Çaklıtlı Kekim ~yarı texting~✔

1.4

Nevra'nın sevgisini gördüğümüz bir cümle Medyada..

İyi okumalar🍎🍫

______

Eve geldiğimizde elimdeki anahtarla kapıyı açıp kenara çekildim. Herkes içeri girdikten sonra kapıyı kapadım. Sırtımdan çantayı çıkarıp vestiyere koyduktan sonra içeri geçtim. İdil'le sarılan Can beni görünce koşarak üstüme atladı ve yere düştük. Klasik Can hareketleri. 

-Kalksana üstümden sen görmeyeli kilo almışsın Can, üstümden kalkıp dikildi.

-Ahhğğ kilo falan almadım ben, yerden kalkıp Asya ve Mine'ye sarıldım. 

-Sizi çok özlemişim Can hariç, Can Asya ve Mine'yi koltuklarının altına aldı.

-Beni özlemediysen onları özleyemezsin onlar benim görllerim bir kere siz yokken onlar vardı, onu takmayı İdil'in yanına oturdum. İdil Rüzgarları kısaca tanıştırdı. 

-Siz ne zaman geldiniz?

-On gibi geldik, dedi Mine.

-Okul zamanı neden geldiniz ki iki ay kadar sonra tatil gelecektiniz zaten, dedi İdil.

-Aslında artık İzmir'e sadece yazları gideceğiz çünkü buraya taşınıyoruz.

-Gerçekten mi neden?

-Babamlar buradaki bir şirketle ortaklık kurmuşlar. Şirket büyük olduğu ve İzmir'den yapamayacakları için buraya taşınacağız.

-Sizin okula yazdırdılar bizi, dedi Can sırıtarak.

-Aman ne güzel, diyerek ayağa kalktım.

-Asiye Sultan nerede?

-Bizi yalnız bırakmak için çıktı o, başımı sallayıp mutfağa yönelip girdim. Bu üçlü çocukluk arkadaşlarımızdı ve kuzenlerdi. Biz okula başladığımız zaman İzmir'e taşınmışlardı. Yaz tatillerinde biz gider sömestrda onlar gelirdi. Ne kadar böyle konuşsakta tek arkadaş grubumdu ve hepsini çok severdim. Sadece birbirimize takılmayı sevdiğimiz için böyle konuşurduk. İçtiğim suyun bardağını tezgaha bırakıp arkamı dönmemle başımı sert birşeye çarptım. Kafamı kaldırıp neye çarptığıma baktığımda Rüzgar olduğunu gördüm. İlk defa.. bu kadar yakındık. Yanaklarım kızarırken kalbim maratona çıkmış gibi atıyordu. Umarım duymuyordur. O da şaşkın gözlerle bana bakarken çekildi ve elini ensesine koydu. Bu şekilde ne kadar çekici olduğunun farkında mıydı?! Benim kalbim böyle hareketleri kaldırmaz!

-Şey... ıı su alacaktım ben.

-Tezgahın üzerinde sürahi, başını sallayıp oraya yönelince hızla mutfaktan çıkıp alt katta ki lavaboya girdim. Kapının arkasına yaslanıp elimi kalbimin üstüne koydum ve yavaşlamasını bekledim. Derin bir nefes aldım daha doğrusu almaya çalıştım.  Benle konuşurken bariz zorlanmıştı. Benden... benden etkilenmiş miydi yoksa?! Benden bilinmeyen olmadan etkilenmiş olabilirdi. Sağ gözümden bir damla yaş aktı. İhtimali bile beni mahvediyordu. Allah'ım lütfen onun tarafından bana çekilemeyecek bir acı verme!

_____

Elimdeki kahve tepsisiyle odama girip ayağımla kapıyı kapattım. Kızlara kahveleri verdikten sonra kendiminkini alıp yerdeki boş minderin üstüne oturdum. Can Rüzgarlar gittikten sonra çok yorgun ve uykusuz olduğunu söyleyip ona ayırdığımız odaya çekilmişti. Çocukların aileleri pazartesi geliyordu. O zamana kadar biz de kalacaklardı. Kızlarla bu gece bi nevi 'kız gecesi' yapmaya karar vermiştik. O yüzden İdil de bizde kalıyordu.

-Eee ne var ne yok dökülün bakalım, dedi Asya kahvesinden bir yudum alırken.

-Bendekini bugün gördünüz. Nevra anlatsın size, Mine şaşkınlıkla konuştu.

-Sevgili mi yaptın yoksa?

-Hayır o kadar değil sadece anonimden birine yazıyor, diyen İdil'e vurdum.

-Nee çabuk anlat. Tanıyor muyuz? Kim? Ne zaman? Nasıl?, diye sordu Asya. 

-Sırasıyla cevaplıyorum. Tanıyorsunuz. O kişi Rüzgar. Aslında iki yıl ama yaklaşık bir ay kadar önce. Anlık bir cesaretle, daha sonra onlara kısaca özetledim.

-Vay be. Ben şuraya yazıyorum. Siz yakında sevgili olursunuz, dedi Mine. Kahvemden içip konuştum.

-Nasıl olacak o? Daha bilinmeyenin ben olduğunu bilmiyor. Hadi karşısına çıktım. Ya.. ya beni reddederse? Onu bu kadar çok severken beni istemezse.. düşünmek bile istemiyorum.

-Sen çok çok çok fena bayı yakmışsın, dedi Asya.

-Bu kadar beni konuştuğumuz yeter. Siz anlatın bakalım, dedim.

-Evet yok mu hâlâ birileri? diyerek beni destekledi İdil. Mine başını olumsuzca salladı.

-Yok. Zaten bizi isteyen birileri olsa da Can onları vazgeçirtiyor, evet Can çok korumacıydı. Çocukken bile bizimle oyun oynamak isteyenlerin üstüne yürürdü. Hepimize böyle davransa da Asya ve Mine onun içinde başkaydı. Biz onun kız kardeşleriydik.

-Can hep böyleydi çocukken bile. Ayrıca sizi gerçekten seven biri Can'ın karşısında adam gibi durur, İdil başını salladı. 

-Bugün Gökmen ve Berkay'a nasıl baktığını gördünüz mü? güldüm.

-Aslında tatlı çocuk, ikisinden de gelen cevapla bitmiş bardağımı kenara bırakıp onlara döndüm.

-Hangisi? Birbirlerine döndüler.

-Gökmen! Berkay! , ikisi de rahatlamış bir şekilde nefesini verdi. Asya'dan Gökmen cevabı gelirken Mine Berkay demişti. İkisinin de söyledi aynı kişi olması hoş olmazdı. İdil elini uzatınca eline çaktım. Biz bu işi yapar, yakında yeni çiftlerimiz oluşurdu. O çiftlerin arasında keşke biz de olsaydık Rüzgar...

_____

Nevra'nın ne kadar çok sevdiğini görüyorsunuz dimii?!

Rüzgar peki?

Yeni karakterler hakkında düşüncelerinizzzzz???

Oy vermeyi unutmayınnn!!