ANONİM TEXTİNG (DÜZENLENDİ✔)

-48

**********

Fazlasıyla karanlık yollara girmiştik. Gerçi Verzanda pek ışık yoktu. Endişemi içime atarak karanlık etrafı umursamadan başımı cama yaslayıp gözlerimi kapattım. Belki de Emirle sessizliğin tadını çıkartmaya çalışıyorumdur. Bana herşeyiyle çok iyi geliyordu.

Onun sessizliğine sığınıp hayatımı sorgulamaya başladım. Belki ne yeriydi ne de zamanı ama ben hayatımı bir kez olsun sorgulamadan yaşayan biri olduğum için bir kez olsun gözlerimi yumup tüm bu yaşananlara karşı söyleyecek bir kaç cümle geçiriyordum aklımdan....

Hayat bazen çok ucuzdur. Hatta öyle ucuzdur ki ne kadar bilinçli ve farkına yaşayan olursanız olun. Bir gün hiçbir olasılığı hesaplamadan teslim olmak, yaşamınızı teslim etmek istersiniz. Hatta öyle ucuzdur ki başka hiç bir şeyin önemi yokmuşçasına geleceğinizi sadece kurgularsınız gerçeklerden yoksun bir şekilde.

Aslında kişinin yaşamını şekillendiren en önemli etkendir hayal etmek ve kurgulamak. geleceğin tasarısıdır hem kendisi hem diğer insanlar için. faydalı veya faydasız. Hayat bazen gerçekten ucuzdur, çünkü yıllarca sakındığınız ve vazgeçtiğiniz düşünceleri satarsınız hiçbir bedeli olmadan. Acaba gerçekten bedeli yokmudur tüm bunların? bu soruyu sormadan geçeriz. Gerçekte olanı görmeyi reddederiz, hayatta yaşanan her şeyin bir bedeli, getirisi ve götürüsü vardır aslında.

Belki ben daha bedel ödememiştim... bedel ödemek için belki de hayat bana sevgi dolu bir aile sunmuştu. Ne kadar doğru bilmiyorum Emirlerin evinde kalmak ama hiçbir zaman karşımda ki insana hayır cevabını veremediğim için kabul etmiştim. Elbette ki bende istiyordum. Sıcacık bir yuva.. ve emirin ailesiyle bir yaşantı..

Ama bu durumum insanların gözünde sürtük olarak gösteriyordu. Tıpkı bugün o kızın dediği gibi. Hayatta söylenenleri ne kadar da takmamaya çalışsam da hep takan taraf olduğum için çoğunlukla bedel ödeyen kişi de ben oluyordum.

"Güzelim geldik." Ben düşüncelerle boğuşurken Emirin sesiyle yavaşça başımı camdan çekip gözlerimi açtım. Evet belki diyeceksiniz hayatını sorgulamanın zamanımıydı ama bazen zaman kavramı size birşey çağrıştırmaz. Bende de o durum olmuştu. Emirin sesiyle bakışlarımı geldiğimiz yere çevirdiğimde şaşkınlıkla aralalanan ağzıma küfürler ettim.

Burası gerçekmiydi gerçekten... burası olamazdı... hayalimde ki yere gerçekten gelmiş olamazdık. "E-Emir." Dedim heyecandan titreyerek konuşarak. Kucağımda ki elimi tutup dudaklarına bastırdı. "Söyle güzelim." Dedi sarhoş edici sesiyle. Ben sana ölürüm ki...

"Burası gerçek mi?"dedim şaşkınlıkla. Ağzından bir gülme çıksada kafasını sallayıp, "Tıpkı sen gibi gerçek bebeğim." Dedi..  işte o an Emirin bana söylediği söz gelmişti aklıma...

Cennetten mi düştün^^

Şuan o kadar eminim ki ikimizde cennete düştük sevgilim... birlikte.. bir olarak... biz olarak..

"Emir çok güzel." Dedim ve heyecandan neredeyse konuşamıyordum. Kafasını sallayarak, "Hadi inelim güzelim." Dedi. Heyecanla kafa sallayıp arabadan indik. Sizde merak ediyorsunuzdur burası neresi diye. Hayalim de ki yer desem... bir uçurum ve bütün verzana bir bakışla altımızda gösteren bir yer.. hayata hep yukardan bakmak istemişimdir. Hatta bazen delilik yapıp yatakta ters döndüğüm anlarda olmuştur. Belki sizin için basit gelecek ama... burası benim hayatımın başladığı yerdi...

Şans eseri instagram da dolanırken emiri ilk defa burda çekilen fotoğrafıyla görmüştüm.. ve demiştim ki bende bir gün hayata hep yukardan bakacağım.. sevdiğimle... emire tek bakışımla aşık olmuştum.. tek ve son.