Çaklıtlı Kekim ~yarı texting~✔

0.7

İyi okumalar...

_____

Ağlamaktan şişmiş gözlerim ile yataktan kalktım. Bütün gece ağlamış uyuyamamıştım. Herşey iyi giderken bir aksilik çıkmasa şaşardım zaten. Banyoda ihtiyaçlarımı halledip okul formalarımı giydim. Çantamı da alıp aşağı indim.  

-Asiye Sultan ben kahvaltı etmiycem bugün.

-Neden kızım iyi misin?

-Canım istemiyor hadi görüşürüz.

-Sen bilirsin kızım dikkat et kendine, başımı salladım ayakkabılarımı giyip kot ceketimi elime aldım ve evden çıktım. Kot ceketimi üstüme geçirdikten sonra saate bakmak aklıma geldi. Daha 07: 58 di. İdil bu saatte bırak okula gitmeyi uyanmazdı bile. Ona erken kalktığımı ve okula geçeceğimi bildiren bir mesaj yazdım. Cebimdeki kulaklığı çıkarıp taktım. Şuan bana en iyi gelecek şey buydu. Şansıma çalma listemden hüzünlü birkaç şarkı dinledikten sonra Mavi Gri-Altüst Olmuşum çalmaya başladı. Yavaş yavaş yürümeye devam ederken şarkıya dikkatimi verdim.

Unutma seni benden daha çok                                                                                  Seven asla bulamazsın bulamazsın                                                                      Her yerde arasan da

Bulamazdı onu benim gibi seven. Gözlerim dolmaya başlayınca derin bir nefes aldım.

Üstüm başım altüst olmuşum                                                                                      Bana verilen candan hesap sormuşum                                                                  Bir varmışım bir yokmuşum                                                                                          Acı çekerek ölmek için doğmuşum 

Ömrümün en güzel yıllarında                                                                                      Bir deli kara sevdaya tutulmuşum                                                                      Haberin yok mu zalim                                                                                                    Ben sen diye kalbimi mahvedip durmuşum

Gözlerimden birkaç damla yaş aktı. Tam da benim hayatımı anlatıyordu. Okula geldiğimi fark edince göz yaşlarımı silip bahçeye girdim. Daha saat erken olduğu için bahçede kimse yoktu. Okula girip sınıfımın olduğu kata çıktım. Kapalı sınıf kapısını açıp içeri girdim. Sınıf bomboştu. Sırama gidip çantamı çıkardım ve oturdum. Kollarımı sıraya koyup kafamı gömdüm. İki şarkıdan sonra aynı şarkı çalmaya başlayınca kaşlarımı çattım. Hayat bana bir imada mı bulunuyordu? Bu şarkıyı duyunca hep ağlamak zorunda mıydım? Kafamı kaldırıp elime yasladım. Bana neden öyle davranmıştı hiçbir şey yapmamıştım ki. Bana ona karşı olan sevgimin sadece bir heveslik bir hoşlantı olduğunu söylemişti. Beni diğer kızlarla aynı kefeye koymasına gerçekten çok kırılmıştım. Kapı açılınca gözlerimi sıradan oraya çevirdim. Çevirmez olsaydım. O gelmişti. Göz göze gelince tekrar önümdeki sıraya bakmaya başladım. Anlamış mıydı ben olduğumu saçmala ya nerden anlayacak.  Kalbim yine maratona çıkmış gibi atmaya başlamıştı. Hani ona kırgındın kalp? Şuana kadar sadece selamlaşmaktan öteye gitmemiştik. Hatta ilk defa sınıfta yalnızdık. Biraz sonra arkadaşları ve sınıftan bir kaç kişi gelince hem yalnızlığımız sona ermiş hem de sessizlik bozulmuştu. Kulaklığımı çıkarıp çantama attım. Sıramın üstündeki telefon titreyince elime aldım. İdil arıyordu. Büyük ihtimalle neden onu beklemediğimi merak etmişti. Açıp kulağıma götürdüm.