𝗞𝗻𝗶𝘃𝗲𝘀 𝗮𝗻𝗱 𝗥𝗼𝘀𝗲𝘀|☠︎︎

꧁𝐵𝑜𝑛𝑢𝑠 4꧂

::𝑆𝑜𝑢𝑡ℎ 𝐾𝑜𝑟𝑒𝑎 𝐴𝑛𝑑 𝐶ℎ𝑖𝑛𝑎

❥︎ZHENZI LOU HAN❣︎

6 years later....

"Love kumalma ka lang"  rinig kong sabi ni Yohan sabay halik sa pisngi ko hababg kinakarga si Tyler, oo nanganak na ako like a month ago, and we got a baby boy named Tyler Park, his korean name is Park Kyunseo and his chinese name si Zhao Ming Xin(since Zhao is like my middle name), medyo complicated pero nakaraos naman.

So ang sitwasyon ngayon ay, gustong kong makilala nina Mom at Dad ang apo nila sa'min, at ang huling message ni Mom ay on the way na sila dito, at eto ako ninenerbyos, chineck ko ang mga pagkain, guest rooms at iba pang needs nila since napagdesisyunan nilang mag stay dito for a week, nagpatulong din ako kina Faye pero kakauwi lang nila.

"Sorry Love, eh ang tagal kona silang hindi nakita eh, lalo na si Mom. I'm nervous" sagot ko sabay ayos sa mittens na suot ni Tyler.

"Love, huwag kang mag-alala, sigurado akong namimiss kana din nila, like you saw your dad last 3 years and you last saw your mom like 9 years, so paniguradong namimiss ka nila." sagot niya habang tinatalon talon pa ng konti si Tyler sa hawak niya. Ngumiti naman ako at tinitigan siya, kagaya ng pagtitig niya sa'kin ngayon.

"Now I know kung bakit kita pinakasalan" mahina kong sabi habang hinawakan ko ang dalawang balikat niya, napasmirk naman ito at nagnakaw ng halik sa'kin, I laughed. "Ikaw ang takaw mo pa din." hampas ko sa kanya.

"Isa yun sa mga rason kung bakit mo ako pinakasalan" natawa naman ako at hinalikan siya muli at yinakap pa likod since ayokong maipit sa'min si Tyler.

"ehem"

Napatingin ako sa pinto at nanlaki ang mga mata ko seeing my parents standing there, walang emosyon ang nakapinta sa mga mukha nila.

Binitawan ko si Yohan at napatingin sa kanya, he smiled.

"Aakyat muna kami ni Tyler, mag-usap muna kayo" tumango ako at nakita itong ngumiti sa mga magulang ko. "Hello, please enjoy your stay, Ma'am and Dad" sabi niya sabay bow at umakyat na ito kasama si Tyler.

"You have a nice husband, Zhenzi" napatingin ako kay Mom, kahit na ang haba ng panahon na hindi kami nagkita, she still looked young like the last time I saw her, medyo kita ang mga puting buhok niya pero natabunan ito ng sun hat na suot niya.

"Yohan is a nice kid Wei Zhan, that's because you neglected your own offspring" sagot naman ni Dad, napatingin lang ako sa dalawa, hayss nag-aaway nanaman sila.

"As if you didn't neglect her as well Sul Kang, we are just the same birds with the same feathers, are we not?"

"Atleast I kept in contact with her more than you!"

"Oh shut your excuses, you never even bothered to ask her how she is because of that loose bitch of a secretary you have!"

"As if you're not the same! Let me ask you how many—"

Di ko na kaya.

"Mom! Dad! Just please stop!"  Naramdaman kong umiiyak na ako, napahinto naman sila at napatingin sa'kin, still the same blank look they always have. "I called the both of you so you can meet your grandchild, not fight like before, if you can't forgive each other just keep civil! And please to be honest, none of you cared about me anyways, I was happy to see you both again only to be met like the past, I dreamt too much." sabi ko habang umaagos na ang mga luha ko.