ANONİM TEXTİNG (DÜZENLENDİ✔)

-46

Onun bakışları bana nefretle doluydu. Ama ben onun aksine içten içe mutlu olmuştum. Bir umut bir umut belki de artık yaptıklarının farkına varmıştır. Belki de abla.... buraya abla demeye gelmiştir. Ben düşüncelerle boğuşurken ağzından gürültülü bir kahka çıktı. "Eee Mira yolculuk mu var?" Dedi alayla. Ben az önce ne demiştim abla mı diyecek söylemedim sayın. Şimdiden belli oldu amacı. Olay çıkartmaya gelmişti.

"Evet çıkıyorum bu evden" dedim soğuk kanlılığıma bürünerek. Önce alayla kalkan kaşları şimdi de sinirle çatılmıştı. "Annemi öldürdüğün yetmedi birde senin yüzünden babam hapse girdi! Nasıl bir şeytansın sen!!"dedi bağırarak. Onun bağırması korkutmuyordu artık beni. Ona hiçbirşey olmamış gibi yüzüne bakıp sakince konuştum. "Bak Eray ben birşey yapmadım. Benim yüzümden hiçbirşey olmadı. O çok sevdiğin annen kendisi itraf etmiş bunu babam söyledi bana. Anla ar-" lafımı tamamlamama izin vermeden aniden bağırmasıyla korkuyla irktim. "Sus!!"

"Sus dedim sana sus yapmaz annem. Yalan söylüyorsun. O gece sen babamın aklına soktun. Yapmaz annem." Dedi sinirle. Gözleri dolmuştu. Benimde canım yanıyordu. Üzülmesine dayanamıyorum. Ne kadar da benden nefret etsede benim kardeşimdi. Ben onun kabul etmesede ablasıydım. Biz kardeştik. Bir insan kardeşini nasıl silebilir. "Hiçbirşey bildiğin yok." Dedim sakince. Hiçbirşey bildiği yoktu. Aslında en masum kişi Eraydı.. hiçbirşeyden habersizdi. "Hep kıskandın beni. Annemin babamın bana değer vermesini kıskandın. Hep kıskandın. Değersiz birisin. Sen hep kıskancın tekiydin."

Söyledikleri o kadar kırıcıydıki söylecek tek bir sözüm vardı. "Git artık". Dedim ve tam kapıyı kapatacaktım ki elini sert bir şekilde koymasıyla kapı sert bir şekilde duvarla buluştu. İçeriye girip omuzlarımdan duvara itti ve üzerime geldi. Beni kollarıyla hapsedip yüzüme tükürür derecesinde konuşmaya başladı. "Sen de mutlu olamayacaksın. Sana yemin ederim seni pişman edeceğim asla hiçbir zaman mutlu olamayacaksın. İzin vermiyeceğim." Dedi.

Son kez yüzüme iğrenirce bakıp çıktı gitti. Şuan tek hissettiğim sinir. Birde Emire zarar verme korkusu. Delireceğim ya ne istiyorlar benden! Eray gittikten 10 dakika sonra Emir geldi. Beni bırakıp gittiği için üzgündü ve gönlümü almaya çalışıyordu. Tabiki öyle birşey yapmasına gerek yoktu ona kırılmamıştım. Sadece Eraya sinirlenmiştim. Evde fazla durmadan vazlizleri arabaya taşımış bir şekilde eve gidiyorduk. Umarım herşey güzel olurdu. Erayın burayı bilmediği için biraz olsun içim rahattı. Rahat durmayacağını biliyordum.

Eve geldiğimizde Emir bana kısa bir bakış atıp aşağı indi ve valizleri çıkartıp benim tarafıma geldi. Ben hala aptal gibi oturuyorum. Hemen kapıyı açıp aşağı indim. Emirin elinde ki diğer valizi almak için yeltendiğimde emir, "Sakın deneyim bile deme güzelim taşıttırmam sana."dedi kararlı bir şekilde. Ay yerim seni ya. "Sevgilim ikisi ağır olur ver birini."dedim aynı şekilde kararlıkla. Bana kaşlarını çatıp baktı ve pişkince sırıtıp konuşmaya başladı. "Kızım bu kasları boşunamı yaptık. Taşırız hatta gel senide taşırım." Dedi bana doğru adım atacaktı ki ağzımdan bir kahka çıktı ve onu durdurdum. "Aman ha sakın tamam tamam sen taşı ama beni de bana bırak." Dedim hala kahka atarak.

Kafasını sallayıp gülümseyerek eve doğru gittik. Bu eve şimdiden çok fazla alışmıştım. Kapıyı çalıp açılmasını bekledik. "Güzelim senin yüzün solgun gibi?" Emirin sesiyle hemen ona dönüp endişeyle, "Hayır sevgilim bak yani şey yani iyim." Dedim geveleyerek. Ulan malmıyım ben ne diyorum ya!!

"Tamam güzelim sakin ol Birşey demedim. Ama var sende birşeyler." Dedi ben de tam birşey söyleyecekken kapının açılmasıyla daha yeni gördüğüm bir hizmetçinin bize gülümseyerek, "Hoşgeldiniz Emir bey buyrun." Dedi bize bakarak. Ay hemen gül emir beyine. Bu ne ya biraz daha kısa giyseydin eteğini.

Ne diyorsun Mira malmısın lan hizmetçiyide mi kıskandın.

Evet içses kıskandım ve sende susma hakkını kullan bence.

Sustum.

Ona çatık kaşlarımla bakıp içeri girdim. Ardından da Emir girdi. Salonda konuşma sesleri geliyordu bakışlarımı Emire çevirip, "Kim var ki?" dedim sorarca. Bilmiyorum derecesinde omuz silkip valizleri kenara koydu ve ellerini ellerime kenetleyip salona doğru adımladı. Salona girmemizle emirin tuttuğu elim sinirden titriyordu. Bu Narenin burda ne işi vardı.. ve neden Nuray teyze bu kıza gülüyordu.

Hani sevmemişti Annen Nareyi?

"Aaa geldiniz mi çocuklar." Bizi ilk farkeden Nuray teyze olmuştu. Ağzından çıkan şaşkınlıkla bize doğru gülümsedi. Ve diğerleride bize döndü. Tahminen Narenin bir arkadaşı ve Annesi gibi görünen bir kadın. Çattığım kaşlarımı düzeltip Nuray teyzeye doğru gülümsedim. " Evet geldik Nuray teyze." dedim. Emirin sinirlendiğini de anlamıştım. Çünkü bedeni kasılmıştı. Ve elimi daha çok sahiplenirmiş gibi tutuyordu. Yerim lan seni.

"İyi iyi ne güzel. Geçin oturun hadi ." Dedi sevecen bir tavırla. Ne! Oturmakmı!! Hemde Nare sürtüğü burdayken mi! Asla!!! Asla!!! Duydunuzmu beni kızmayın ama asla!!!

"Anne bizim işimiz var yerleşmemiz lazım odaya."dedi ve o an Nuray teyzeden daha önce davranarak Nare konuştu. "Ne yani Mira buradamı kalacak?" Dedi sinirle. Aynı şekilde ona en sinir bakışlarımı çevirip Nuray teyzenin ona cevap vermesini bekledim. "Evet burda kalacak senin için bir mahsurumu var kızım?"dedi Nuray teyze. Benim gibi oda sinirlenmişti. "Yok Nuraycım niye sinirlensin demi kızım." Dedi annesi olarak tahmin ettiğim kadın. Nare bana dolu ve sinirli gözlerle bakıyordu. Ay gerizekalı ne sandın ya. İşte şimdi emin oldum. Nuray teyze sevmiyormuş Nareyi. Yoksa ona açıklama gereğinde bulunurdu. Ama değil açıklamak tek kelime dahi etmeden gülümseyerek bana baktı. Sinirden çatılan kaşlarım Nuray teyzenin bakmasıyla son buldu. Aynı şekilde Nuray teyzeye bakıp,"Biz yerleşelim Nuray teyze ." Dedim. Anlaşıyla gülümseyerek bana parıldayan gözlerle ve teşekkür edermiş gibi bakıp, "Tamam güzel kızım siz gidin yukarı."dedi. Emir hala tek kelime dahi etmemişti.

Bakışlarımı Emire çevirdiğimde çatık kaşlarıyla Nareye baktığını gördüm. Şuan Nareye bakmaya korkuyorum. Ya oda bakıyorsa Sevdiceğime işte o zaman paralarım onu. Nareye döndüğümde oda bakıyordu allah tutmayın beni!!

Saçmalama Nuray teyze nin gözünde kötü kız imajını çizmek istiyorsan da buyur canım.

Neden hep haklısın içses! neden?

Emir bakışlarını sertçe önüne çekip elimi bırakmadan dış kapının önünde ki valizlere attı adımını. Ama baktığımızda yoktu. Büyük ihtimalle çıkarmışlardı yukarıya. Bizde adımlarımızı odaya attık. Nuray teyzenin bana ayırdığı odaya girip ardımızdan sertçe kapıyı kapatmasıyla Emire anlamsızca baktım. Sinirle ellerini saçlarından geçirip konuşmaya başladı. " Ne işi var lan bunların!!"dedi sinirle. Bence bu tepkiyi benim vermem lazım ama Emire noluyor?

Ona ciddiyetle bakıp,"Pardon? bunu benim sormam lazım! Sen neden sinirleniyorsun?" Dedim.

İşte benim kzım. Mira vurdu lalalala gol oldu.

Sus içses sus! önemli birşey konuşuyoruz şurda bozmasan ölürmüsün ya?

Ölmem!!

"Güzelim ben ona demedim. Ne düşünüyorsan yanlış düşünüyorsun. Emin ol Nare umrumda değil. Sadece o Narenin annesine sinir oldum." Dedi.

Neden peki?

Sorduğum sorunun cevabını alamayacağımı bildiğim için bakışlarımı boşluğa çekip yatağa adımladım. Ucuna oturup kollarımı göğsümde birleştirip yere bakmaya başladım. Söylemediği çok şey vardı. Ben ona adamışken kendimi onun bana hiçbirşey söylememesi üzüyordu beni..

...

Ehehe bitti.

Sizce mira haklımı sonuçta emir hep geçiştiriyor birşey söylemiyor?

Sizleri seviyorum.^^

Akşam aynı saat 9, 10 çivarı gelir diğer bölüm. Diğer bölümde çok değişik şeyler olacak bu bölüm biraz aceleye geldi.

Öptüm sizi güzellerim benim💕

Tabiki oy vermeyi unutmayın🙃

İyi günler❤