Sana gec kaldım..

31.bölüm 🍂 zaman geçsin

O gecenin üstünden haftalar geçmişti. Meyra o geceden hiç bahsetmemiş Yaman kendini anlatmaya çalışmamaştı. Biliyorduki Meyra onu haklı bulsada Yaman kendini haksız bulucaktı. Şirkette işler daha çok yoğunlaşmıştı. İki şirket birleşme kararı almıştı, her nekadar Yaman istemesede engel olamamıştı.
Hamza o geceden sonra İstanbulu terketmiş, Mardine temelli yerleşmişti. Meyranın kalbine ne yaparsa yapsın sahip olamayacaktı.
Ama Meyrayı o Yamandan kurtarabilirdi. Hamza için bu kazanmak olsada , Meyra için kaybedişti.

Meyra 3.sınıfa geçmiş hem okul hemde ev arasında hayatını sürdürmeye çalışıyordu. Yaman dün gece onun kulağına bir şey fısıldamıştı , Meyra heyecanla ve endişeyle hiç birşey diyememiş uyuyor numarası yapmıştı. Bu gece misafirleri Yağmur ve Demirdi.

Demirle Yağmur , Okurken evlenmeye karar vermişlerdi. Tam 6 ay sonrası için düğün tarihini almışlardı. Okullar kapandıktan sonraki ilk cumartesiydi.
Meyra onlardan önce eve gelmiş mutfağa girip kolları sıvamıştı.

"Nuran ablacım bugün yemekler benden"

"Ama Meyra hanımcım yorgunsunuz"

Meyra Nuran ablanın karşısında durdu, kaşlarını çatarak karşısındaki kadını süzdü ve yanaklarını sıkıp gülümsedi.

"Hala şu hanım kelimesini bırakamadın, şimdi mutfaktan çıkıyosun bu bir emirdir."

"Benim ne yapmamı istersiniz"

Meyra düşündü ve aklına gelen fikirle Nuran ablanın Yüzüne baktı.

"Şimdi dışarı çıkıyosun ve masa için güzel bir buket çiçek alıyosun senin görevin bu "

"Ama..."

"Aması yok ablacım hadi"

Meyra Nuran ablayı gönderdikten sonra Yamanın en sevdiği yemeği yapmaya başladı. Tabi Demirin en sevdiği tatlıyı ve Yağmurun salatasını. Herkes kendinden bir parça bulabilirdi masa'da.

Meyra okadar dalgındıki onu izleyen iki çift gözden habersizdi. Yaman uzun uzun izledi. Sanki belleğine her anı kaydedermiş gibi. Eğer Yaman kafasındaki sırları anlatabilseydi herşey daha başka olabilirdi.

Yaman korkuyla Meyraya arkadan sarıldığında Meyra küçük bir çığlık koparttı dudakları arasından Meyra yüzünü yamana döndürdü, gözlerindeki anlamı bukez anlamamıştı.

"Korkuttun beni Sevgilim "

"Özür dilerim küçüğüm, ama okadar güzeldin ki dayanamadım"

Meyra unlu ellerini yamanın burnuna dokundurdu.
Yaman alnından öperken Meyra sevdiği adamın kokusunu derince soludu.

"Özledim seni güzelim"

Yaman öpmek istedi hatta daha fazlası. Ama Meyra bunun için müsait değildi. Yamanın yüzüne bakarken biraz mahçuptu.

"Sevgilim"

"Efendim" yaman gözlerini kapatmış dudaklarıyla meyranın boynuna hüküm sürüyordu.
Meyra ellerini Yamanın göğsüne bastırdı.

"Şey ben"

Yaman kafasını salladı. Meyra hala utanıyordu Yamandan. Kulağına uzanıp minicik fısıldadı.
Yaman gülerken dudaklarını birkez daha meyranın dudaklarında tuttu.

"Sen böyle utanıyosun ya, işte o zaman seni daha çok öpesim geliyor."

"Ya yaman"

Meyra yanaklarını tuttu, yine al al olmuşlardı. Meyra saçlarını geriye doğru attı.

"Gelirler şimdi hadi üzerini değiştir"

Yaman alnına buse kondurup geri çekildi, gravatını çıkartırken mutfak kapısından çıktı. İçi huzursuzdu. Sebebini bir o , bide Allah biliyordu.

"Yine döktürmüşsün Meyra"

Demir önündeki masaya uzun bir ıslık çaldı, Yağmurda meyranın yanağına uzun ve ıslak bir öpücük koydu.

"Artık banada öğretirsin, baksana Demirin kalbinden geçen masa bu"

Herkes gülerken, Demir kaşlarını çattı. Doğru cümleyi bulmak ister gibi biraz düşündü.

"E yavrum 3senedir makarna , menemen yemekten bıktım. Evlenincede değişiklik olsun ister gönül"

"Valla aşkım öğrenciye yemek sorulmaz, ne bulduysa onu yiyeceksin"

Meyra gülümsedi. Yaman Demiri kızdırmak için Yağmuru destekledi.

"Kız haklı Demir"

"Lan senin karında öğrenci"

Yaman meyraya gözünün ucuyla baktı, onla gurur duyuyordu. O tanıdığı tüm kadınlardan üstündü.

"Valla Meyra önüme hergün kuru ekmek koysada bu ne demem, onun gülümseyen iki çift yeşili yeter bana"

Yağmur sinirle demire baktı. Kaşıyla Yamanı gösterdi.

"Duyuyosun dimi?"

"Yaman , başlatma romantizminden"

Herkes mutlulukla masada gülerken, herşey yolundaydı. Yolunda olmaması için hiç birşey yoktu.
Zaman hiç geçmediği kadar hızlı geçicek, Yaman zamanı durduramayacaktı. Elinde olsa dünyayı
durdurur sadece Meyrasıyla kendine bir dünya çizerdi.

Zaman geçsin...
Belkide geçen zaman onların imtihanıydı.
Ama Yamanın bildiği tek bir şey vardı,
Kimse kazanmayacaktı...