DİLDÂDE

19. Bölüm - MAĞLUBİYETTİR AŞK

Merhabalar, sizi fazla tutmak istemiyorum. Şu sıralar pek yazamıyorum ve işlerim var bu yüzden bu bölümü paylaşıyorum ama birkaç hafta hatta daha uzun sürebilir bölüm atamam. Şimdiden söylüyorum. Hadi hemen bölüme geçelim. 💙

Keyifli okumalar💙

Bölüm şarkıları;
Pinhani - Sen olmayınca
Sezen Aksu - Hasret
Pera - Sen bir ateş ben çırayım

"Mağlubiyettir aşk, bir selamına bile yenilirsin."
~ Sezen Aksu

19. Bölüm - MAĞLUBİYETTİR AŞK

Gözlerimi yine bomboş bir güne aralamıştım. Son birkaç gündür yaptığım gibi banyoya geçip rutin işlerimi hallettim. Üzerime siyah bir kazak ve koyu renk kot pantolon giyip odadan çıktım. Evden çıkmadan önce saçlarımı gelişigüzel atkuyruğu yapıp evden çıktım. Meryem uyanmadan çıkmıştım; yoksa zorla kahvaltı yapmak zorunda kalıyordum. Adımlarım yavaştı. Aklım sadece Arat'ta; Arat dışında hiçbir şey düşünemiyorum. Canımı sıkan hiç kimse umurumda dahi değil. Artık kimseyi kolay kolay affetmeyeceğim.

Birinci hata olabilir ama ikinci her zaman yanlıştır.

Abim belki bir kez hata yaptı. Ama diğerleri hata değil, düpedüz yanlıştı.

Dersim olan sınıfa geçip dersi dinlemeye gayret gösterdim. Ne anladım bunu bile bilmiyorum. Tüm gün derslere kafa yormaya çalıştım. Bitik bir halde okuldan çıkıp eve geçtim. Meryem daha gelmemişti. Bana ayrılan odaya geçip üzerimi değiştirdim. Genel ders tekrarlarından sonra kendimi yatağa atıp uyumaya çalıştım.

Göz kapaklarımın ardında sadece o vardı. Alacağım her solukta onu hatırlıyorum. Kaç gün geçti sayamıyorum. Zaman geçmiyor. Boğazımı saran saniyeler, benim nefes almamam için geçiyordu. Saçlarımdaki tokayı çekip omuzlarıma dökülmesine izin verdim. Bir gün daha geçip gidiyordu ve o yoktu.

Göremiyorum. Sesini duyamıyorum. Gülüşünü göremiyorum. Varlığı yakınımda bile değil. Bu katlanabileceğim bir acı değil.

🍁

Aklımdaki tek sıkıntı onu görememek. Neredeyse kafayı yememe ramak kalmış. Gözlerimi pencereye her çevirdiğimde onu görmeyi bekliyordum ama şimdi bomboş bir yol ile karşı karşıya kalıyorum. Okul çıkışlarımda gözlerim yine onu arıyor. En son geldiğinde yalnız kalmak istediğimi söyleyerek onu yine kendimden uzaklaştırmıştım.

Hiç kimseyle konuşmuyor ve dışarıya da çıkmıyorum. Her şey üzerime üzerime gelirken ben masada oturmuş ders çalışıyorum. Hızla kitabın kapağını kapatıp ayağa kalktım. Günlerdir Meryem ile kalıyorum ve bana tek bir şey bile sormadı. Sadece ona anlatmamı bekledi ve ben daha fazla duramayacağım. Daha fazla susmayacağım. Daha fazla kendime acı çektirmeyeceğim.

Kendimi odanın dışına attığımda derin bir nefes aldım. Meryem oturma odasında ve etrafına yayılmış kitaplarla cebelleşiyordu. Birkaç adımla başına dikilip dudaklarımı büzdüm. Konuşmaya ihtiyacım vardı. Kızarmış gözleri beni bulunca defterin üzerine kalemi bırakıp gülümsedi.

"Bende bu anı bekliyordum." Tatlı bir gülücükle karşılık verip onun gibi yere oturdum.

"Hiçbir şey düşünmüyorum." Sesim kısılırken yüzümü astım. Tek düşüncem o. Tek düşündüğüm Arat.