İsmi ROCK F*CK MUSIC olan bir kanalda anonim yayın açtığımda bu kadar büyüyeceğim aklıma bile gelmezdi. Ünlülerin ses analizlerinde ne kadar kötü yorum yaparsam yapayım, ne kadar kötü yorumlara maruz kalırsam kalayım ben değil 'biz' büyümüştük.
Ben...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sevgili Müzik;
Bugün yanımda olduğunu biliyorum. Hissediyorum. Yanımdasın değil mi?
Gerginim. Kalbim öyle bir hızlı atıyor ki, sayıyorum ama sanki saydığımdan da hızlı. Hatalı mı sayıyorum?
Doğruyu yanlışı ayırt edebiliyorum fakat fark edemiyorum da. Ben böyle değildim ki müzik! Neden böyle oldu? Kendimi yavaş yavaş geriliyormuş gibi hissediyorum. Sanki artık seni eskisi gibi hissedemiyorum.
Virtüöz haklı mı? Ben kaytarıyor muyum? Eğer öyleyse, bütün vaktimi alan şeyleri bırakırım. Kafede çalışmam, yayını bırakırım. Seni de katarak eğlenmem için aslında bu açtığım yayınlar. Hayatta kalabilmek için kaçamağım belki de.
Müzik, bir şey söyle! Söyle ki, artık kendimi dünyaya kapatayım. Olması gereken buysa eğer, senin uğrunda her şeyi yapacağımı bil.
-Yıldızsız-
♬
Derin nefes al ve ver. Al ver... Al ver...
Kaç kez ritmik olmayan nefes alıp verdim, bilmiyorum. Sol kolum, Egemen'in koluna kenetliydi. Ben, ilk defa Egemen'in koluna giriyordum. Gördüğüm kâbusun tam tersi oluyordu sanki.
Kapıdan içeri girdiğimizde kapıda güler yüzle bizi bekleyen garsonlara tebessüm ettim. Kimisi içten, kimisi yalandan gülümsüyordu. Biliyorum onların şu an hissettiklerini. Aynı saygıyı ben de gösteriyordum.
"Merhaba, nasılsınız?" dedim pat diye. Yüzlerindeki afallamaya içten gülümseme yolladım. Kimse onlara nasıl olduklarını sormamıştı. Ben ilk olabilirdim. Sanırım...
"Merhaba, hoş geldiniz." dedi içlerinden kendini toparlayabilen garson kız. Sanırım şaşırdıkları için karşılık vermemişti diğerleri. İçimden gelerek Egemen'e bakma cesareti gösterdiğimde, bana olan bakışları çatık kaşlarıyla beraber güzel bir uyum oluşturmuyordu. Yüzümdeki tebessüm gerginlikte parıldayan tek şeydi ve o da sönmüştü. Neden bana gülümsemiyorsun, Egemen? En azından bir tebessüm...
