Saakin ka Ikakasal [Erotic] RANZ

Nine

🖤
SimplyyyyBad
[Vivian's POV]

"Vonna- sorry for stealing your time anak but I'm confused of what's going on. Don't take it wrong- I like you as my daughter in law but I just don't understand why Ranz? I know you love Randy but- but why Ranz?" Concern na tanong saakin ni Mrs. Helen habang umiinom ito ng wine. Malumanay ang boses nito katulad parin ng dati. Vonna pa rin ang tawag niya saakin, ito ang tawag niya saakin ever since naging girl friend ako ni Randy.

Nakatayo kaming parehas sa terrace ng isang silid. May hawak din akong glass wine na galing din naman sa kaniya. Alam ko nahihirapan na rin siyang unawain ang mga pangyayari.

"Mrs. Helen I want you to know that- I -I really~" Gustong- gusto kong sabihin ang lahat kay ginang Hemenez pero ang sinabi ni Carl ang nagpatigil sa aking bibig.

"You would not tell them the truth if you really love your sister." Mga salita ni Carl na paulit-ulit kong napapakinggan sa aking isipan.

"Call me mom, drop the formality Voona- you are already a family." Lumapit ito saakin at niyakap ako.

"If you can't tell your reasons now, I won't force you to speak. Just come to me whenever your ready ~and I will listen." Sabi nito habang yakap-yakap niya ako. I felt the warmth of her love as a mother. Alam ko na pinipilit niyang unawain ang lahat. Akala ko magagalit siya sa ginawa ko but instead of shaming me in front of those people in their league ay kinausap niya ako privately; and she's willing to listen to me kung kailan man ako maging handang magsalita. Hindi ko nga alam kung kailan ko pa ulet siya makikita. Ranz decide everything. Naiyak lang ako sa yakap ni Mrs. Helen. Her hug lessen my burden, ang weird lang kasi parang mas nauunawaan pa ako ni Mrs. Helen kaysa sa mama ko. Kilalang-kilala ko ang mama Lucia ko. Hindi mahalaga sa mama ko ang makinig sa mga rason, she judge easily. Mama Lucia always says that 'once the damge is done, there's no need for reasons to amend the damage.'

How refreshing to have an understanding and loving mother like Mrs. Helen. I wish I could hold her hug for hours but I know she's got guests and families to greet tonight; she needs to be at the main hall to make everyone feel welcomed. Kailangan din niya ng time para mas makasama pa si Ranz. Kahit sino namang ina ay magagalak sa pagbabalik ng kanilang anak.

She kiss me on cheeks before saying goodbyes.
"Voona, if your not comfortable at the main hall- you don't have to force yourself to stay there~you can stay here and relax." Malumanay niyang saad. Marahil alam niya ang tunay na kong nararamdaman sa mga tingin ng mga kamag-anak ng asawa niya-ng mga Hemenez. Pamilya na kilala sa pagiging marangya ang makapangyarihan at maimpluwensya sa larangan ng Negosyo. Hemenez are amongst the top reputable family in the world of business and industries. You will never love to offend them or to battle against them dahil siguradong hindi magiging maganda ang resulta sa iyong buhay kung tutuligsain o sisirain mo sila.

"Thank you Mrs. He- Ahmp, mom-" She smiled when I called her mom.

"Your always welcome dear." She let go of my hands and lumabas na siya sa room. Napahing ako ng malalim ng mag-isa na ako. Alam ko na disgusting ang tingin at impression saakin ng mga tao sa labas maliban kay Mrs. Helen. Ganito pala ang pakiramdam ng may isang tao ang handa sayong umunawa. Yung okay na sayo na husgahan ka ng maraming tao basta ba may isa man lang na handang makinig sayo.

Tumingala ako sa mga ulap. Maraming bituin ang nangingindat sa kalayuan. Matatabunan ng mga ulap ang ibang bahagi ng buwan. Maliwanag ang buwan sa gitna ng madilim na langit.
Naalala ko tuloy ang qoutes na nabasa ko noon sa isang libro way back in my college days na "Brightness needs darkness so they could shine and be seen-" Nakalimutan ko na lang of who is the man behind that quotes.