İsmi ROCK F*CK MUSIC olan bir kanalda anonim yayın açtığımda bu kadar büyüyeceğim aklıma bile gelmezdi. Ünlülerin ses analizlerinde ne kadar kötü yorum yaparsam yapayım, ne kadar kötü yorumlara maruz kalırsam kalayım ben değil 'biz' büyümüştük.
Ben...
Adınızın baştan üçüncü harfini, soyadınızın sondan bir önceki harfini yazın.
-S.İ
♬
3. BÖLÜM
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Acaba yanlış mı duyuyordum yoksa yanlış mı anlamıştım? Bazen halüsinasyon ses duyduğumu zannediyorum ve sonra hatırlıyorum ki etrafımdaki insanlar normal değil, bu da benim deli olmadığımın göstergesi oluveriyordu. Bazen de halüsinasyonla gerçeği karıştırıyorum, belki de yanılsama bu.
Serra'nın sevgilisi az önce ne dedi bana?
"Sanırım bu durumda artı olan ben, eksi olan sensin Capella."
Kahkaha attım. Sesim boş koridorda yankılanırken duvara bakarak güldüm. Bu çocuk dalga mı geçiyordu benimle? Eğer öyleyse cidden güldürmüştü. Gülerek yanına yaklaştım ve elimi sağ omzuna koydum. Bu samimiyet nereden geliyordu ben de bilmiyorum ama geliveresi varmış. O samimiyete de hâkim oluveresin gelsin, Tara!
"Komik bir insanmışsın. Valla helal olsun, beni güldürdün. Ama beni güldüreceğine bence şu an hemen arkandan gelen sevgilini güldür. Çok ihtiyacı varmış gibi duruyor da..." Göz kırptım ve gülümseyerek arkamı döndüm. Valla helal olsundu.
Ah kendime cips alabilecek param olsaydı... Şimdi kolayla ne iyi giderdi. Tara, aşk itirafı gibi bir itiraf geldi ve sen ne düşünüyorsun! Aşk itirafı da acıktırıyormuş bunu öğrenmiş oldum. Belki hayatının aşkı sana itiraf yaparken yemekli yapar, Tara. Keşke! En büyük hayallerimden biri bile olabilirdi bu. Sonuçta yemek beleş ve de adı üzerinde; yemek.
"Sızlanmak yok Tara! İş bulacaksın ve o işten kazandığın parayla alacaksın!" Evet, iş bulacaktım. O zaman pamuk eller cebe... Kendi kendime göz devirdim. Alakası yoktu bu sözle düşündüklerimin ama söz söylemek için öyle demeliydim. Söz söylemedin Tara, düşündün! Daha fazla delirme yolunda gitmeden arkamda duyduğum bağırışlara gülümseyerek okuldan çıktım. Sanmamakla birlikte emin olduğum kadarıyla züppeyi bir azar bekliyordu. Kavga izlemeyi sevecek kadar ruhsuzdum fakat ucu bana dokunacaksa da izlemeye gerek yoktu. Hemen tüy, Tara!
Okuldan çıktıktan sonra tam karşımızda, kumsalın yanındaki kafe dikkatimi çektiğinde iş bulabilmenin verdiği ufak heyecanla oraya yönelmiştim. Bütün züppeler oraya gidiyordu, eğer orada çalışırsam bahşiş de gelirdi. Sonrasında da paracıklar gelirdi ve ben bu fırsatı kaçırır mıydım? Hiç sanmıyorum. Yürü Tara! Hızlı adımlarla yürürken sanki bir başkası işi alacakmış gibi bir telaş kaplamıştı içimi. Sanırım heyecanlanınca kişi, en alakasız şeyleri düşünebiliyordu en nihayetinde. Tara, sen her dakika heyecanlısın o zaman!
