İsmi ROCK F*CK MUSIC olan bir kanalda anonim yayın açtığımda bu kadar büyüyeceğim aklıma bile gelmezdi. Ünlülerin ses analizlerinde ne kadar kötü yorum yaparsam yapayım, ne kadar kötü yorumlara maruz kalırsam kalayım ben değil 'biz' büyümüştük.
Ben...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ve yine öngördüğüm bir an...
Beni yönlendiren tamamen hislerimdi ve ben hislerimde hiçbir zaman yanılmadım. Her anımda duygularımla beraberdi hislerim. Daha birkaç hafta önce okulların açılmasıyla seçmelerin olacağını biliyordum. Bir kez deneyimlemiş ve anlamıştım, hazırlıklıydım artık. Çünkü koca bir yaz tatilinde çoğu kişi müzikten uzak kalıyor ve çalışmıyordu, bu da gerilemek demekti. Müzikten uzak kalırsan o da senden uzak kalırdı.
Müzik kinciydi. Öyle kolay kolay merhamet etmezdi. Keman çalmadığında o keman sana küser ve seni tatmin etmezdi. Uzun süre müzikten uzak durunca kulakların uzun süreden sonra duyduğun müziği garipsetirdi sana. Oysa içine girsen müziğin, bambaşka diyarlara açılıyorsun. Müziğin içinde ara verebilirsin, ancak müziğin dışında verdiğin ara ona karşı bir ihanettir.
Ve müzik, ihaneti affetmez. Bu yüzdendir kinciliği.
Ben her şeyin farkındaydım. Yeni bir seçmeye hazırlıklıydım, evet. Fakat bütün bu hazırlığa rağmen hazırlıksız olmam yaptığım en büyük hataydı. Ve yine okuduğum kitaptaki o söz aklıma geldi.
"Hata yapmamanız gerektiğini bilip, yapılan hatayı görmüyorsanız işte o zaman kendinizle çelişiyorsunuzdur."
-X.
Çelişmek nedir ki?
Tutarsız olmak mıdır? Aslında birbirine zıt iki durum karşısında arada kalmak mıdır? Her ikisi de aslında. Arafta kaldığım anlar oluyor. Birbirine iki zıt durumun arasında arafta gibiyim, değilim gibi de. Kendimle çelişiyorum. Kendi mantığımla, duygularımla, düşüncelerimle...
"Şaka gibi gerçekten!" Kırmızı saçlarını tek eliyle geriye doğru savurdu Alkım. Rujlu dudağını ısırırken fazlasıyla gergindi.
"Aslında ilk habersiz seçmeye bakılırsa bu olabilecek bir şeydi." Çenesini kaşıyarak bütün ciddiyetini stresinin önüne geçirmişti Ulaş. Soğukkanlıydı, hem de fazlasıyla. Her durumda öyleydi. Gülünecek bir durumda da. Bir tek Baran'ın krizinde soğukkanlılığını görememiştim. Şimdi Baran'ın gerçekten neden kriz geçirdiğini bilmesem de hikayesinden bir parça öğrenmiştim.
