DİLDÂDE

2. Bölüm - SINAV

Ay çok heyecanlandım<3
Keyifli okumalar 💘

"Her son aslında yeni bir başlangıçtır."

2.Bölüm - SINAV

"Hayır Deran," dedim ısrarla. Gerçekten beni işlerine alet etmelerinden nefret ediyorum. Buğlem ile birlik olup beni yoldan çıkaracaklar. "Deran, abimiz orada, neler olur biliyorsun."

Elindeki yastığı koltuğa fırlatıp ayağa kalktı. "Abla ister gel, ister gelme. Abim sorarsa markete gittik derim. Hadi Buğlem abla, biz gidelim." Kaşlarımı çatarak iki sinsiye baktım. Sehpanın üzerinde duran plastik süsü Deran'a fırlatıp yüzümü buruşturdum.

"Küçük yılan."

Sinsi bir sırıtış atarak kapıya doğru ilerledi. "Teklif var ısrar yok."

Sinirle ayağa kalkıp onlarla beraber evden çıktım. Mahalledeki teyzelere selam verdikten sonra konuma ulaştık. Göz ucuyla etrafa bakındım ama abimi görmedim. Bu iyiye işaret, bir de yalan söylemeye çalışarak işi batırmak istemiyorum. Zaten geçen gün kavga etmiştik ve aramız daha çok bozulsun istemiyorum.

"Dilde," duyduğum ses ile hızla arkama döndüm. Bu bizim okuldandı ama adını hatırlamıyorum. Lütfen beni lafa tutmasın. "Nasılsın?" O bana yaklaşınca, içimden kendime saydırdım. Sadece konuşmak istemediğimi dile getirmiştim...

"İyiyim. Benim gitmem lazım kızlar bekliyor." Gözlerim kahverengi gözler ile karşı karşıya gelince olduğum yerden bir adım bile kıpırdayamadım. Bunun burada ne işi var?

"Arat şuna bak kardeşim."

Arat... Arkadaşı Arat diye seslendi. İsmi çok farklı tıpkı kendisi gibi. Öylece birbirimize baktık ve gözlerini ilk kaçıran ben oldum. Hızlıca markete girip Deran ve Buğlem'in yanına ilerledim. Onlar abur cubur bölümünden bir şeyler alırken, soğuk içecek dolabına yöneldim. Bu stresten sonra en iyisi soğuk bir şeyler içmek.

Kızlar ile beraber marketten çıkınca elimdeki limonata şişesini dudaklarıma götürüp koca bir yudum içtim. Hava fazlasıyla sıcak bir de benim içim yanıyormuş gibi hissediyorum. Birkaç yudum daha aldıktan sonra kızlara döndüm. İkisi de karşıda duran polisleri izliyor, ha pardon kesiyor demesem yeridir.

"Deran," dedim dişlerimin arasından. "Buğlem yeter." Sinirli bir şekilde onlara baktım. Abim burada, bir yerlerden çıksa bizim için hiç iyi olmaz.

"Kızım adamları gözlerinizle yediniz, yeter!" Buğlem beni yanına çekip sol tarafı işaret etti. Elini tutup hemen indirdim. Bu kız salak mı!

"Mal mısın? Ne diye elinle gösteriyorsun!"

Bana yüzünü buruşturup işaret ettiği yere baktı. "Bence içlerinden en yakışıklısı o ama hiç geçenlere bakmıyor." Göz ucuyla baktığımda onu gördüm; yani Arat. Gerçekten adı gibi kendisi de bir garip.

"Arat," dedim Buğlem'e bakarak.

Kollarımdan kavrayıp beni kendine çevirdi. "Ne dedin sen?" Kollarımı ellerinden kurtarıp geriye çekildim.

"Siz markete girdikten sonra bana okuldan biri seslendi. O sırada onlar marketten çıkıyordu arkadaşı da Arat diye seslendi. Oradan aklımda kalmış."