Saakin ka Ikakasal [Erotic] RANZ

Twenty Four

🖤
SimplyyyyBad
[Ranz POV]

I went to Vivian. She's too broken to notice me. She begun to walk to the hall way. Nawawalan siya ng balanse  dahil  tila nanghihina ang mga tuhod niya sa nakita niyang scenario. She took off her heels using her toes and walk bare footed to the hall way.

I just watched her. Why does she looks so gorgeous even without heels? And only with those beige silky gown she's wearing on her hour glass body.  She looks hot even without anything on her feet.

Para siyang Nymph na naglalakad ng nakatapak sa tabing dagat kung saan hina-hampas- hampas ng malalamig na alon ang kanyang nakatapak na paa. Naudlot ang imahinasyon ko nang maglakad siya papalapit sa akin. I was jaw drop at parang  kinabahan ako dahil sa akin ang punta niya. Reality hits me nang nilampasan lamang niya ako na para bang sleep walker siya.

Alam ko na nasaktan siya sa nakita niya but why would I care? Tsk.
Anyways, Its not even my business. 

I slightly bent to reach for her heels on the floor- and then walk after her~  silently following where she's going.

My men look at me in surprised  dahil naglalakad ako after this woman ~habang hawak- hawak ang silver heels nito.

G*ddamn it!

I realized I'm  crazy. Why did I picked her heels? I'm not stupid right? Oh I'm fuck up. She's not even my girl-  'She's your WIFE Ranz'  'NO- ah yes in legal papers- only in papers- in my HEART - she's a total Stranger- she's a NO ONE. She's just a garbage I will throw for this god damn revenge of mine.' Sagot ko sa nanggugulong tinig sa aking isipan. 

I look at the things in my hand. I saw the silver heels with complicated designs ~
They called those design as fashion and style right?

Girl things are really confusing. I'm happy I am a man. 
 I stop walking and gave those heels to one of my men na nakatayo malapit sa wall.

Nagtataka nitong inabot ang heels na para bang nakakita ito ng zombie. Tsk. I'm too handsome to be a zombie. "Ahem-" I cleared my throat and fix my blacer at bahagyang umiling. I'm thankful wala dito si Carl sa hallway. I don't want him to witness this foolishness of mine.
This is fucking weird. 

Where is she going? Tsk. Huminga ako ng malalim. Calming myself first.

I know she's in pain- so I decide to take her somewhere or else baka maligaw pa siya sa mansion na ito.

I held her left wrist and let her follow me. Napasunod naman ito dahil tipsy na rin ito. I open another door pagbaba namin sa kabilang hagdan and we finally reach my mini bar.
I let her set on the chair. 'Ranz why are you consoling her?' 'Fuck it Don't ask me.'  'Okay Ranz- console her just today Ranz- just today.' My conscience is too noisy in my head. 

 At umupo naman siya sa mataas na pabilog na upuan na katulad ng sa bar- napakaraming alak ang nakadisplay sa mini bar ko. I walk around to the counter. Get two glasses-put some ice- and pour liqour. I just gave her ladies drink- she's enough of tequila tonight. 

This is my first time to have a woman drinks with me alone in this gloomy mini-bar. This is strange but I'm just being good to her because I know how it feels to lose someone you love. I grinned my teeth remembering the past. 

Inilagay ko sa harapan niya ang baso na may liqour na parang ako ang bar tender. She looks at me na para bang nabigla siya sa ikinilos ko. I know she don't trust me. 

"Its safe to drink-- wala akong nilagay na lason diyan-" I said coldly. "And besides, I use gun when I kill someone-" I said in a monotone voice. "Because I wanna see the fear in their eyes before killing them-" Dagdag ko na lalo sigurong ikinatakot nito ng banggitin ko ang mga huling pangungusap. 

Ilang sigundo din siyang tumingin sa baso at saglit din ay kinuha niya ito. She's broken at alam ko na kailangan niya ng stress reliever. Alcohol does not help much pero its her choice for now. Wala siyang ibang pwedeng makakausap. I am not also a fan of drama queens at hindi ko gusto makinig ng mga rant or mga salita galing sa isang lasing na babae. I planned of leaving her here alone.

"C-can I have mo-more?" Tanong nito sa akin matapos maubos agad ang laman ng baso niya.

I sighed. I pour her glass half full- and then  poured it again dahil naubos agad niya ito.

I just stare at her while she get her self wasted and tank up.

Bakit hindi siya naglalabas ng sama ng loob? Diba karaniwan sa mga babae ay madaldal kapag nalalasing? Bakit hindi siya nag dadrama sa harapan ko? 'She's different Ranz- Because She's different' Biglang nagsalita ang good side conscience ko. Good side?  Fuck, I am allergy with that word.

I'm a real monster. A monster made by those people who have taken my happiness.

Since hindi naman madaldal si Vivian- I decided to stay with her for a while. Pero kung madrama siya while getting drunk- kanina ko pa siya sigurado iniwan.

I stared at her. Halatang  wala siyang pakialam kung nasa harapan man niya ako. Her mind is somewhere else. Baka paulit-ulit niyang inaalala ang mga nangyari kanina before my visitors left  my mansion.

Hindi ko na namalayan ang oras. Nakita ko na lamang na hawak na niya ang bote ng mamahaling alak at hindi na niya ginagamit ang baso na nasa harapan niya. 

I just watched her keenly na para ba akong nanonood ng live shoot commercial at siya lamang ang cast and endorser ng alak na iniinum niya. Why am I hearing wonderful music as I look at her? Wala namang mga tugtugin sa loob ng mini-bar na ito. I forbid anyone to play music in my Hell. There's no music in hell kaya bawal dito sa manor ko ang mga kung ano-anong musika. Am I hallucinating?

 She's fucking gorgeous as she drinks on bottle. Namumula na nang husto ang maganda niyang mukha dahil sa kalasingan.

Iniling kong muli nang bahagya ang ulo ko. 'Wake up Ranz'

'You have to stay away from her'

'Yeah right I should ~bago pa man ako may magawang hindi maganda.'

Aalis na sana ako pero hindi ko maiwasan na mapatitig muli  sa nakakaakit na mukha ni Vivian. She uses her arm as her tiny pillow. Nakaharap ang mukha niya saakin. Her eyes were close na para bang isang anghel na mahimbing sa pagpapahinga. Her face is pinkish- her lips caught my eyes again. Her misty wet lips inviting me to taste it. This is  insane. I have to go NOW.

Aalis na sana ako ng hinawakan niya ang kamay ko. I suddenly stop dahil nakita ko ang maliliit na peklat na dulot ng mga sugat niya sa pala pulsuhan. 'Its my fault' I felt a pinch of guiltiness in my heart. 

Iniangat niya ang kanyang paningin. Tumingin sa paligid. Kumunot ang noo niya at tumayo. Parang hindi niya gusto kung nasaan siya ngayon. Mababasa mo ito sa kanyang mukha.

She stood up at nagsimulang maglakad palabas. Lutang siya at wala sa sarili. She's gruggy but she can still walk outside my mini-bar. She's unpredictable.  

She's trying to be tough and pretending she's not hurt pero halata mo ito sa mga kilos niya kahit hindi siya magsalita. She never failed to amaze me.

I unconciously followed her. Para tuloy akong vampire na sunod ng sunod sa kanya. Malay mo nagkukunwari siya at plano niyang tumakas diba? 'Naku dadahilan ka pa Ranz' 

Ah basta- its my guilt that makes me care about her this time. 

My men seize her as soon as she left the mini bar. 

"Get off- huck- me" at suminok pa ito sa pagsasalita. She's totally drunk now.
Lasing na talaga siya dahil sumisinok na siya habang nagsasalita.

 Dadalhin na nila sana siya sa silid nito pero tumigil sila ng makita ako. 

"Boss R, she's-" May sasabihin sana ang isa sa mga tauhan ko pero I raised my hand assuring them that its fine. 

"Where do you want to go?" Tanong ko kay Vivian. Gusto ko lang din malaman kung saan niya planong pumunta ngayon. I know that she badly wants to get out from this place - from my prison mansion but for now- I just want to now where exactly she wants to go in any place of my manor.

"Ther- huck- There" Sumisinok pa ito habang itinuturo ng  chin niya ang pinto papunta sa landscape garden sa labas. Its not the place kung saan kami nag dinner with Anastasia and my twin brother. Its the back of my manor. Puro ito landscape na  may mini-golf course sa gitna. Malawak na vermuda grass na may maliliit na burol. Para itong sunken garden na laging pinagpapahingahan ng mga namamasyal sa University of the Philippines (UP Diliman).

I allow her to walk - at nasa likuran lamang niya ako habang nasa bulsa ko ang aking mga kamay.

We walk as if a-attend kami sa Star Magic Ball. Kung totoo lang- siguradong pagdudumugan si Vivian ng mga photographer at paparazzi from different media company.

Vivian gracefully walk as if sarili niya ang mansion na ito. Medyo natatapankan man niya ang laylayan ng gown niya ay humihinto ito sa marahang paghakbang at tamad na i-aangat ang tela.

 Yung parang naglalakad siya sa run away stage na nakatapak.

Shit she still nailed it kahit wala siyang suot sa paa .

She looks cute kapag humihinto  pa siya upang itaas muli ang laylayan na patuloy niyang natatapakan ng paulit-ulit because of her tipsiness.

My men watches me and Vivian as we exit on the back door. I saw in my pheriperal views na nagtitinginan ang mga tauhan ko. I just ignore them - I want Vivian to  let her frustration out- at kung makakatulong man ang paglabas niya ng mansion upang makalanghap ng sariwang  hangin sa labas while walking at my mini-golf course ay papayagan ko siya- but that's ONLY  tonight.

Tomorrow she'll be lock up again inside her room.

SimplyyyyBad
💔