SAKLIMDASIN

2.TOKAT

Neret ettiğim şeyler arasına girebilecek potansiyeldeki durumlardan biri erken uyandırılmaktı.

Aneme uyumadan önce beni sabahları erken uyandırmamasını söylerdim. Güneş gözlerimi kamaştırıp beni uykumdan uyandırmasın diye odadaki güneşliklerimi her daim çekerdim.

Verdiğim tüm çabalar bu sabah buhar olup uçmuştu. Annem sabahın kör bir vaktinda kapıma dayanıp uykumun orta yerine sıçmıştı. Tuvalet adabını bu yaştan sonra ben mi öğretecektim ona ?

" Kızım düzgün sil camları," diyen anneme ters bakışlarımdan birini attım.

Elimdeki bezi hırsla kavrayıp aynadan halice cama bastıra bastıra sildim. Tepeden topuz yaptığım saçlarımın tuhaf bir şekile girdiğini camdan görebiliyordum.

Camdan dışarıyı görmem gerekirken kendimi görüyordum !

" Tövbe bismillah," deyip geriye doğru kaçtım.

" Korkma kızım kendinden. Biz seni her gün görüyoruz."

Gençliğinin baharındaki güzel ve zeki kız, annesini antika zannedip toz beziyle sildi. Güzel habere benziyordu.

" Deli deli bakma öyle ! Hadi işine devam et," deyip mekanına geçti validem.

Koca salonun tozunu almaktan ciğerlerim iflas etmişti. Tabi organlarımın sağlığını hiçe sayan annem bu durumu pek umursamamıştı.

Zalimliğin everesti !

Aynaya, ay pardon cama son bir defa daha bakıp temiz olduğuna karar verdim. Halay çekmeden temizlik yapamayan vücudumun enerji ihtiyacını karşılamak amacıyla telefondan rastgele bir halay müziği açtım.

" Kız sabahın köründe müzik mi açılır?" Annemin mutfaktan gelen sesine cevap vermek yerine müziğin sesine sona verdim.

Beni uyandırmaya çalıştığında 'Kalk kız öğlen oldu' demişti. Şimdi ise sabahın körü diyordu. Annemin zaman kavramının tuhaflığını düşünmeyi bırakıp toz beziyle halay çekmeye başladım. Kendimi fazlasıyla kaptırdığım halay sayesinde temizlik yaptığımı unutuvermiştim. Annemin baskıları ve bir o kadar sevecen tavırları (!) sayesinde yeniden hatırlayıp kaldığım yerden devam ettim.

Temizlik sadece imandan gelmiyordu. Aynı zamanda burnumdan da geliyordu.

●●●

" Perihanların yan tarafına yeni kiracı taşınmış. "

" Ee bundan bizene anne," deyip başımı kanepenin ucuna koydum.

" Yeni kiracı gelmiş diyorum kızım!" Annemin ani çıkışlarına alışamayan narin bedenim irkildi. Başımı koyduğum yerden kaldırıp "Bende bundan bizene diyorum anne," dedim.

Kırk yaşında ki teyzeler gibi her uzvumu tutup, buramda fıtık var ay şuram ağrıyor diye yakınıp ortalıkta gezesim vardı.

" Ya sabır ! " Durduk yere niye sabır çekti ki ?

"Kızım yeni kiracı demek yeni komşu demek. Kalk bi hoş geldine gidelim," dedi, anlamlandıramadığım bir şekilde heyecan barındıran sesiyle.

"Yeni komşumuz geleli dört saat bile olmadı. Bırakalım da rahat rahat yerleşsin evine."

"Camların neden temiz silinmediğini şimdi daha iyi anlıyorum. Dışarıyı izlemekten, saatleri saymaktan aklını işe verememişsin ki !" diyen kadına hayretle baktım.

DNA testi talep ediyorum.

" Evimizin camları yok anne. Onlar artık birer aynalar," deyip hayattan bıktığımı gösteren zombi hareketlerimle ayağa kalktım.