DİLDÂDE

1. Bölüm - DİLDE

Başlangıç: 28/11/2020
Saat: 20:00

Başlangıç tarihinizi yazar mısınız?

"Aşk tesadüfleri sever."

DİLDÂDE

1.Bölüm - DİLDE

"Anne baksana olmuyor işte. Lütfen beni sal artık." Sitemlerim annemde bir etki yaratmıyor. Beni buraya, mutfağa oturttu zorla yemek yaptırıyor. Hayır hayatımın hangi alanında hamur açacağım ki?

19 yaşında çürüyüp gidiyor gençliğim. Şimdi benim sadece derslerime odaklanmam gerekiyor. Vize, final derken zaten gençliğimin baharında soluyorum. Onlar yetmezmiş gibi yemek çıktı başıma.

"Anne yemek yapmak gibi bir zorunluluğum yok. Hem ben daha çok gencim, valide sultan." Annem elindeki oklavayı bana doğru tuttuğunda hızla geriye doğru atıldım. Ne mi olur annem bir tane çarpar. Valla hiç acımaz.

"Leyla Sultan ne olur odama gideyim."

Annem tekrar ve tekrar "Sabır," diye söylenerek hamuru açmaya devam etti. Ama ben katiyen pes etmeyeceğim.

"Anne, abim neden gelip yardım etmiyor? Hayır yan gelip yatıyor beyefendi." Sinsi bir sırıtış peyda oldu güzel yüzümde.

"Dilde, duyuyorum seni abiciğim." Abimin uyarısı kulaklarıma iliştiğinde derin bir soluk aldım. Hayır nasıl bizi duyuyor anlamıyorum. Can kulağıyla dinliyor kesin. Gözü telefonda, kulağı bizde.

"Senin de gözün kulağın bizde." Burada ecel terleri döküyorum ben, abim ise ne ala yan gel yat. Ne ala memleket paşam. Abartmıyorum canım ne abartacağım.

"Dilde, senin dilin mi uzadı?" Sinirle kaşlarımı çatıp mantı hamurlarını kapatmaya devam ettim. Abimin tersine gidersem zararlı çıkan her zamanki gibi ben olurum. Tut dilini Dilde tut!

"Ee abi benim dilim uzamış kesecek misin?" Neyse tut kendini Dilde, şimdi azar işiteceksin. Daha yeni geldi, stresi yoğundur.

"Bir şey mi dedin?"

Sinirle hamurları hızlı bir şekilde kapatmaya devam ettim. Sinirimi hamurlardan çıkarıyorum.

"Kız doğru düzgün kapat. Mundar ettin hamuru." Anneme yapmacık bir gülüş attıktan sonra, sıkıntılı soluklar alarak hamurları kapatmaya devam ettim.

"Anne senin kızın nerede?" Yanı başımızda konuşan abime bakışlarımı çevirdim. Her zamanki gibi kaşları çatık ve asık yüz ifadesiyle bize bakıyor. Her zaman böyle çatık kaşlarla geze geze yüzü asık kaldı. Korkarım abimin gidişatı bu yönde ışık hızıyla ilerliyor. "Soru sordum anne."

Abimin katı sesiyle lafa hemen ben atılma gereği duydum. "Ödevi varmış." Abim sıkıntılı bir nefes alıp bana yaklaştı.

"Kaç kere söyledim ödevi varsa evde yapsın. Oraya buraya gitmesin." Omuz silkip abimi umursamadım. O ve onun gereksiz kuralları. Hayır altı üstü bir ödev ne bu tepki. Hem uzağa gitmedi.

"Yağız kardeşlerini kısıtlamaktan vazgeç. Ödevini yapıp gelecek. Deran daha 17 yaşında."

Abim sıkıntılı soluklar almaya devam etti. Bir anda siniri arttı. Keza kendisi fazlasıyla sinirli bir insan.

"Kötülük yaşa bakmıyor anne. 20 yaşında da olsa 30 yaşında da olsa lanet olası pislikler zarar vermekten geri durmuyor. Sabahtan akşama kadar bu pisliklerin peşindeyiz. Neyin ne olduğunu hepinizden iyi biliyorum. Birinin gözlerine baktığımda aklından neler geçeceğini tahmin edebiliyorum." Abim sözlerini bitirdikten sonra bana baktı. Gelir gelmez sinir küpüne döndü işte. "Ara Deran'ı on beş dakika içinde evde olsun." Sesimi çıkarmadan abimi başımı sallayarak onayladım. Abimin bazı şeyleri abarttığını düşünüyorum ve Deran sadece bir ev ileride. Sesimi çıkarmadan ayağa kalkıp dış kapıya ilerledim. Deran yan komşumuzda olduğu için kapıya çıktım.