Crystal Breeze

CB5

CB5

Sa buhay, may kailangan kang bitawan para magawa mong hawakan ang ilan. No matter how much disappointing it is that not everything can fit in your hands, you don't have a choice but to accept that fact. Hindi kasi lahat ng tao, nabuhay ng maraming pagpipilian.... hindi rin lahat kaya at maaring mamili ng maramihan.

I used to be frustrated on how unfair it was. Nagawa ko na ding ibuhos ng lahat ng tanong na kaya kong ibigay kahit wala naman akong makitang kahit isang sagot. Right then, I just woke up one day getting used of it all. Basta para saakin, gagawin ko ang lahat para sa pamilya ko. Kukunin ko lahat ng tyansa na magpapakita sa harap ko. Bibitawan ko ang ilan... para mahawakan ang kailangan.

Serving someone in this field is always a double effort. Doble dahil alam mong hindi lang sila mismo ang pinoprotektahan mo kundi maging ang sikreto nila, ang mga ginagawa nila at kung ano man ang katayuan nila. Sometimes, protecting these people also means going against yourself and what you believe in. Pero gagawin mo pa din iyon dahil iyon ang inaasahan sa'yo.

For years, I have already learned how to put myself aside and duty above everything that matters. This job is more important. Because this job... puts food on my family's plate and made us live.

"Ma'am!"

Napakurap ako noong marinig ko ang boses sa unahan ko. Nagtama ang mga mata namin ni Gil noong tinaas ko ang tingin ko. I gasped and look around. Kanina pa ba ako nakatulala doon?

"Nasaan si Si－Rion?" tanong ko.

"Itatanong ko nga rin po sana sa inyo, narinig ko po kasi iyong usapan ng iba..."

I gulped and nodded. "He went inside but I don't know where he could possibly go..." mahina kong usal sa huli kong natatandaan. Pakiramdam ko ay namamanhid ang katawan ko sa hindi malamang dahilan.

"Baka po nauna na siya sa office niya. Shall we, Ma'am?"

I nodded at him.

Shit! Ang tanga ko! I should have not let myself get preoccupied for too long! I even lost him!

"It was the last person Sir Rion fired before his accident happened. That person was caught spying for information about the supposed biggest project we will have this year. Natigil po iyon dahil sa aksidente."

"H-ha?"

Ngumiti saakin si Gil. "Mukhang iyon po kasi ang iniisip nyo, Ma'am. Don't worry, Sir Rion maybe a little harsh but he's a reasonable one."

Kumabog ang puso ko. Agad bumalik ang huling salitang iniwan niya saakin. A reasonable one...

"Yeah, thanks..."

Ngumiti ito saakin at inilahad ang ngayon ay nakabukas nang elevator para paunahin ako sa loob. I sighed and went inside.

I balled my fist while waiting for us to arrive on the right floor. Lumilipad sa malayo ang utak ko habang nakatingin lang sa unahan.

I don't know why hearing those words from him felt like a huge slap to me. Hindi ko maintindihan dahil alam ko naman iyon sa sarili ko at kahit bago niya pa sabihin saakin, alam ko na... kaya bakit...

Tahimik akong pumasok sa office ni Sir Rion. Tumaas ang tingin niya saakin ngunit hindi nagtagal iyon. He scoped a couple of folders in his arms before he walked and went past me. I clenched my jaw and turned my back to follow him again.

Tumayo si Gil mula sa kanyang upuan noong nakita lumabas si Rion. His mouth is about to open but Rion just went past him like he wasn't existing. Bow na lang ang tangi nitong nagawa. Sumunod lang ako kay Sir Rion. I maintained my distance behind him. Hindi katulad noong una na agad niya akong sinisita ay wala siyang pake doon ngayon.