KOMŞU KIZI

12.BÖLÜM

Oy ve yorum yapmayı unutmayınız.

Keyifli okumalar.

Aşağadakilerden hagisinde sıfat fill vardır?
Altını çizdiğim sorunun şıklarını okurken an-ası-mez-ar-dik-ecek-miş kodunu bir tarafa yazıp cevabı bulmaya çalıştım.
Ve evet B şıkkında aradığımı bulmuştum.
Diğer soruya geçtiğimde sorunun altını çizdiğim gibi odamın kapısı bir anda açılmış ben de panikle elimdeki kalemi masaya fırlatmış ayağa kalkmıştım.
Kalbim deli gibi atarken elimi göğsüme koyup korkumu atlatmaya çalıştım.

"Şerefsiz!"

Elif sinirle odamın etrafında dolaşırken gözlerinin içi kıp kırımızı olmuş ağlıyordu. Telefonlarımı neden açmadığı şimdi anlaşılmıştı. Dün akşamdan beri ona ulaşamamın sebebini artık tahmin ediyordum.

"Piç! İnsan biraz düşünür ama yok o aptal pat diye hayır dedi." Elif iki eliyle göz yaşlarını silerken,"Hayır anlamıyorum neden ya neden! Gittim yanına aldım onu karşıma seni seviyorum dedim bunda ne vardı öyle kızacak." Bu haline üzülürken yanına gidip ona sıkıca sarıldım.

"Şu an çok kızgınsın biraz sakinleş." Elif kendini çekip sinirle bana bakarken,"Allah aşkına bana sakinleş falan deme Karaca. Dün geceden beri gözüme bir saniye uyku girmedi ben bunları hak edecek naptım? Söyle söyle ne yaptım ki bu benim başıma geldi." Elif'in kolundan tutup onu yatağıma oturttuğumda masanın üzeriden su doldurup ona uzattım."Şu suyu iç." Dediğimde Elif sudan bir iki yudum içmiş ağlamaya devam ediyordu.

Yanına gidip oturduğumda,"Şimdi bana her şeyi anlat ne oldu da bu kadar sinirlendirdi seni Esad?" Kızgın bakışlarını bana dikip,
"Bana onun adını söyleme ismini bile duymak istemiyorum!" Öfkeyle bağırdığında ellerini tutup gözlerinin içine baktım.

"Elif böyle yaparsan sana yardım edemem bana her şeyi en başından anlat lütfen."

"En son seninle konuştuğumda tüm cesaretimi toplamış  Esad'ın karşısına geçtim. Ona ondan hoşlandığımı onu sevdiğimi söyledim. Bana öyle bir bakışı vardı ki Karaca ben o bakışı ölsemde unutmam. Ondan hemen cevap vermemesini biraz düşünmesini istedim ama o pat diye olmaz dedi. Cihad benim kardeşimse sen de benim kardeşimsin dedi. Sanki aynı anneden doğdukta kardeş oluyoruz! Bana söylediklerini hiç duymamış gibi yapacağım eskisi gibi olalım dedi. Onun karşısında ağlamamak için kendimi zor tuttum ama salak ben ağladım."

Yaşadığı kalp kırıklığı onu fazlasıyla üzerken,"Hayır neden bir şans vermedi sırf abimle arkadaş diye mi benimle görüşmek istemdi. Aptal adam birde bana kızdı inanabiliyor musun kızdı? Ben senin yaşıtın değilim git yaşıtın birileriyle görüş diyede akıl verdi." Bunların hepsini Esad bir anda nasıl söyleyebilirdi aklım almıyordu. Tamam hayır diyeceksin ama pat diyede hemen söylenmez ki.

Bak Karaca birde onu anlayışlı sanırdın sen.

"Üzülme sen ben seni böyle görünce o Esad'ın karşısına geçip hesap sorasım geliyor."

"Sana da ağzının payını versin diye mi?"

"Ne alaka canım. Bir insanın kalbini kırmak bu kadar kolay olamamlı üstelik siz yıllardır aynı mahallede komşusunuz seni biraz daha anlayışla karşılayabilirdi."

"Off Karaca canım çok yanıyor!" Deyip kafasını dizlerime koyduğunda uzanıp bacaklarını yatağıma uzattı."Şu kalbim çok acıyor." Eliyle kalbine dokunurken bende bu acıyı yıllar önce annem ölünce hissetmiştim."Şimdi ben onun yüzüne nasıl bir daha bakacağım, off salak ben neden içimde yaşamadım ki sevgimi!" Elif iki eliyle yüzünü kapatıp ağlarken bu durumda olmasına çok üzülmüştüm.