KOMŞU KIZI

2.BÖLÜM

Mahallede hızlı adımlarla ablamın peşinden giderken,"Kadir abiyle arasında bir şey mi var ablamın?" Yani bana kimse bir şey dememişti." Var ya 1 yıldır çıkıyor bunlar bizde geçen ay öğrendik." Ablama bak be! Ben evlenmeyeceğim diyordu düne kadar şimdi kalkmış kendine bir yıldır sevgili yapmış hemde bizim mahallenin Deli Kadir'iyle.

"Bana kimse bir şey demedi." Vallah darıldım bizimkilere."Sen okuyorsun aklına gereksiz şeyler sokmayalım dedik."
Gereksiz konu dedikleri benim ablamın geleceğiydi." Daha sonra size tripimi atacağım şimdi Usain Bolt gibi koşan ablamı yakalıyalım."

Mahallenin sahasına geldiğimizde içeriden sesler geliyordu. Eyvahlar olsun ablam içeride kesin rezillik çıkarmıştı. Elif ile birlikte koşarak içeriye girdiğimizde şaşkınlıkla etrafa baktık.

"Benimle evlenir misin Serpil'im." Gördüğümüz manzara ile Elif ile birbirimize baktık Deli Kadir sahanın ortasında ablamın önünde diz çökmüş ona evlilik teklifi ediyordu etraftakiler de alkış tutmuş ablamdan cevap bekliyordu.
"Evet."Ablam evet diye bağırdığında bir anda sahanın içi renkli dumanlar ve konfetilerle dolmuştu.

"Vay be Deli Kadir'e bak. Aşk sen nelere kadirsin adam diz çöktü yeminle gözümle görmesem kimse bana Deli Kadir'in diz çöktüğüne inandıramazdı." Elif kolumdan tutup beni sahanın içine götürürken,
"Hayırlı olsun." Dedi Elif.

Kadir abi Serpil ablama bakarken,"Karaca bugün döndü Muğla'dan." Kadir abi bana dönüp,"Hoş geldin baldız."Dediğinde ben hala neden bu olayın içinde olduğumu idrak etmeye çalışıyordum. Bir dakika bana baldız mı demişti o? Allahım bu kulaklarım neler duyacaktı böyle,"Hoş buldum hayırlı olsun." Dediğimde,
"Eyvallah baldız." Dedi.

"Biz biraz geç geleceğiz Karaca, Hatice'ye söylersin." Bir şey dememe fırsat kalmadan yanlarımdan gidişini izledim.

"Elif ne işin var senin burada?"

Yanımıza doğru gelen Cihad'a baktığımda yıllar ona hiçbir şey yapmamıştı hala eskisi gibiydi. Üzerinde maç için giydiği yeşil beyaz forması vardı."Biz Serpil ablayla geldik şimdi gidiyoruz abi." Cihad kafasını sallarken bakışları beni bulmuştu.
"Karaca'yı hatırladın mı abi?" Beni unutmuş olamazdı ortaokul ve lise hayatımız bir arada geçmişti. Yani onunla takılmazsak bile Elif ile takıldığımdan beni hatırlardı.

"Hatırlamadım." Dediğinde sinirle kaşlarımı çattım. Ne demek hatırlamadım ben unutulacak bir insan mıydım!

"Nasıl hatırlamadın abi hani benim en yakın arkadaşım Karaca, Serpil ablanın kardeşi,fırıncı..."

"Hatırlamadım Elif hadi uzatmada eve git on dakikaya üzerimi değiştirip ben de geliyorum."

Elif'ten önce sahadan çıkarken,"Bekle beni." Deyip koluma girmişti."Abimi biliyorsun keçi inadı var eminim seni hatırlamıştır bilerek yapıyor gıcıklığına." Aman bana ne zaten şimdi kafama onu mu takacaktım.

"Sözlüsü kesin ona kızlarla konuşma dediği için böyle davrandı yoksa seni hatırlıyordur."

"Elif uzatmayalım hem bana ne senin abinden onun için keyfimi mi bozacağım."
Sözlendiğini Elif'ten duymuştum bizim mahalleden Ebru'yla sözlenmişti. Onun adına mutlu olmuştum bir selam vermiş olsaydı tebrik edecektim ama hala kaba ve agresif bir adamdı. Gerçi onunla çocukluğumdan beri doğru düzgün bir kere konuşmuşluğum yoktu her zaman burnu havada mahallemizin dik delikanlısıydı.

Bizim eve geldiğimizde ablam çardakta yoktu biz Elif'le oturduğumuzda,"Nerede Serpil?" Diye gelen ablam telaşla arkasına bakıyordu." Neler olmadı ki Hatice abla, bizim deli Kadir evlenme teklifi etti Serpil ablaya hem de önünde diz çökerek." Ablam eliyle ağzını kapatırken,"Deme kız." Deyip bu sefer de dizini dövmeye başladı.