Sana gec kaldım..

37.Bölüm 🍂 biz yarım kaldık

Meyra sanki bir rüya görüyordu, birazdan biri gelip yüzüne bir sürahi suyu boşaltıcak ve hadi kalk rüyaydı bitti diyecek. Ama Ne Meyra rüya görmek için uyudu nede biri kabustu dedi..

Birileri oynuyor Meyra iZliyordu. Ne ara İstanbula gelmişlerdi. Ne ara mezarlığın içindeydiler. Ne ara bunca insan Yaman için gelmişti.

Meyra Yamanını son kez göremeden o tabutun içine sığdırmışlardı .

Herşey 2gün içinde ayarlanmış, bir el sihirli parmaklarıyla dokunmuştu. Meyra aklına almadı alamadıda.

Kenan abi mezarlığın başında Yamanın tabutun içinden çıkarılışına yardım etti. Meyra beyaz kefenin içindeki bedenin çıkırılışını izledi. Mezarın içine koydular , herkes sanki bir matemin sonunu izliyormuş gibi izlemeye başladı.

Kenan abi ilk küreği attı, Yamanı o karanlığa gömmenin hüznüydü ifadesiz yüzü.

"Durun"

Meyra bir anda Yağmurun yanından koşarak mezarın ayak ucuna geldi.

"Atmayın toprağı "

Demir Meyranın yanına gidip kolundan sıkı sıkı tuttu, meyra ileri adım atamadı. Atsa mezarın içine girer diri diri Yamanın yanında gömülürdü.

"Ya onu ordan çıkarın"

"Ya da benide gömün oraya"

Yanaklarından süzülen yaşlar çenesinden boynuna süzüldü. Demirin gözlerinin içine baktı.

"Biz yarım kaldık Demir "

Demirin gözleri yaşlıydı. Meyra sevdasını bağıra bağıra anlatıyordu.

"Yaman kalk yarım bırakma beni"

Meyra bağırdı, onlar toprağı üzerine attılar. Kimse duymadı Meyranın çığlıklarını, yakarışını..
Meyranın babası Yakup bey Meyranın başına geldi, titreyen ellerini saçlarına götürdü.

"Yapma kızım"

"Ben napıcam şimdi baba "

"Allahın takdiri kızım"

Meyra avuçlarını toprağın üzerine koyup sıktı. Avuç içleri toprağın çamuruna bulandı.

"Benide alsın baba yalvarırım, benide alsın yanına "

Yakup bey dizlerinin üzerine çöktü. Kolları meyrasını sardı. Meyra taş kesti . Yakup bey yavrusuna Meyra sevdasına ağlıyordu.

"Sensiz ne yaparım ben Meyram "

"Ben öldüm baba " meyra susmak istemiyordu. İçindeki yangın dinmiyordu.

"Ben de Yamanla öldüm"

Meyra zarzor ayağa kalktı, her başın sağolsun diyen teker teker mezarlıktan ayrılmaya başladı. Şimdi sadece onlar kalmışlardı.

"Meyra Yamanın baş ucuna gitti, baş ucundaki tahtaya elini dokundurdu."

"Sevgilim, Ölüm sana yakışmadı"

Herkes sustu, herkes Meyrayı izliyordu. Herkes  Elizanın bağırışına sessizce tanıklık etti.

"Babaaa, Anne, Ammcaa"

Meyra başını kaldırdı, Elizana baktı. Gülümsedi.
Gülüşünde yaşanmamışlıklar vardı.
Keşkeleri vardı.
Daha kurmadığı Hayalleri vardı. Meyra elini Elizan'a doğru uzattı.

"Duydunmu Elizan seni çağırıyor"

Leyla ağlamaya başladı, Kenan elini yumruk yapıp ağaca vurdu. Ağzının içinde küfürü dolandırdı. Sanki herkesten çok kendine kızıyordu.