Sana gec kaldım..

29. Bölüm🍂 Yaman

Meyra Elizan geldiğinden beri kucağından indirmemişti. Elizan artık emeklemeye başlamıştı. Meyra elizanı severken , sanki Emir'ini seviyordu.

"Emir de ayaklarını üst üste koyardı"

Meyra istemsizce Elizan'ın her hareketinde Emirini bulurdu. Emir daha 7yaşındaydı öldüğünde. Meyra için ne acı bir gündü. O acı gün yaklaşıyordu. Meyra o ay yaklaştığında hep hüzünle beklerdi o günü..

"Meyra yoruldun sabahtan beri ver artık bana"

"Yok ablacım yorulmadım, biz halimizden çok mutluyuz"

Leyla Meyrayı izlerken, onun masumluğunu izledi. Yaman'ın neden Meyraya bukadar aşık olduğu anladı. Meyra saftı, meyra masum, meyra hem çocuk hem kadındı. Gözlerinde mutluluğu varken, göz kapağının altında mutsuzlukları gizliydi.

"Daha bir hafta burdayız"

"Hemen geçerki ablam"

Meyra kucağındaki Elizayı göğsüne doğru bastırdı . Ayrılık zordu. Heleki Meyra için çok zor...

......

"Abi ben buna dalarım"

"Yaman sakin ol"

Yaman'ın abisi , masanın üzerindeki dosyayı incelerken bir yandanda Yaman'ı uyaran ses tonunda sesini yükseltti.

"Abi sakin felan olamam, o kim ki benim işyerimde bana usul yordam öğretiyor"

"Yaman bişey ortada yok, oda kendince fikrini söyledi"

Yaman elini masanın üzerine sert bir şekilde vurdu. Masadaki bardak küçük bir sarsıntı yaşadı.

"İt!"

"Yaman yeter!"

Yaman sinirine hakim olamıyordu, asıl onu huzursuz eden, Hamza'nında istanbula yerleşmesiydi.
Yaman ayağa kalktı. Kendi etrafında bir kaç tur attı, elini belinin oyuntusuna koydu. Başını hafifçe geriye attı.

"İte bak, bide ailecek görüşürüz diyor"

Yaman nefesini tuttu. Sanki geleceği hissediyordu. Sanki olacakları.

"Uzak durcak lan Meyra'dan "

"Kıskançlık krizine gerek yok Yaman , Meyra senin karın"

"Benim karım, benim "

Yaman bunu haykırırcasına söylemişti. Meyrayı paylaşmayı bırak kimse meyranın adını bile ansın istemiyordu . Belki şizofrenceydi bu düşüncesi ama Yaman deli gibi aşıktı karısına..

....

Yamanlar eve vardığında kapıyı Meyra açmadı. Meyra 8 aydır Yaman her eve geldiğinde onu kapıda karşılıyordu. Yaman kapıyı çaldığında Meyrayı karşısında görmeyi beklerken, Nuran ablayı gördü. Yaman kaşlarını çattı. Onu görmeye o kadar ihtiyacı vardıki..

"Hoşgeldiniz Yaman bey"

"Meyra nerde nuran abla?"

"İçerde Yaman bey"

Yaman sinirle salona geçerken sesini duyururcasına çıkartmıştı.

"Meyraaa"

Meyra bir anda kapıya doğru döndü, Yaman tam bağırıcakken Meyranın kucağında uyuyan Elizan'ı fark etti. Meyra elini dudağının üzerine götürdü.

"Hişşşş"

Leyla elinde biberonla salona döndüğünde, kocasına öpüp Yamanında koluna dokundu.