Sana gec kaldım..

11.Bölüm 🍂 sussam ağlarım..

Akşama yeni bölüm gelcek:)

Meyra , Yamanı arkasında bırakıp. Önüne çıkan ilk taksiye atladı. Sindiremedi olanları, hiç bişeyi sindiremiyorduki aklı bunuda sindirsin....
Ne yani Yaman hem meyrayla evli olucak , hemde o Sıla denen kızla mı sevgili olucaktı. Bu nasıl bişeydi ya ? Peki Meyra bunu kabul edebilcekmiydi?

Meyra eve vardığında, odasına çıkıp yaptığı tek şey eline geçen bavula kıyafetleri koymak oldu. Meyra gurursuz değildi, Yamanın gözünde bukadar aşağılanamazdı. Odasına son kez baktı, oysa ne umutlar beslemişti bu odada, belki demişti Meyra belki...

Bavulunu eline alıp, salona kadar indi. Tam kapının önüne bavulunu koydu. Yamanı görmeden gitmicekti. 1saat sonra kapı yavaşça açıldı. Meyra yine en sevdiği cam kenarındaydı. Yaman karanlıkta farketmedi bavulu, farketseydi alır saklardı onu en derine ...

"Meyra"

Yaman , camın kenarında Meyrayı gördüğünde hüzünle baktı, gerek varmıydı ona bu oyunu oynamaya. Gerek varmıydı kalbinde Meyra deli gibi çırpınırken , bir başkasını sevdiğini söylemesi...
Neydi amacı, neydi hissetirmek istedi, yine aralarındaki bir bağı koparmıştı Yaman Karlıdağ..

"Uyumadın mı?"

"Seni bekledim" Meyra gözlerini bir ağacın rüzgardan sallanan yaprağına odaklamıştı, hiç
Çekmeden cevap verdi.

"Korktun mu? Oyüzden mi bekledin?"
Yamanın sesinde endişe vardı, meyra ilk kez onu beklediğini söylemişti.

"Ben.."

Meyra ne dese, boşaydı. Yaman bitirmişti bu gece herşeyi... ilk gece bitirdiği gibi.. meyra üşümüş gibi ellerini bedenine sardı, kalbi üşüyordu.

"Ben gidiyorum Yaman!"

"Nereye?"  Yaman cevabını bildiği soruyu sormuştu şimdi Meyraya. Gidebilcek hiç
Bir yeri olmayan bir kadın nereye gidebilirdi?

"Seni görmiceğim bir yere"

"Saçmalama"

Meyra cam kenarından hafifçe uzaklaştı, Yamanın gözlerine bakmadan yanından geçti. Yamanın burnuna yine Meyranın kokusu çalındı.

İçi titredi.

Meyra bavulu avucunun içine sıkıştırdı, tam kapıyı açtığında , Yaman arkasından kolunu tuttu.

"Gitmen için sebep ne?"

Yaman meyradan sebebini istemişti, meyra sinirle bavulu yere çarptı. Gözlerindeki ateşi Yaman daha önce görmemişti.  Meyra  bir hışımla açtığı kapının arkasında durdu , Yaman Meyranın önünde duruyordu.

"Meyra sebep sıla mı? , Açıklayabilirim "

"Tamam sus , bana açıklama yapmak zorunda değilsin"

"Bu evliliği ben istemedim"

Aylardır sabırla susan meyra, bu akşam susmayacaktı. O masum meyrayı kendi elleriyle toprağa gömmüştü. Meyra  öfke saçan gözleriyle Yamanın tam önünde durup, parmağını göğsünün arasına bir kaç kez vururak konuşmaya başladı.

"Bu evliliği bende istemedim.  Ama sen hep kendini üste çıkartın hep ben hep ben"

İşaret parmağını son kez gögsünün üzerine koydu.

" ben o avludan içeri girdiğimde seni erim , kocam olarak saydım ama sen ne yaptın?  ,
bana namusuma laf attın. Şu kalbime bile senden başka bir erkeğin adını almadığım halde namussuz dedin , "

"Meyra ! " yaman yalvarırcasına ismini sayıklamıştı. Meyr eliyle yamanın durmasını söyledi.

"Ben seni dinledim , şimdi sen beni dinliceksin. Adını andım zehir oldun dilime .
Masanda , yanına istemedin tamam dedim Tamam!!!"

Meyra elinin tersiyle akan gözyaşını sildi. Ardı ardına devam eden yaşlar yanağını gıdıklamıyo, yakıyordu.

"Üzülme Meyra zamanla alışır belki sever de .."

Yaman iki adım daha yaklaştı, tamamlasın istedi cümlesini, Yaman dokunmak istesede meyra eliyle durdurdu ona doğru gelen kocasını.

"Seni görmek istemiyorum, bu geceden itibaren artık iki yabancıyız Yaman Karlıdağ, sen o kadını sevgilin diye sunarken, sen helalini kaybettin."

Meyra derince bir nefes aldı.

"Artık senin karın değilim! "