DİLDÂDE

11. Bölüm - FARKLI ACILAR

Merhaba mavişler 💙🌼
Buraya bir çiçek bırakalım 🌸

"Elleri ellerimi tuttuğunda dünyayı avuçlarıma bırakmış gibi hissettiriyor."

11.Bölüm - FARKLI ACILAR

Annemin yanındaki boş yere kurulup derin bir nefes ciğerlerime çektim. Biz, bu kelimeyi kullanmak tuhaf hissettiriyor. Her şeyin farkındayız. Hoş Arat çekinmeden konuşabilen biri olduğu için onun duygularını çok net anlayabiliyorum. Her cümlesi bana karşı bir iltifat içeriyor. Her bakışı yüreğime ilmek ilmek işleniyor. Hayatımda olmasına o kadar çok alıştım ki, onu bir saat görmeyince huzursuz oluyorum veyahut merak edip endişeleniyorum.

"Yok," dedi annem gülümseyerek. Bulunduğum andan çıkıp onlara kulak verdim. Eşref amca, abim ve Arat ile konuşma içerisinde, annem ise Amine abla ve Buğlem ile konuşuyor.

"Dilde hiç sevmiyor. Zorla mutfağa koyuyorum ama bugün ne hikmetse gelip yemek yaptı, hiç de şikayet etmedi." Gözlerimi büyüterek etrafıma bakındım ve olan oldu. Arat ile göz göze geldik. Bana uzun sayılacak bir süre baktıktan sonra göz kırpıp önüne döndü. Şu an elimi sol göğsümün üzerine bastırmamak için direniyorum. Kalbim arsızca yerinde tepiniyor.

"Yemekten sonra kızlarla sahile geçeriz." Bakışlarımı Arat'ın üzerinden çekip abime baktım.

"Güzel olur," dedi Arat hâlâ bana bakarak. Israrla gözlerini gözlerime dikiyor ve çekinmeden bakıyor. Biliyor musun kalbimin tek bakışınla çılgınlar gibi dans ettiğini?

"Arat," diyen abimin sesiyle yavaş yavaş gözlerini abime çevirdi. "Yemekten sonra uzun uzun konuşalım bir senle."

Buğlem hızla ayağa kalkıp yanıma geldi. Konuşmama müsaade etmeden kolumu tutup ayağa kalkmamı bekledi ve bende ona uyup ayağa kalktım. Benim odama doğru ilerleyip içeriye geçtik.

"Yağız abi bile farkında. Dilde abim kesin abinle konuşacak." Hissettiğim duyguların tesiri altında sırtımı duvara yaslayıp elimi kalbimin üzerine bastırdım. Kalbim güm güm atarken, ellerim dalgaya yakalanmış gibi titriyor hoş onun hırçın dalgalarının tesiri altındayım. "Dilde iyi misin?" Buğlem'in sesi telaşlıydı. Rahat bir soluk solup başımı olumlu anlamda salladım.

İyiyim.

Hatta hiç bu kadar iyi hissetmemiştim.

"İyiyim Buğlem." Sırtımı duvardan ayırıp elbisemin eteğini çırptıktan sonra ellerimi üzerime sildim. Heyecandı. Hissettiğim bu tarifsiz duygu kesinlikle yoğun bir heyecan. Tatlı bir heyecana yakalandım. "Tamam," dedim yüzümde büyüyen gülüşle. "Ben Arat'ı seviyorum."

"Ne! sonunda be!"

Bağırmıştı. Koluna vurup sessiz olmasını işaret ettim. Bu kız yüzünden rezil olacağım.

"E siz evlenirsiniz artık." Alt dudağıma dişlerimi geçirip sessiz kaldım.

"Susar mısın lütfen."

Kahkaha atarak kolumu tuttu. "Abimle evlendiğiniz zaman sizinle kalmam. Hani yeni evlisiniz falan anladın sen." Şaşkınca Buğlem'i dinledim. Bu kızın hiç durak noktası yok hatta hiç utanması da yok.

"Abini bana yamalamaktan vazgeç." Buğlem gür bir şekilde kahkaha attı.

"Kızım seni abime yamalıyorız." Kaşlarımı çatarak koluna vurdum. "Bir tek abimden itiraf almak kaldı. Bu hızla o da yakında olur." Utançla başımı eğdim. Utanmıştım sahiden. "Benden mi utanıyorsun sen?" Buğlem'e ters bir bakış atıp kapıya yöneldim.