımı yere çevirip, "Yanıma gelip ailemle ilgili ileri geri konuştu. Gitmesini söyledim gitmedi kendime engel olamadım oldu birşeyler." Dedim. Müdür boğazını temizleyerek, "Bir şeylerden fazla şeyler olmuş herhalde?" Dedi sorgulayıcı bir hal alarak. Dün nefessiz kalıp deli gibi öksürdüğüne göre revire gitmişti ve buda kötüye yönelikti. Suçluymuşum gibi bakışlarımı yerden çekmeyerek kafamı salladım.
"Peki ne dedi ailene?" Bu soruyla gözlerim dolmasını engelleyemedim. Ne diyeceğimi bilmiyordum. Hele ki Emir burdaysa asla söyleyemezdim. Ama bir taraftan da burda olmasa bile sonuçta babası söyler diyordu. Konuşmayacağımı anladığı için anlayışla, "Peki kızım."dedi ve bakışlarımı yerden çekip Emire dikkat edercesine bakmadan müdüre baktım. Tekrar konuşmaya başladı.
"Birdaha olmasın her ne derse arkadaşın görmezden gel yada konuşarak hallet. Şiddet uygulamak iyi değil."dedi. Olumlu anlamda kafa sallayıp ayağa kalktım. "Gidebilirmiyim hocam?" Dememle Emirin de ayaklanmasıyla heyecandan ve korkudan atan kalbime engel olamadım. "İyi dersler Mira." Dedi ve Emire baktı.
Sakin ol kalbim!! Nolursun sakin ol. Şimdi olmaz! Emirin bakışları yüzümdeydi!! Bu okula geldiğimden beri sevdiğim adamın bakışları ilk defa bu kadar uzun bir süre yüzümdeydi ve bu benim deli gibi yanmama neden oluyordu. "Sende derse gir oğlum." Levent hocanın Emire uyarı dolu bir sesle söylenmesiyle Emir sadece sessiz kalmakla yetindi.
Allah kahretsin nefesimi mi tutuyordum!! Deli gibi içim nefese ihtiyaç duyuyordu. Emirin bana baktığı an nefesmin kesilmesi normalmiydi?! Kaçarcasına hemen odadan çıkıp nefesimi verdim. Elimi kalbime bastırıp daha derin nefes almaya çalıştım. Kahretsin!! Umarım anlamamıştır nefes almadığımı.
Hemen arkamdan kapının açılmasıyla hemen kendime gelip düz gitmeye başladım. Şuan nereye doğrumu gidiyorum! İnanın ki bilmiyorum. Birdaha onunla göz göze gelemem! Gelirsem heyecandan bayılırım. Allahım deliriyorum. "Mira!?" Ne! O! Bana ! Mira! Dedi! Deliriyorum galiba. Kalbim dayanmaz buna. Onu duymamazlıktan gelip bir adım daha attım. "Mira bekle?" Arkamdan ve yakınımda gelen sesiyle adeta olduğum yere çivilendim.
Canımdan bile çok sevdiğim şuan bana doğru geliyordu. Derin bir nefes alıp ona doğru döndüm. Dönmemle neredeyse dibime kadar girmişti ve döndüğüm an durmuştu. O kadar yakındık ki yanan vücuduma karşı savaş açtım. Elim titremeye başladı. Bu sefer gerçekten bayılabilirim.
...
Evet yb geldi canlarım. Nolur bol bol yorum yapın. Anonim kızımız delirdi Sksjsjdj. İşin şakası tabiki.
Emirle dip dibe bayılacağımmm.💙💙💙
Oy vermeyi unutmayın aşkolar.🙆
İyi günler❤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANONİM TEXTİNG (DÜZENLENDİ✔)
Genç Kız EdebiyatıTAMAMLANDI✔ NOT: KİTAPTA AĞIR KÜFÜRLER VE RAHATSIZ EDİCİ SAHNELER BULUNMAKTADIR! Bir kuşun kırık kanadında yuva yapmış hayata küskün bir kızın hikayesiydi. Sevdiğini herşeye rağmen, attığı her adımında kırgın olan tüm zorluklara rağmen onu sevmekten...