ANONİM TEXTİNG (DÜZENLENDİ✔)

-30

Ders boyu başımı sıradan kaldırmamıştım. Hoca defalarca kez sorsada hiç bir tepki vermeden öylece ifadesizce ilk defa ağlamadan durdum. Selen defalarca kez anlatmamı istemişti ama anlatamıyordum. Bir şeyleri kendime saklamak istiyordum. Selen çok iyiydi. Bana karşı hepimize karşı. İlk günden beri beni çok düşünüyordu. Beni kardeşi yerine koymuştu. Bende aynı şekilde onu çok seviyordum. Aynı şekilde kardeşimin yerine koydum ama artık bir yerlerde durmak istiyordum. Ben bu işe anonim olarak başladım.

Sevdiğime anonim yoluyla kavuştum. Belki çok geç belki çok erken. Bende gizli olan bir çok anı vardı. Emirle başka kızların anısı hep benim hafızamda kayıtlıydı. Sizlerin bildiği kadarıyla biliyorum çok erken kavuştuk Emirle ama inanın ki artık ben onu üç senedir takip ediyordum. Onu her defasında başka kızla görmek canımı yakıyordu. Ama Nareyle çıkmanın ötesine gitmişlerdi. Nare onun tek geceliklerinden değildi. Nare onun için tam dört ay boyunca çok anlam taşımıştı. Belki de hala taşıyordur. Beni sevdiğini söylemişti ama belki bir yerlerde hala onu düşünüyordur.

"Canım." Selenin koluma dokunmasıyla yavaşça başımı kollarımdan kaldırıp yüzüne baktım. "Biraz ders dinle hadi." Dedi. İfadesizce hocaya bakıp, "Çok yorgunum." Dedim ve başım bir boşluğa düşermiş gibi selenin omzuna düştü. Ağlamıyorum. Sadece kendimi boşlukta hissediyordum. Ağlama hissim vardı ama ağlamak beni dış görünüşten güçsüz kılacaktı onu da biliyorum. Ağlayacaksam da tek bir yerde ağlardım.. ama burası değil.

"Anlatmanı istiyeceğim ama belliki çok yorgunsun. Ne zaman anlatmak istersen herzaman burdayım istediğin zaman gel anlat dinlerim. Gerekirse herşeyi yaparım." Dedi elimi tutarak. Bazen en yakın arkadaşınız sizi bir boşluktan çıkartıyormuydu. Selen bana boşluktan da öte kardeş oluyordu. Yavaş yavaş bağlanıyordum ona. İnsanlar sevgililerine bağlanırdı. Bence bu çok yanlış birşey. Bağlanmak doğru bir kelime değil. Sadece onsuz yaşayamamaktır bunu anlamlandıran.

Hiçbirşey demeden kafamı salladım. Gözlerimi kapattım. Omzunda kendimi biraz daha güçlü hissediyordum. Zaten sen çok güçlüsün.

Güçlü değilim iç ses.

Hayır mira çok güçlüsün. Mesela ailesi tarafından kaç kişi var zarar gören. Kimin ailesi kendisinden nefret ederki. Senin ailenin yaptıklarından bile etkilenmeden ayakta durdun. Sevdiğini tam üç yıl uzaktan sevdin başkalarıyla gördün.

Dört ay en derin acıları yaşadın. Hep ayakta gördüm seni. Hep ayaktasın mira. Ben içsesim. Senin sayende bende güçlüyüm. Sen neysen bende oyum. Ben neysem sende o' sun.

Haklısın. Sadece güçlü durmaya alışıyorum. Biliyorum ağlamak çare değil sadece kişiye iyi hissettiriyor. Ama ben iyi hissetmek istemediğim için çoğunlukla göz yaşlarımı içime akıtıyorum. Ama biliyorum bir gün patliyacağım.

Ben daima yanındayım nolursa olsun..

Teşekkürederim.

Güldürme beni içsesine teşekkür mü edersin?

Tamam sustum.

Zilin çalmasıyla Selen kitaplarımı çantama koyup kendi kitaplarını da çantasına koydu. Bende kalkıp çantayı omzuma attım. Kapşonumu kafama geçirip selene döndüm. "Görüşürüz." Dedim. Selen bana sinirle bakıp,"Kızım bugün birşeyler yapacaktık ya?" Dedi. Onu tamamen aklımdan çıkarmıştım. Ama biliyorum Emir gelmiyecekti. Emir yoksa gitmemin de bir anlamı yoktu. "Emir gelmez zaten benimde gelmemin bir anlamı yok görüşürüz." Dedim. Ve sınıftan çıkacaktım ki hemen koşarak çantasını sırtına attı ve yanıma gelip koluma girdi. "Ne kadar da eminsin böyle. Ben biliyorum gelecek Emir." Dedi.