DİLDÂDE

4. Bölüm - KİMSİN?

Selamlar ❣
Fazla uzatmadan bölüme geçelim 😊💘

"Kaldı yine aklımda cevapsız sorular."

4.Bölüm - KİMSİN?

"Arat," diye fısıldadım ardından birkaç kez. İsmi de kendi gibi farklı. Ona bakınca tuhaf hissediyorum. Onu anlamaya çalıştıkça düğümleniyorum. Arat Sancak sen kimsin? Sen nasıl birisin?

"Dilde," diye bağıran Buğlem'in sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım. Yanımdaki boş yere oturan Buğlem, eğilip yüzüme bakmaya çalıştı. "Ne oldu? Kız onun senin yanında ne işi var? Hey cevap versene!"

Koluma cimcik attığı için tiz bir çığlık attım. "Salak mısın Buğlem!"

Kollarını göğsünde birleştirip çatılı kaşlarıyla bana baktı.

"Ne var Buğlem, ne?"

"Anlatsana kızım. Ne konuştunuz? Ne dedi sana? Ay anlatsana meraktan çatladım."

Derin bir soluk alıp geriye yaslandım. "Abimden bahsetti. Başka da bir şey konuşmadık." Yüzünü buruşturup bana bakmaya devam etti.

"Ne bu kadar mı? İlanı aşk etmedi mi? Of ya bende heyecanlandım." Gözlerimi açarak Buğlem'e baktım. Cidden bu kızın bir durak çizgisi yok. Tanımadığım adam bana niye ilanı aşk etsin.

"Adamın kim olduğunu bilmiyoruz sen bana ilanı aşktan bahsediyorsun. Kızım manyak mısın?" Omuz silkti. Bazen Buğlem'in bu yersiz davranışlarına sinir oluyorum.

"Sana güldüğünü gördüm. Ay Dilde sizden güzel çift olur he, yakışırsınız."

Yan yana durduğumuz bir resim karesi gözlerimin önünde canlandı. Onunla ben mi? Arat ve Dilde... Ah gerçekten saçmalığın dibine vuruyorum.

"Yağız abi hastaneden çıkmak istiyormuş."

Buğlem'in söyledikleri ile hızla ayağa kalktım. "Abim kafayı mı sıyırdı? Hayır daha yeni uyandı. Ameliyatı zor geçmiş ama o hastaneden çıkmak istiyor! Gerçekten abim tam bir ruh hastası!" Buğlem tepkisizce ellerini iki yana açıp bana bakmaya devam etti.

"Yağız abi çıtayı arşa çıkardı. İyi ki abim yok. Yağız abi gibi bir abim olsa kafayı yerdim."

Kıkırdayarak yürümeye başladım. Aslında abim böyle değildi onu değiştiren yaşanmışlıklar ve şartlar oldu. Ben eminim onu eski benliğine taşıyacak biri karşısına çıkacak. Sevgi iyileştirir diyorlar ve ben onun iyileşmesini istiyorum...

🍁

Bugün abimi hastaneden çıkaralı bir hafta oldu. Kendisi bir dakika bile yerinde durmuyor. Sürekli ayakta dolanıyor o da yetmiyormuş gibi mahallenin başında duran arkadaşlarının yanına gidiyor.

"Dilde abine bir bak kızım." Mutfaktan bana seslenen annemi onaylayıp oturma odasına ilerledim. Abim onun için hazırladığımız koltukta uzanmış televizyon izliyordu.

"Abim televizyon izliyor."

Annem mutfağın kapısından başını çıkarıp bana baktı. "Gel kızım." Göz ucuyla tekrar abime baktıktan sonra mutfağa doğru ilerledim.

"Efendim validem." Bulaşık makinesindeki bulaşıkları yerine diziyordu.

"Sınava hazırlanıyor musun?" Başımı olumlu anlamda sallayıp onayladım. Bende anneme yardım ederek bardakları dizmeye başladım. "Emin misin? Karar senin tabii kızım." Tencereleri düzeltirken bana kısa bir bakış attı.