İsmi ROCK F*CK MUSIC olan bir kanalda anonim yayın açtığımda bu kadar büyüyeceğim aklıma bile gelmezdi. Ünlülerin ses analizlerinde ne kadar kötü yorum yaparsam yapayım, ne kadar kötü yorumlara maruz kalırsam kalayım ben değil 'biz' büyümüştük.
Ben...
Caresse Surl'Ocean-Cristophe BARRATIER/Bruno COULAIS, Les Choristes
.
.
Geç gelen bölüm, sorry! <3
06.11.2021
13.00
♬
36. BÖLÜM
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Başlayabilirsin."
Önce içimden 10'a kadar 67BPM hızında saydım. Hemen sonrasında gözlerimi kısa bir derin nefes alma süresi eşliğinde kapadım ve diyaframıma eşlik eden ağız açıklığıyla sözlere başladım.
Caresse sur l'océan *Okyanusu okşayın*
Porte l'oiseau si léger *Kuşu hafifçe taşıyın*
Revenant de terres enneigées *Karla kaplı topraklardan geri dönüyorum*
Kuş, okyanus ve beyazın en saf hali olan kar tanesi kadar naif bir ezgiydi Fransızca sözlerin oluşturduğu bu müzik. Bestecisi bunu yazarken bir hikâye mi oluşturmuştu bilmiyorum, ancak yazmamışsa dinleyen herkes hislerinin oluşturduğu hikâyeyi takip edebilirdi.
Benim hikayeme göre; elimi, bütün yavaşlığıyla dalgalanan, dibi görünmeyen okyanusun berrak sularına dokunduruyorum. Su, bütün hırçınlığını kesiyor ve bu okşayışın altında dinginleşiyor. Sevildiğini an be an hissediyor. Bir kuşu hafifçe taşır gibi bu dokunuşların naifliği... Dönüşümüz, çetin bir kışı gösteriyor gibi görünüyor. Dönüyoruz ancak çetin kış çoktan gelmiş. Toprakların üzerinde biriken karlar ayağımızın altında o yumuşak hışırtılarını çıkarıyor.
Ve başka bir diyafram nefesi. Nefeslerim her sözün bitiminde devamlı alınıyor. Eğer ki kontrollü ve doğru alırsam, işte o zaman müziğin anlattıklarını doğru anlatıyorum demektir.
Air éphémère de l'hiver *Geçici kış havası*
Au loin ton écho s'éloigne *Yankınızı uzaklara götürür*
Châteaux en Espagne *İspanya'daki bir şatoya*
Toprakların üzerine halı gibi örtülmüş karlar, aslında bu kışın kısa zamanda sona ereceğini gösteriyor. Son demlerini yaşıyormuşçasına... Sesi yutuyormuş gibi görünüyor karlar, oysaki bizim sesimizi eriyip bir yağmur ve ardından kar bulutu olarak uzaklara götürüyor. Farklı bir ülkenin imkansızlığına belki de...
Vire au vent, tournoie, déploie tes ailes *Rüzgâra doğru dön kanatlarını aç*
Dans l'aube grise du levant *Doğunun gri şafağında*
