ANONİM TEXTİNG (DÜZENLENDİ✔)

-40

Voorpret_00  Bölüm ithafı❤

.....

Kıraç?

Korkuyla kapı kulbunu daha fazla sıkıp karşımda bana deli gibi iğrenç bakışlarını atan kıraça doğru bağırdım. "Ne işin var senin!! Defol git!!" Dedim sinirle. Benim aksime kahka atıp kapı kenarına yaslandı ve ellerini göğsünde birleştirip, "Olmuyor böyle bebeğim. Yok mu içeriye davet." Dedi. Sinirlerim tepeme çıkmaya başladı. Sinirle kapıyı bırakıp iki elimle geriye doğru ittim ama biraz olsun bile hareket etmedi. "Defol git!!" Dedim tekrardan. Göğsünden ittiğim ellerimin üzerine elini koyup aniden kavradı ve dudaklarını bastırmasıyla sertçe kendime çekip dış kapıyı kapatacaktım ki aniden ayağını kenara koyup sertçe itmesiyle geriye doğru sendelendim ve kapı sertçe duvarla buluşup kapanmıştı. Şuan karşımda o aşağlık pislikle içerde yalnız kalmıştım. Bedenimi korku ele geçirmeye başlamıştı ama pes edemezdim. "Kıraç nefret ediyorum senden. Git evimden." Dedim sakin tutarak sesimi. Az önceki sinirimin aksine sakince konuşmamın yanında büyük bir kahka atıp elini yüzüme doğru uzattı ve yanağıma elini koyup dokunacakken sertçe kendimi geri çekip nefretle baktım yüzüne. "Olmuyor böyle güzellik. Beni de tatmin etmen lazım." Benim söylediklerim zerre umrunda değildi. Kendini düşünüp sürekli iğrenç imalarda bulunmaya devam ediyordu. Allahım lütfen bu evde bir kamera olsun.

Ulan mal az önce olmasın diyordun.

Ne biliyim oğlum. Belki kamera varsa polise verebilirim. Neyse konumuz bu değil bi defol iç ses.

"Seni seviyorum Mira bunu göremiyecek kadar körsün seni gördüğüm ilk andan beri seviyorum. Ölüyorum aşkından." Dedi bağırarak. Bağrımasıyla korkuyla irkip bir adım daha geriledim. Etrafta kaçacak yer aradım ama pencereler bile dıştan demirliydi. "Bak kıraç ben Emiri seviyorum. Başkasını severken sana umut veremem Lütfen git hadi." Dedim bir umut bir umut.. belki Emir gelir.. belki...

Belki de annesi bırakmaz...

Aniden kolumdan kavrayıp beni kendine sertçe çekmesiyle ağzımdan çığlık çıktı ve belime doladığı ellerinden kurtulmaya çalıştım. Fazlasıyla yakındık. Ben debelendikçe belimde ki ellerini sıkılaştırıp daha çok veriyordu kendini üstüme. "Bırak!!" Öyle bir bağırıyordum ki bırakmak yerine daha çok yaklaşıyordu. Kahretsin!! Fazla yakındık!

"Olmaz güzelim. Benim olacaksın bugün." Dedi ve boynumu öpmeye başladı. Kendimi geri çekmeye çalıştıkça daha çok yaklaşıyordu. Çoktan göz yaşlarım akmaya başlamıştı. "Bırak nolur bırak!!" Defalarca kez yalvardım ama bırakmadı. Başını boyun girintime koyup öylece bekledi. Derin bir iğrenç nefes alıp, "Kokun sarhoş ediyor beni." Dedi. Sinirden ve korkudan akan göz yaşlarımdan bir yeri göremiyordum. Aniden boşluğundan faydalanıp bacak arasına tekmemi geçirdim ve acı içinde yere düşmesini sağladım. "Sikeyim lan!!" Acı içinde yere düşüp vurduğum yeri tuttu. Fırsattan istifade edip hemen merdivenleri çıktım. "Kaçamazsın Mira benim olacaksın." Arkamdan iğrenirce konuşmasına karşı daha çok hızlandı göz yaşlarım. Korkudan titreyen parmaklarımla hemen odama girip kapıyı kapattım. Cebime koyduğum telefonu çıkartıp Emirin numarasını tuşladım. Nolur... nolur aç Emir nolur...

Çalıyor.. çalıyor çalıyor.. çalıyor... çalıyor..

Defalarca kez çalıştan sonra açmamıştı. Korkudan titreyen parmaklarım benim hareket etmemi engelliyordu. Kapının zorlanmasıyla korkuyla bir çığlık atıp elimde ki telefonun düşmesini sağladım. "Sen benimsin lan benim!!" Deli gibi bağırıp kapıyı zorlamasına karşılık hıçkırıklar içinde bağırdım. "Git istemiyorum defol git!!" Dedim hıçkırarak.

Hemen yerdeki telefonu tekrar alıp Emirin numarasını tuşladım.

Çalıyor.. çalıyor.. çalıyor.. açıldı.

"E-Emir!!." Hıçkırıklarımın içinde açmasıyla telefonu direk olarak adını seslendim. "Güzelim?" Ağlamama karşı sesi endişeli çıkmıştı. "Emir Kıraç geldi nolur gel. İçerde ." Dedim deli gibi ağlayarak. Emirin sert küfür sesinden ve elinde ki muhtemelen bulunan bardağın yere düşüp parçalanma sesinden anlamıştım sinirlendiğini. "Sakin ol güzelim. Kapıyı kilitle geliyorum." Endişeyle konuşup evden çıkıyordu muhtemelen. Arkasında annesinin ve babasının bağırışları geliyordu. "N-Nolur çabuk gel nol-" lafımı tamamlayamadan kapının kırılmasıyla ağzımdan bir bağırış çıktı ve telefon ellerimden düştü. En son duyduğum emirin küfürleri ve geliyorum dediğiydi. Kıraç önce sinirle elimde ki düşen telefona baktı. Ardından sinirle üstüme gelip ,"Aradın mı lan o piçi!!" Dedi bağırarak. Bağırmasına karşı geri geri gidip sırtımın duvarla buluşmasına izin verdim. "N-Nolur dokunma." Dedim çaresiz sesimle. Önce yerdek telefondan sinirli bakışlarını çekip bana döndü. "Tabiki güzelim zevkle seni alırım." Dedi ve kahka atıp üzerime geldi. "Hayır!!" Bağırıp yardım istemeye başladım. "Yardım edin!!" Sesimi duyan kimse yoktu eminim. "Kendini yorma güzelim lazım olacak bu ses." Dedi ve kolumdan tutup beni kendi bedenine yapıştırmasıyla ellerimi ellerinden çekip omuzlarına koydum ve geri gitmeye çalıştım.

"Hadi memnun et beni güzellik." İğrenirce söylenip başını boynuma indirmesiyle ağlamayı kesip bütün gücümü bacaklarıma verip şiddetli bir şekilde tekrardan tekme attım. Bu sefer sertçe yatağımın kenarına doğru uçup sırtı yatak kenarının ucuyla buluşup ağzından acı dolu bir çığlık çıkmıştı. Hiç düşünmeden tekrar aşağı doğru koşacaktım ki ayak bileğimden yakalamasıyla yere düşüp yüzümün yere düşmesini sağladı. Debelenmeye başladım ama bırakmadı. Diğer ayağımla karnına geçirip tekrar acı çekmesini sağladım.

Hemen titrek adımlarla aşağı indim. Arkamdan çabuk toparlanıp geliyordu aynı şekilde merdivenlerin ucunda kolumdan tutup yüzüme doğru tokat atmasıyla sertçe başım duvara çarpmıştı. Merdivenin ucunda düşüp sırtımı duvara yasladım. "Yardım edin!!" Öyle bir bağırdım ki sesimin duyulmasını bu iğrenç adamdan kurtulmayı o kadar çok istedim ki. En üst merdivenlerin başında ağlayarak ona baktım. Önce bir kaç saniyeliğine dursada üzerime eğilip kollarımdan kavrayacakken hemen tekrardan karnına bir tekme daha geçirdim ve aşağıya kadar merdivenlerden düşmesini sağladım.

Eminim ki kalkamazdı bir daha. Acı içinde küfürler edip merdivenlerden yuvarlanıp düşmesiyle hemen kalkıp tekrardan odama gttim. Kırarak açtığı kapıyı kilitleyip sırtımı oturarak kapıya verdim. Aşağıda birşeylerin kırılma sesi gelsede kulaklarıma ellerimi bastırıp seslerden sağır kesilmeye başladım."E-Emir." Dedim titrek bir sesle. Aşağıda artık sesler kesilmişti. Kapı zorlanması da yoktu. Belki de Emir gelmişti.

Bir umutla ellerimi kulaklarımdan çektim. Beş dakika kadar aşağıdan tek bir ses gelmedi. Bir umutla kalkıp tireyerek telefona doğru gidecekken tekrardan kapı kulbunun aşağı inmesiyle hızlıca bağırıp geri gittim. "Nolur git!! İstemiyorum!! Git.!" Dedim. "Sevgilim." Kapı arkasında Emirin sesini duymamla sevinçle ve mutlulukla , "Emir!" Dedim bağırarak. Hemen kapıya doğru koşup kapıyı açtım ve karşımda bulunan emire sıkıca sarılıp sarsılarak ağlamaya başladım.

"Şşt geçti güzelim geçti geçti." Dedi defalarca. Bedeni kast katı kesilmişti. Sert ve hızlı bir şekilde nefes alıp veriyordu. Boynundan ayrılıp gözlerinin içine bakmaya başladım. İki eliyle yüzümü avuçlayıp yüzümde akan göz yaşımın bulunduğu izaya dudaklarını bastırdı. "Gitmiş orosbu çocuğu!!"dedi sinirle. Beline dolayıp kollarımı başımı göğsüne koydum. "B-Bana.." dedim ve saçlarımda ki eli saçlarımı okşayıp susturdu beni." Hiç bir bok yapamaz güzelim. Ben varken dokunamaz sana." Dedi ve oda sıkıca sarıldı.

...

Eheheh bitti.

Emirim yiğidim seviyorum lan seni💕

Miracık kızma bebeğim de Ben galiba Emire aşık oldum..SÖSŞSLSKSK

NEYSE.... Orosbu çocuğu kıraç birdaha NAH🖕 yaklaşırsın mirama!! DÖŞŞŞJGJK

Sizce kıraç nasıl kaçtı?

Vote ve yorum unutmayın canlarım. Kalp kalp❤❤

İyi günler❤