28.bölüm🍂 Yamanın kaygısı

1.6K 55 17
                                    

Meyra bu sabah , Yamanın karısı olarak açmıştı gözlerini. Şimdi herşey olması gerektiği gibiydi. Karı koca olarak ilk sabahlarıydı. Yaman uyanmış,kollarındaki kadını izlemeye başlamıştı. Kaç saattir nefes almadan bakıyordu meyraya. Meyra yavaşça döndü. Döndüğünde Yamanla göz göze geldiler.

"Ne zaman uyandın"

"Seni yeterince izleyecek kadar"

"ya yaman çirkin olurum ben"

"Ne çirkini kızım, ben bu yüzü izlemek için kaç gece eskittim haberin varmı"

Meyra yüzünü kapattığı ellerini açtı, Yamandan utanıcağını sanıyordu. Ama utanmamıştı. Bu daha çok ona aitlik hissi vermişti.

"Yaman?"

"Söyle yavrum"

"Küçüğüme ne oldu?"

Meyra yüzünü astı. Küçüğüm dediğinde kalbi küt küt atıyordu. Meyra sadece yamanın küçüğüydü.

"Küçüğüm dün gece büyüdü"

Meyra kaşlarını çattı, ne yani artık küçüğü değil miydi. Yaman bu haline güldü. Aklına eskilerden bir an çaldı.

"Meyra'm neyi hatırladım biliyomusun?"

Meyra heyecanla yaman'a döndü geçmişten konuşmayı seviyordu. Yanına dönüp elini yanağının altına aldı.

"Boranla maç'a gidicektik, sende tutturmuşsun benide okuldan al diye abine"

Meyra düşündü, ama hatırlamadı. Hiç konuşmadan yamanın anlatmasını bekledi.

"Boran dediki bu kız beni delirtcek, almassamda ağlar., Annemde beni yer"

Meyra burukça gülümsedi , annesi hayattaydı duyacağı satırlarda, sanki yaşıyor gibi nefes alıyormuş Gibi. Bir an eskide kalmak istedi ne güzel günlerdi.

"Biz elimizde çantalarla okula geldik, sen okulun kapısında bizi bekliyorsun, kaşlarını çatmıştın . Saçların böyle yandan iki örgü. "

Ellerini meyranın omuzlarındaki
Saçına dokundurdu.

"Neyse bizi görünce hiç kaşlarını düzeltmeden yüzümüze bağırdın."

"Ben mi?"

Yaman yanağına dokundu ." Evet sen"

"Hiç gelmeseydiniz, ben okulda kalırdım" dediğinde boranla sana güldük diye 1hafta konuşmadın bizimle"

"Sanada mı küstüm"

"Küstün ya "

"Oh iyi olmuş haketmişsin"

"O son küsmen olsun küçüğüm, ben seni küsken sevmiyorum"

Meyra güldü, bu laf onun lafıydı. Meyra göğsüne dokundu. Güzel gözleri şimdi yamanın dudaklarındaydı.

"O benim lafım"

"Emanetin kalmasın üzerimde o zaman"

Yaman meyrayı bir hareketiyle altına aldı. Burunları birbirine değiyodu. Meyra hafifçe kıpırdandı.

"Bence oynama güzelim "

"Beni tehtit etme"

"Ettim lan nolcak"

Yaman bu kez soluğunu yine kiraz dudaklarında almıştı meyranın. Kaç gündüz , kaç gece dokunsa yinede doyamazdı sevdiği kadına.

Bu sabah Birlikte yaptıkları ilk kahvaltılarıydı , meyra korkuyla girdiği o kapıdan, şimdi aşk şarkıları söyleyerek çıkmışlardı.

Sana gec kaldım..Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin