İsmi ROCK F*CK MUSIC olan bir kanalda anonim yayın açtığımda bu kadar büyüyeceğim aklıma bile gelmezdi. Ünlülerin ses analizlerinde ne kadar kötü yorum yaparsam yapayım, ne kadar kötü yorumlara maruz kalırsam kalayım ben değil 'biz' büyümüştük.
Ben...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Hey! Hadi uyan." Bedenimdeki naif dürtmeyle gözlerimi fazla ışığa karşı kısarak araladım. O'nun mavi gözleriyle karşılaştığımda kalakaldım. Gözlerimi tekrar kapattım ve içimden üçe kadar saydım. Birazdan rüyadan uyanacaktım sanırım. Gözlerimi tekrar araladım ve aynı mavilerle karşılaştım. Yerimden nasıl doğruldum bilmiyorum ama irkildiğini görmüştüm. Şu an burada neler oluyordu?
"S-sen? Ben..." Burun kemerimi ovalarken olanları anlamaya çalışıyordum. Ben kaçırılmıştım, birisi özür dilemişti, dün gidiyordum buradan... O'na yine korkarak baktım ve hemen sonrasında büyük bir hızla yataktan kalkıp odadan çıktım. Arkamdan seslenmişti fakat dönüp cevap vermemiştim. Dün gerçek miydi değil miydi çözmeliydim.
Merdivenlerden çıkarken fazlasıyla gürültüye sebep olmuştum fakat bu, umurumda bile değildi. Üst katta tek oda olan odama girdim ve etrafı süzdüm. Çantam, çalışma masasının yanında yerdeydi. Dolaba yöneldim ve açar açmaz az olan eşyalarımla karşılaştım. Tişörtlerim, pantolonlarım ve montum... Peki ya ayakkabı? Dün gece ayakkabıyla geziyordum. Sorun ayakkabı mı Tara? O ses gelmiş miydi? Belki de dün rüyaydı. Rüya mıydı yani? Tara, aklın son yaşananlardan ötürü karışık durumda! Ufak bir ara ver bu yoğunluğa!
"N'oluyor?" dedi Güney. Kapıda yumruk yaptığı eliyle gözlerini ovalayan Güney'in ifadesini inceledim. Dün gece Serra'yla O'nun, bugün benim için planladıkları şeylerden haberi var mıydı? Rüya olduğunu ancak bu şekilde anlayabilirdim.
"Güney!" Yanına yürüdüm ve kolundan tutarak yatağıma sürükledim. Oturdum ve kolundan çekerek onun da oturmasını sağladım. Şaşkın ifadesini aldırmadan ellerimi ovuşturdum. Fazla gerginsin Tara, gevşe! Sol elimde artık sarılı olmayan sargı bezinin hissettirdiği boşluk beni tatmin ediyordu. Dün çıkarmıştım en sonunda. Keman çalışabilirdim yani. Keman! Tara konudan konuya atlama! Kendine gel!
"Güney... Serralar bugün benim gitmem için bir plan hazırlamışlar sanırım. Bak, sakın bildiğimi kimseye söyleme. Düşünmeden ilk kez birine güvenmek istiyorum." Zaten düşünmeden ilk kez güvenmiştin Tara!
"Söz ver!"
"Söz."
"Bugün için plan yaptınız mı? Hiç sana bahsettiler mi?" Umutla yüzüne bakarken birkaç saniye duraksadı ve yüzümü inceledi. Ne düşünüyordu, bilmiyorum ama yalanlarını listelemediğini umut ediyordum. Yalan istemiyordum işte daha fazla!
