Sana gec kaldım..

32.bölüm🍂Söz verme

Yaman son iki aydır düşünceli ve dalgındı. Kafasında kurduğu hiç bir şey oturmuyor aksine onu daha da çıkmaza sürüklüyordu.

Meyra anlamasın diye zoraki gülüşlerini dudaklarına yaymaya çalışsada pek te başarılı olamıyordu. Meyra bunu çok fazla hissetmese de ilerde sorguladığı her günde bunlara şahit olucaktı.

Demir ve Yağmurun düğününe 1 hafta kalmıştı. Bu süreçte Yaman sürekli Mardin ve istanbul arasında gidip geliyordu. Meyra son final haftasındaydı. Kafasını kaldıramadığı hallerden bitanesiydi ve bugün son sınavıydı. Çok şükür artık okulu bitiyordu. Son 2 senesiydi sonrasında hayallerine en çok da annesine verdiği sözü tutucaktı.

Yağmur ve Demirin düğün sebebiyle Yamanın Mardine gidişlerini sorgulamadı, Yaman iş için dedi.

"Gerçekten iş için miydi Yaman ? "

Bunu her gece defalarca sorucaktı kendine. Cevapsız onca sorunun yanına onuda eklicekti gönlü yaralı kadın.

.....

"Günaydın küçüğüm"

Meyra yanında yatan adamın yüzüne dokundu, Yaman halsiz ve yorgundu. Gözlerinin siyahına sabitledi yeşillerini.

"Yaman neler oluyor?"

Yaman başını hafifçe salladı, Meyranın avucunun içindeki yüz biraz kıpırdadı.

"Herşey yolunda güzelim"

"Sanki seni yoran bişeyler var, anlatsan rahatlayacak gibisin"

Meyra yamanın alnında gezdirdi parmak uçlarını, açıp görebilse hepsini okurdu orda.

"Sen takma o güzel kafanı bunlara, halledemeyeceğim birşey değil"

"Sen öyle diyorsan, öyle olsun sevgilim"

Meyra üstelemedi, belkide istediği zaman anlatırdı. Yaman meyranın burnunun ucuna dokundu.

"Bugün bizim olsun mu küçüğüm"

Meyra yatakta hafifçe doğruldu, sanki heyecanlanmıştı. Dudaklarını minicik oynadı.

"Nasıl?"

Yaman dudaklarını aşağı doğru eğdi.

"Yapmak istediğimiz herşeyi yapalım bugün"

Meyra düşündü, okadar çok yapmak istediği şey vardıki..
Herşeyi bir güne sığdıramazlardı.

"Hepsi mi?"

"Hepsi güzelim, gece gündüze dönene kadar"

Meyra ve Yaman yataktan kalkıp hazırlanmaya başladılar. İlk yapacakları şey sahile gidip ellerine simit ve ayran alıp denizin insana verdiği huzuru izlemekti. Meyranın öyle lükste işi gücü yoktu, Yaman yanında olsun ona her şey dünyanın en güzel yeriydi.

" sevgilim, huzuru duyuyormusun?"

Yaman meyranın baktığı yerin tam tersine bakıyordu. Meyra denizi izliyordu, Yaman meyrasını.

"Ya aşkım denize baksana "

"Bakıyorum ya"

Meyra yamana gülümserken elindeki simitten bir parçada denize attı.