İsmi ROCK F*CK MUSIC olan bir kanalda anonim yayın açtığımda bu kadar büyüyeceğim aklıma bile gelmezdi. Ünlülerin ses analizlerinde ne kadar kötü yorum yaparsam yapayım, ne kadar kötü yorumlara maruz kalırsam kalayım ben değil 'biz' büyümüştük.
Ben...
(Alarmı yanlış kurmuşum saate de bakmayıp SUÇLUSUZ'a bölüm yazarken dalmışım.)
♬
33. BÖLÜM
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şu hayatta birkaç tür insan vardır; konuşarak dediklerinin anında gerçekleşmesini sağlayan insanlar... Şom ağızlı insanlar Tara! Kötü haber verip bunu felaketin haberi yaratan insanlar... Felaket tellalı Tara! Ve de olumlu düşünüp düşüncelerini gerçekleştiremeyen insanlar... İyi niyetli insanlar Tara!
Demek ki ben iyi niyetli insanların olduğu kategoriye girmiyordum. Kötü haber elçisi de olmadığıma göre sanırım şom ağızlı olduğum noktadayım. Bunu istediğim şekilde kullanmak tamamıyla benim elimdeydi.
"Ah şu Baran bir anda düşse ne gülerim." dedim başımı iki yana sallayarak.
"AY! TARAK'CIM!" Acıyla inleyen Baran'ın yerdeki cüssesi kahkahamın yankılanmasına sebebiyet verdi. Yok artık! Var artık Tara! Kelimelerini dikkatli seç! Kötülük için düşündüğüm şeyler neden gerçekleşiyor ki? Oysa o kadar da kötü biri değilim ben! Tara, karıncalara hala kırıntı bırakmadın! Demir eksikliğinden dolayı hafızam unutuvermiş olmalıydı. Sürekli kendime bunu tekrarlarsam elime geçen ilk yemeği yemeden kırıntısını vereceğim.
"İçin kötü senin kızım! Çocukcağız düştü senin yüzünden! Şom ağızlı! Hadi git benden ötede otur!" derken sırtımdan iteklemesi gözlerimi açmamı sağladı. Bu yaşlı kadın, ölüm yaşına gelmiş kadın, beni sırtımdan ittirmiş miydi?
"Bana bak ölüm yaşına gelmiş teyze! Kaç yaşındasın bilmiyorum ama-"
"78."
Ne?
Kadın çoktan ölmüştü ama ruhu buradaydı. An itibariyle bu kadına laf söylemek yerine buradan uzaklaşıyorum. Belli mi olur, ruhu bana musallat olur da öldükten sonra tekrar dünyaya gelirim. Yine ve yine saçmaladın Tara! Yok yok, kötü düşünceleri uzaklaştırmak için bu seferliğine omuzlarım düşük ama boynum dik uzaklaşıyorum.
"Ah Baran! Niye çocuk gibi koşturuyorsun sen?" dedi Alkım kendi çocuğunu azarlar gibi. Anne potansiyeli vardı Alkım'da. Acaba ne zaman anne olmayı planlıyor? Belki de annedir? E ama yok artık yani! Yok zaten Tara!
"Lan!" Teoman kahkahaları arasından konuşamazken yanlarına yaklaşıyordum ben de. Ulaş bile gülerken bizim gülmememiz ayıp olurdu. Ha sırf ayıp olmasın diye gülüyorsun Tara? Evet, yoksa ben karıncalara kendi yemeğimden kırıntı bırakacak kadar iyi bir insanım!
